Kouwe Brabo's en warme broodjes

Het regent hard als ik een wagenlading tieners aflever bij de Efteling. Snel door naar John en Marie-José (verder Marie) van Gestel voor een beetje Brabantse traditie: Koffie met warme worstenbroodjes. Lekker! Rob Martens is er ook, en het duurt even voordat we echt op pad gaan.

Eerst naar Sint-Oedenrode waar in de achtertuin van Dirk Eykemans een tweedejaars Roodmus zingt. We worden, opnieuw met koffie -geen broodje of soep ;-)- hartelijk ontvangen in de tuin waar we inderdaad een Roodmus horen zingen. Eventjes. Na de eerste tien minuten houdt het vogeltje de kaken stijf op elkaar, en zien we hem niet meer terug. Daar sta je dan met je parapluutje.

Voor Rob en de Van Gestels is het een weerzien met bekenden, en als het qua Roodmus echt uitzichtloos is geworden gaan we naar de Oeteldonken waar mijn doel voor de dag wacht: de Bosbeekjuffer.

Het regent ondertussen wel minder, maar echt warm genoeg voor vliegende Libellen is het niet. We doen eerst de Geelgorzen en de Grauwe Klauwier die opnieuw in dit gebied te vinden zijn.

Het is niet echt foto-weer, maar we doen wat we kunnen om de prachtige Klauwier te platen. De Klauwier doet op zijn beurt zijn best om zijn struik te verdedigen tegen een Zanglijster, Geelgorzen, Grasmussen en Heggenmussen.

Zoals te zien is, blijft het regenachtig. We duiken dus maar het bos van Kampina in, en lopen de Libellenroute. We vinden allerlei zangvogeltjes maar zijn wel verrast door de roep van een Wielewaal en van een Fluiter. We kunnen de Fluiter zelfs nog even zien. Niet veel later gaat het vingertje van John omhoog: gek spechtenroepje! We komen al snel tot een Mibo; Middelste Bonte Specht, en ook die krijgen we kort in de kijker. Zo wordt de druilerige zondag toch heel interessant. Al is het natuurlijk rotweer, te zien aan de gezichten van John en Marie.

Als de jongedames de terugrit bestellen wandelen we rustig terug naar de auto, maar treffen op een akker nog wat prachtige Geelgorzen en een enkele Boompieper. De Bosbeekjuffer is eigenlijk al vergeten.

We zijn vlak bij de auto als Marie John op een insect op zijn broek wijst. Gelukkig mept ze het beestje er niet af, want het lijkt een vrouwtje Bosbeekjuffer die verkleumd aan John's broek hangt. Heel zeker weet ik het niet, want de verschillen met een Weidebeekjuffer-vrouwtje zijn miniem.
Er volgt een vreemd schouwspel waarbij twee volwassen mannen gebogen de broek van John fotograferen op de uiterste macrostand. Wie het kleine niet eert....... Helaas lukt het niet de foto's van dit tafereel -gemaakt door een breed lachende Marie- van Dongen in Woerden te krijgen. Zodra dat lukt, plaats ik die graag hieronder.

We knuffelen het insect een poosje en zetten haar netjes terug in haar gebied. Wat een geluk!

Kortom; vogelen met Brabo's is zelfs in dit prutweer hartverwarmend, maar je krijgt je toch koude vingers.... als de broodjes op zijn. John, Marie en Rob, dank voor een fijn bezoek aan jullie thuisland.

PS. Alsnog de foto's van een hilarisch moment: foto's maken van een juffer op een broek.

Foto's door Marie-José van Gestel

PS.2. Blijkt de juffer toch een vrouwtje Weidebeekjuffer, zie reactie van Weia (admin van Waarneming). Ik vreesde het al; nu moet ik nog een keer terug....... (geen straf, hoor).