Overzichten vogels en foto's

zaterdag 24 november 2012

Leersum

Omdat ik onze dochter even naar haar werk breng in Leersum, doe ik daar een wandeling rond het Leersumse Veld. In de mist en vochtigheid, en alle foto's die ik maak worden zwart-wit onder de bomenschaduw. Jammer, want een Zwarte Mees in een groepje Kuifmezen zou in het zonnetje een geweldig gevoel geven. Net als de tientallen Koperwieken en Grote Bonte Spechten. Het blijft bij een paar sfeerplaatjes, een onscherpe Goudhaan en een Kuifmees die gelukkig al monochroom is. En een Roodborstje die overblijfselen uit een paardentrailer snoept.

Ach, het is herfst....






zondag 18 november 2012

Systeemtest

Het begint als Nils van Duivendijk mij een berichtje stuurt met twee mededelingen: Er zit een Zwarte Zee-eend op de recreatieplas in Woerden Oost, en hij is verder de adressen van de andere regio-vogelaars kwijt. Het lijkt wel een oefenscenario om te zien of de samenwerking in onze regio wel op orde is. Ik vermoed dat Nils vanuit zijn huis de ontwikkelingen bij de plas zal volgen.


Gelukkig laat de techniek ons niet in de steek: ik sms alle mij bekende vogelaars in Woerden en omgeving, en Robert van der Meer Whatsapp-et de hem bekenden. Dan spring ik in de auto om de eend te gaan zien, niet nieuw maar wel heel bijzonder voor deze regio.


Een paar minuten nadat ik de eend in beeld heb arriveren de Mannen van der Meer, Marianne Wustenhoff, Rick Schonewille, Huib de Rooij en Gert Vonk (na het feestje van gisteren als laatste, natuurlijk...). We wandelen wat langs de plas om een beter beeld te krijgen op de eend die veelal tegen het licht inzwemt, en uiteindelijk opvliegt en ver weg landt.




Marianne, Gert, Huib en ik rijden nog even naar de Ruigpootbuizerd bij Harmelen om zo nog even lekker te genieten van het zonnetje dat ondertussen volop schijnt. Die zit echter ver weg dus tot foto's leidt dat niet.

Conclusies: Als het nodig is, is vogelend Woerden snel gemobiliseerd; Maria raakt achterop in de lijst als zij buiten de regio vogelt met haar broer (op de Brouwersdam); Nils is als mentor/ontdekker van bijzonder spul zeer waardevol; De Zwarte Zee-eend staat nu op de regiolijst.

zondag 11 november 2012

Rode bessen

Ik had al wat foto's gezien van de invasie van de Pestvogels. Na een jaar niks nu massaal aanwezig, op een paar plaatsen dan. Ik vind ze zo mooi, maar heb deze onheilsvogels (volgens de overlevering) nog nooit in het zonnetje kunnen fotograferen. Ik ga naar Barendrecht waar al een paar dagen een groep van zo'n zestig exemplaren rondhangt.

Voor de spanning (.....) doe ik het even andersom: Als je toch onderweg bent is het altijd weer mooi als je een paar zeldzame soorten kan meepakken. De Buffelkopeend en de Witoogeend zwemmen beide op de Gaatkensplas en bij Gouderak wandelt een Koereiger in het weiland. De terugweg is dus omslachtig, en echt meewerken doen de bijvangsten niet.




Zo is het mij dus nog nooit gelukt om een goede plaat van de Buffelkopeend te maken, ook vandaag niet. Opnieuw zit het mannetje ver op de plas.

Heel anders dan mijn doel van vandaag: Pestvogels. Ik sluit me aan bij een clubje fotografen en buurtbewoners in Barendrecht. De vogels zitten hoog in de bomen, en het wachten is op de honger die ze zeker naar de helderrode bessen zal leiden. En dat gebeurt. Een minuut of vijf ratelen de camera's op rij, zodat er vanavond waarschijnlijk tientallen dezelfde foto's op sites zullen staan. Dat geeft niks. Mijn doel was een plaatje van een Pestvogel in het zonnetje. Liefst met een bes in de bek. Zie hier!






Geen nieuwe soorten, alleen maar een beter plaatje maken dan ik had. Ook leuk!

zondag 4 november 2012

Spreekwoordelijk

Gert en ik hebben een credo: Als je niet gaat kijken, zie je niks. Vandaag variëren we daarop: Als je niet goed kijkt, zie je ook niks!

Vroeg op weer naar Texel te gaan. Eigenlijk wilde ik alleen naar het Robbenoordbos om toch de Siberische Boompieper op mijn lijst te zetten, maar Gert Vonk, Marie-José en John van Gestel en Rob Martens gaan mee, en die hebben de Steppeklapekster nog niet gezien.

We combineren dus de wensen, en de auto. Goed voor het milieu, en zo komen wij Hollanders weer aan onze dosis WORSTENBROOD!

We staan halverwege de morgen vlak onder Den Oever in het bos, letterlijk halsreikend uit te kijken naar twee piepers die heel slinks tussen de takjes en bladeren van het bos bewegen. Zie je de beweging niet, dan mis je de vogel. Het lukt dan ook heel slecht een foto te maken, maar het kan erger. Gert staat naast John, wijst hem de vogel die dan niet beweegt....en John ziet hem niet. Jammer. Ondertussen maakt Gert wel heel goede plaatjes!

Zoals het wel eens is bij een nieuwe soort: een bewijsplaatje, meer niet.
We laten een boot lopen om ook John aan een nieuwe soort te helpen, maar dat lukt niet. John balen, en wij balen met hem mee. Gelukkig wacht er voor mijn gezelschap nog een kans op een nieuwe soort: de Steppeklapekster die ik maandag al mocht zien.

Op de terugweg door het bos treffen we nog een groepje Goudhaantjes waarbij opvalt dat ze veel geel op de kop hebben, en geen zwarte randjes. Mijn boek geeft de oplossing niet, maar ik denk dat het jonkies van dit jaar zijn.


De overtocht wordt vergezeld door de gewone meeuwen (eten uit de hand) en Kauwen. Een foto van de Kauw laat zien dat de wind al aardig aantrekt, en de lucht wordt langzaam donkerder.


De klapekster blijkt dit keer op een akker te zitten, veel minder duidelijk dan maandag. Wel kunnen we volgen dat het dier last heeft een Veldleeuwerik te verschalken. Opnieuw toont de "Steppeklap" zijn karakter, al krijgt hij de Leeuwerik niet in één stuk versleept. Een in een struik gespietste rietgors toont dat hij wel evengrote prooien aankan.


Boefjes.....
Helaas vindt op deze plek het soms typische vogel-fotografen-gedrag plaats. Een paar onverlaten stelt zich brutaal op in de beeldlijn van een kompaan en mij. Ondanks de enorme lenzen stappen ze ook nog te dichtbij, waardoor de vogel weer verdwijnt. Als we er wat van zeggen, krijgen we een redelijk agressief antwoord en reageert de man in de rode jas tenminste intimiderend. Jammer hoor. Gelukkig (?) koelt de beginnende regen de gemoederen.
Op de akker zitten nog een paar leuke groepen Watersnippen, en kleurige Vinken en Kepen.


We zijn toch op Texel, en jagen nog een paar meldingen na waarvan de Pestvogels de meeste tijd vragen. Helaas, tevergeefs.... Al levert de zoektocht nog een plaatje van de "kleine Jan". Het is de beste foto van de dag.....


We gaan terug naar de boot, langs honderden Kramsvogels, Koperwieken, Wulpen en Rotganzen, en door naar huis. Iedereen heeft een nieuwe soort, Gert twee, en Marie-José zelfs drie door een Pontische meeuw achter de veerboot. Niet gek.



Ik neem me voor om deze week niet nog eens naar Texel te gaan. Maar je weet nooit......