Overzichten vogels en foto's

zondag 31 oktober 2010

Bos

Nadat de regen vertrokken is, rijd ik naar Doorn, waar in het bos een stel Witkopstaartmezen is gezien. Nu zie ik regelmatig de gewone Staartmeesjes, maar de ondersoort met de geheel witte kop is toch zeldzaam.
Het is geweldig weer geworden en het bos ligt er -nadampend- prachtig bij. Ik vergeet al dat moois al snel even omdat ik nauwelijks uit de auto een vluchtje Kuifmezen in de kijker krijg. En daar probeer ik al heel lang een fatsoenlijke foto van te maken.....
Je kunt natuurlijk over de kwaliteit zeuren, maar ze blijven hoog ik de bomen en dus moet ik van enige afstand de plaatjes maken om niet alleen buikjes te hebben. Het gaat om de kuif, tenslotte.
Gelukt dus, nu op naar de staartmezen. Ik kom onderweg Jan Willem Griffioen tegen, de ontdekker van de soort in dit gebied. Hij heeft ze vanmiddag nog gezien, maar ze zijn uit beeld. Ik wandel samen met hem door het geweldige bos, dat ooit als de stilste plek van Nederland gold (nu niet! Er is een mototcross in de buurt). Bij ieder fluitje bevriezen we om te ontdekken wat er piept.... maar het zijn vooral de Pimpel-, Kool- en Kuifmezen. Zat ik de vorige keer Staartmezen na in de hoop dat het Goudhanen waren, nu is het andersom: we vinden een stuk of tien Goudhanen, ook hoog in de bomen.
Tsja, ik ga het niet redden met die Witkoppen. Ik neem afscheid van Jan Willem en hoop tegen beter weten in op een wondertje richting de auto. Niet dus, maar wel nog een mooie Vliegenzwam. Toch ook sprookjesachtig....

vrijdag 29 oktober 2010

Piepers en Kepen


Koud en bewolkt maar toch een flink rondje bij de Natuurplas. De Roodhalsfuut is weg en de plas is vol met Smienten. In het gras zitten hele wolken Graspiepers, een vogeltje dat door veel buurtbewoners voor een mus wordt aangezien.
Ze zijn op de grond bijna niet te vinden en je ziet ze dus pas als ze opvliegen. En zijn ze eenmaal in de lucht, dan zijn het vliegende torpedo's die op de foto vaak niet eens vleugels lijken te hebben.

 

Op de grond vind ik op een beschut plekje nog een laatste Vliegenzwam. In de bomen tref ik kort een Keep, mooi oranje gekleurd, waar ik even fanatiek achteraan ga omdat ik graag nog een foto wil. Ik vind er drie in een groepje Vinken. De groep duikt steeds maar de bomen in omdat een torenvalk vlak boven de bomen op jacht is. Keer op keer valt de valk aan, maar ik zie 'm niet succesvol zijn. Uiteindelijk vinden de vinkachtigen rust op een tak en kan ik mijn foto scoren. Geen bijzondere soort, maar wel bijzonder fraai om te zien.
 
Ondertussen zit het land vol met Pestvogels, tot in de binnenstad van Utrecht. Ik adviseer iedereen even op Waarneming.nl te kijken of ze in de buurt zitten, en dan gaan kijken want ze zien er bijzonder uit. Aan een simpele verrekijker heb je al genoeg om ze goed te kunnen bekijken. En ze blijven zo maar weer een paar jaar weg!

zaterdag 23 oktober 2010

Pest-vogel-weer

Telefoon: Peter van der Meer....het wordt zo droog en er zitten Pestvogels in Leiden. Ik ga mee! Vanmorgen had ik met enige moeite een paar Vinken en een Zanglijster gefotografeerd en het leek een sombere dag te worden. Maar dit verandert alles.
Op de heenreis bespreken we vooral de avonturen van Robert op de Waddeneilanden. Mijn lijst zou 10% langer zijn na zo'n trip.... Maar niet gezeurd, ik gun het hem van harte. In Leiden blijken de voorspellingen van Peter half goed: we vinden al snel 11 Pestvogels, maar het weer is vreselijk. Terwijl we de vogels najagen word ik door een vriendelijke bewoonster uitgenodigd om in haar tuin dichter bij de vogels te komen. De hele buurt blijkt zeer gastvrij voor de vogelaars die er op zoek zijn. We vinden vogelaars bij de buren op zolder en brandgangen worden opgeruimd om ons ongehinderd de waarnemingen te laten doen. Ik ben trots dat ik in die lieve stad ben geboren!
Maar goed, het gaat om de Pestvogels die er in dit weer een beetje mat uitzien. Gelukkig doet een fotobewerking wonderen zodat de prachtige kleuren van deze gasten toch redelijk goed uitkomen.
 
 
 


We zijn lekker nat en vreselijk koud, en gaan dus weer na deze succesvolle en gezellige ontmoeting met de vogels en de buurt. Onderweg naar Woerden pakken we nog vijf Torenvalken, talloze Kievitten en Smienten en een Grote Zilverreiger mee.
We moeten Peter even over de streep trekken, maar in Woerden rijden we toch even naar de Natuurplas om even te kijken of de Roodhalsfuut, die daar eerder is gemeld, nog aanwezig is. Nou kun je je blind zoeken naar zo'n beest, maar bij toeval, geluk of door talent (grapje..... onderweg hebben we vogelgeluiden zitten oefenen en ik wist er wel drie van de dertig....) heb ik de fuut in pakweg tien seconden in de telescoop. Een geweldige waarneming: een nieuwe soort voor Woerden voor ons alle vier.
De vogel zit ergens tussen zijn zomer- en winterkleed en ziet er dus niet heel fraai uit, maar er is nog rood op de hals zichtbaar waardoor je nog een beetje idee krijgt van de pracht van het zomerkleed.
 

Heel anders dan in Leiden worden we hier in Woerden bijna weggestuurd door de buurtbewoners. (Het is op ongeveer de plek waar een tijdje geleden ook al de politie op me werd afgestuurd.) We laten ons natuurlijk niet wegsturen, maar het daglicht is bijna op: we gaan. Thuis doen koffie en een warme maaltijd me langzaam opwarmen..... Wat een weer, maar wat een leuke middag!

vrijdag 22 oktober 2010

Reprise

Ik moest even terug naar het park Molenvliet terwijl de zon schijnt: de Goudhaantjes zijn dan zo mooi. Dus daar ging ik weer.
Eerst maar even op de Fuut, nu ook niet op zijn mooist, de instellingen testen. Ik ben er klaar voor.
Ik moet best een poos zoeken: ik hoor van alles en deze soort moet je tussen de bladeren toch eerst horen voordat je ze te zien krijgt. Ik volg het geluid van een groepje en als ik ze ze eindelijk in beeld krijg, blijken het Staartmezen. Ik heb dus zo mijn beperkingen.... Zo'n tijd achter de verkeerde soort aan, al zijn ze natuurlijk ook mooi.
Ik ga er maar even bij zitten, en de oude wet werkt nog steeds: als je niet zoekt, komt het soms zo op je af. De mezen worden afgelost door een groepje van drie Goudhaantjes, die opnieuw druk bewegend tussen de bladeren blijven. Had ik gisteren de 28-300 zoom bij me, nu doe ik de beestjes met de 400 DO, die toch wat lichtsterker is en vooral lekkerder scherpstelt. Maar tussen de bladeren blijft een vogeltje van minder dan tien centimeter een lastig klusje (voor mij dan). Maar het lukt in elk geval die gele streep te laten zien.
 
Ik kan tevreden naar huis, vind ik. Het kan vast beter, maar de beestjes werken niet mee. Tijdens de aftocht schieten een paar Koperwieken voor me uit. De eerste van dit seizoen.....

dinsdag 19 oktober 2010

Goudkoorts

Het was een buiïge dag, maar de hond moet toch naar buiten: even naar het park Molenvliet waar ik al tijden niet ben geweest. Het is er lekker rustig want om de paar minuten valt de regen met bakken uit de hemel.
In een struik tref ik een paar Kleine Koolwitjes. Het lijkt me zwaar met die fragiele vleugels. In de bosjes roepen Koolmezen en Pimpelmezen naar elkaar, en een stel Winterkoningen maken een drukte zoals ze dat altijd doen. Het probleem is alleen om ze te vinden....
Tijdens de achtervolging stuit ik op een vreemd roepje. Geen idee wat het is, het lijkt een beetje op de Staartmees, maar dan minder "brabbelend". Met de paraplu boven mijn spullen (en boven de hond die tijdens de buien permanent tussen mijn voeten zit) tuur ik een hele poos naar de plek waar het geluid vandaan komt. Dan ontdek ik een klein vogeltje met een felgele streep op de kop: Goudhaan!  
Ik blijf geduldig wachten en ontwaar vier van die watervlugge kleine vogeltjes die permanent in beweging zijn. Het lukt na heel veel pogingen niet om de vogels op de kop te fotograferen. Ik moet het doen met buikplaatjes, en dan ook nog met tegenlicht omdat de beestjes in de bomen blijven. Maar het lukt om er één redelijk scherp te krijgen, wat op zich al een prestatie is bij dit licht.... 
Ondertussen regent het gestaag door en de lucht belooft weinig verbetering. Op een zonnige dag probeer ik het nog eens, want ze zijn echt te leuk!

zondag 17 oktober 2010

Rondje Alphen aan den Rijn

Even een rondje in het dorp waar mijn roots liggen, en natuurlijk even langs de familie. Voor de koffie bij moeders even langs de Oosterbegraafplaats, waar vorig jaar regelmatig Ransuilen te vinden waren. Helaas, maar wel vind ik een Halsbandparkiet die luid schreeuwend hoog in een boom zit, waaronder een stel Staartmezen en Pimpelmezen gewillig poseren. Verder de Grote Bonte Specht en een paar goed verscholen Gaaien. In de vijver tegenover de ingang duikt een Dodaars, die er in deze tijd redelijk mottig uitziet. Maar de duik is spectaculair.
 
 
 
 Dan, na de koffie met het verhaal van mijn moeder dat de Oehoe nog steeds regelmatig op de balkons van de flat te vinden is (ja, nu niet natuurlijk), rijd ik naar het Zaans Rietveld. De plas is gevuld met eenden en meeuwen. Opvallend veel Slobeenden, en de gebruikelijke aantallen Smieten en Krakeenden. Een beetje saai, eigenlijk, en dus maak ik een rondje. In de struiken langs de spoorbaan verschuilen een paar Sijzen zich te goed voor de foto, verder is het rustig, misschien veroorzaakt door twee Torenvalken die permanent boven het gebied bidden.
Bijvangst: de luizen onder de vlinder...
 
Wel vind ik een paar late vlinders, Kleine Vosjes en de Dagpauwoog. Toevallig valt mijn oog op een klein oranje vlindertje bovenop een paars bloempje: een leuk plaatje zo met het zonnetje erop. Het is de Kleine Vuurvlinder.
 
Zo aan het begin van de herfst neemt het aantal insecten steeds verder af. In het hele gebied tref ik nog één Paardenbijter en een stel Bruinrode Heidelibellen. Een rustig dagje dus.....

zondag 10 oktober 2010

KNNV in het Brediusbos

Tien tien tien. Het stond al even in mijn agenda omdat dit de dag is waarop de KNNV in Woerden zichzelf en de natuur promoot. Peter van der Meer heeft een mooie compilatie gemaakt van zijn én mijn foto's. Het is toch altijd weer leuk om je eigen plaatjes -in dit geval op een muur geprojecteerd- bij zo'n evenement te zien.
De tentoonstelling werd goed bezocht, al was het jammer dat de excursies niet in het beschermde deel van het Brediusbos mochten. Ik wil daar graag de Groene Specht vastleggen. Maar goed, het is beschermd.... Binnen heb ik een leuk gesprek met de gepensioneerde heer Miltenburg die ook zijn bijdrage heeft geleverd aan de tentoonstelling: zijn prachtige film over de vogels in zijn tuin trekt veel bewonderende blikken. Leuk om even met een prof te praten over vogels en foto en film. Zijn beelden zijn te vinden op Youtube.com/amilt2.
 
 
In de voorlichtingsruimte staan een paar goed opgezette vogels en omdat ik al zo vaak de specht niet heb gevonden, maar ik vast een plaatje van een dood exemplaar. Een goed geprepareerde Buizerd, die ik later ook nog levend tref, poseert rustig voor een detailplaat.
Samen met vrouw, kind en hond lopen we zonder begeleiding dan maar zelf door het park dat we al goed kennen. Ik op zoek naar de vogels, de dames op zoek naar paddestoelen en de zon (die er heerlijk is!).
In het zonnetje vind ik al snel de Boomklever, Brandganzen, Buizerds opgejaagd door Kraaien, en een drietal heftig vechtende Meerkoeten. Langs het water vliegen nog steeds de Bruinrode Heidelibellen. Samen met Mies, die de macro bedient, schieten we de plaatjes.  
 
 

Na een uurtje of anderhalf vertrekken we weer. In de loop pakken we nog een Bont Zandoogje en een mysterieus bloempje mee.
 
 We rijden nog even langs een bekende plek, die ik toch maar niet vermeld, om even te kijken of de Bosuil thuis is. En dat is ie. Ik fotografeer de suffende uil en hoor over een tweede in het parkje, maar kan 'm niet vinden. Ik vind nog wel een Boomkruiper. We gaan naar de koffie.