Overzichten vogels en foto's

vrijdag 26 februari 2010

Hier aan de kust

Maar dan toch niet Zeeland, maar vlak onder Kijkduin in zo'n vakantiekamp. In een villa met sauna en bubbels, dat dan wel. Een paar dagen uitwaaien met een hele bende dames en dametjes, en de hond natuurlijk. Vooraf wel even gespiekt wat er in de buurt zoal rondvliegt. Genoeg voor iemand die de tijd doorbrengt in de binnenlanden.

De kust geeft in deze tijd prachtige contrasten: de witte en jonge bruinige meeuwen voor de kolkende koppen op de golven van een zwarte zee. Samen met dochter Michelle zoek ik altijd de branding af naar zeehonden. Ook nu. Maar samen vinden we ze niet. Ik maak nog een rondje over het park zelf en vind daar nog een paar leuke Staartmeesjes, een Gaai en de meer gebruikelijke Merels, Zanglijsters en Eksters. Ondanks de slechte voorspellingen schijnt het zonnetje....

Later loop ik samen met mijn lief hand in hand, maar wel met een flinke lens om de schouder, langs het strand als we plots een kop zien opduiken: Zeehond! Een Aalscholver volgt de rover, een paar meeuwen houden het oog op restjes. Ik zie kans de zeehond in de kijker te krijgen voor een beter beeld en ontdek de echt grijze kop en gebogen neus van een Grijze Zeehond.
Dat is voor het eerst want meestal, en dus alle keren voor mij tot nu toe, zie je de Gewone Zeehond die een charmanter knikje in de neus heeft met meer ondeugende oogjes. We volgen het beest met een formaat van een meter of tweeeneenhalf een paar honderd meter langs het strand voordat we ons voor de haard zetten.

Dag 2 start in Hoek van Holland. Daar vliegt al een tijd een groepje Huiskraaien rond.
Ze zijn niet zo gewoon als de naam doet vermoeden want ze komen in Nederland alleen hier voor, waarschijnlijk ooit ingevoerd met een boot vanuit India of Afrika in 1994. Ze zijn onder vogelaars best geliefd want het is toch een extra soort op de lijst, maar omdat ze zo succesvol zijn vormen ze ook een bedreiging. Er zijn er nu minstens 23, en dat wordt te veel en te schadelijk. Er gaan geruchten dat de Huiskraaien binnenkort worden gevangen of anderzins verwijderd, dus moet ik de soort ook nog op mijn lijst zetten. En ik ben nu toch in de buurt.

Onderweg pak ik nog een Haagse Ooievaar mee en een paar Torenvalken. Bij aankomst bij het "Vispaleis" zit een Huiskraai precies boven mijn auto: klus geklaard! Het is ook verder geen bijzonder uitziend beest, een kraai in het pak van een kauw, zeg maar. Met een vogelaarsstel zoek ik nog even naar de andere Huiskraaien. Zij zijn al een uur bezig, maar verder niks. Ik ga maar niet proberen het beter te doen, en hou het dus bij één. Ik zoek de Nieuwe Maas nog even af naar mijn tweede nieuwe soort: de Zilverplevier. Na een stel Doodaars, een heleboel Smienten, Krakeenden en Meerkoeten vind ik één Zilverplevier verscholen tussen de keien aan de kant. Er horen er twee te zijn, maar het blijft bij deze ene die zich ook nog slecht laat fotograferen. Dan leveren de Scholeksters een leuker plaatje met de zwartwitte pakken. Als ze niet een prachtige snavel en een prompt rood oog hadden, waren ze suf.

Het is vrij koud in de wind, dus de pier van de Hoek laat ik voor wat het is en ik rijd naar 's Gravenzande. Daar is een Kuifleeuwerik gezien. Vrij bijzonder want er zijn er maar een paar in Nederland (Eindhoven en Venlo hebben er één, dit is de derde). Ik zoek het vogeltje tevergeefs in een aardig wijkje met parkjes en een goedgevulde speeltuin. Het is ook lekker zonnig, maar de vogel zul je niet tussen de spelende kinderen vinden, denk ik. Hij is vaak op daken gezien dus ik loop als een Sammie door de straten. Een Heggemus geeft even troost.

Bijna geef ik op als ik het typische geluid hoog in de lucht hoor. Leeuwerik! Ik kan ongeveer zien waar de vogel landt en loop die kant op. Nog steeds naar boven kijkend struikel ik bijna over de kuiferik die druk onder een struik een slak sloopt.

 



Ik maak snel een paar (onscherpe) foto's. Ik sta te dicht bij en de Kuifleeuwerik vliegt een schuurtje op en gaat me vol in de zon aan zitten te kijken. Zo heb je het graag! Nummer drie in the pocket. Uiteindelijk vliegt het beestje het dak op en kan ik naar de kachel.

De derde dag is het weer een stuk minder vriendelijk: veel wind, regen. Ik neem twee jongedames mee naar Sealife voor een rondje vis. De plaatjes zijn leuk voor de familie. Een enkele vis poseert leuk en een paar Piranha's doet het altijd goed.


's Middags nog een rondje over het strand. Een Grote Mantelmeeuw steekt hard af bij de Zilvermeeuwen, en een vluchtje Bonte Strandlopers vliegt tussen de Scholeksters door. Een Zilvermeeuw vliegt op met een zeester in de bek.
Opnieuw spot ik een Zeehond die een Scholletje eet. Een tweede Zeehond zwemt de eerste tegemoet en ze kruisen zonder duidelijke ontmoeting. Ik bestempel de eerste weer als Grijze, de tweede als een Gewone.



De zeehonden duiken weg in de buurt van een groepje Middelste Zaagbekken, een vreemde eend die ik niet vaak tegenkom. Het is bijna te donker, maar ik neem er maar een paar (foto's dus). Ik had in het verleden al wel eens een plaatje van deze soort gemaakt, maar die waren (ook) niet best. Kijken wat het nu wordt.

Al met al maar een paar uurtjes gevogeld, en veel soorten van de kust bleken niet in Kijkduin op vakantie. Maar met drie nieuwe soorten en een paar prachtige zeehonden hoor je mij niet klagen!

Geen opmerkingen: