Kerstkoet

Vorige week snel naar de Alblasserwaard gereden om de eerste Purperkoet in Nederland te kunnen zien, wat lukte, maar na uren blauwbekken geen foto kunnen maken die een beetje herkenbaar de soort weergeeft. Blij dus, en verwonderd ook, dat er nóg een Purperkoet wordt gevonden bij Zevenhuizen. Een stuk dichterbij en dus rijd ik na de kerstlunch naar het Plasdrasgebied in de Eendragtspolder. 

Het eerste beeld

Het is alweer koud. Gelukkig vind ik de bonte Purperkoet na een half uurtje terug, diep in de rietkraag rondstappend. Na nog een poosje stapt het beest -het is best een gekleurd en groot beest- even uit de rietkraag waarin hij zich wonderbaarlijk onzichtbaar weet te maken, en ik druk af. Niet de beste foto's, maar wel fijn voor de fotolijst van soorten in Nederland. 

Als de vogel weer het riet inwandelt, vertrek ik naar een plek een stukje verderop waar regelmatig Baardmannetjes zijn gezien. Toch één van de mooiste soorten van het land. En ik heb geluk dat een paartje zich op niet te grote afstand laat fotograferen, druk foeragerend op de zaden van heen en weer zwiepende stengels. Geen sinecure om een scherpe foto te maken. Maar wat zijn ze mooi!

Onderweg naar de auto tref ik nog een Krooneend in donker water. Ook leuk.....

Mocht het niet meer lukken om dit jaar buiten te spelen: De beste wensen alvast voor het komende jaar!

Arenden

Het valt op als je naar de vorige post kijkt: vandaag scoor ik weer een Arend! De Schreeuwarend om precies te zijn. 

Ik ben helemaal niet aan het vogelen als Gert een appje stuurt met de mededeling dat de Arend ter plaatse is. Gisteren is het beest al gezien, maar alleen vliegend. Daarop ben ik niet gaan kijken, en vandaag zat het beest niet in mijn aandacht. Tot het berichtje. Ik ga, een uurtje voor etenstijd. Naar Waspik.

Ik heb het geluk dat Gert er nog is, en de vogel in de telescoop heeft staan. Een makkie dus. Dan vliegt de Arend, verstoord door vier klassieke vliegtuigen, op en landt een stuk verder in een boom. Leuk om dan een kleine honderd vogelaars heel snel te zien inpakken, een dijkje af te zien scheuren, om vervolgens weer samen te klonteren. Ik zet mijn statief tussen de bekenden en bewonder de prachtig getekende Schreeuwarend, die eigenlijk niet zo groot lijkt in vergelijking met de Kraaien waarmee hij ruziet. Totdat hij de vleugels even kort uitslaat om de pestkoppen weg te jagen..... Toch een indrukwekkende vogel! 

Ik klets ondertussen wat bij. Van deze groep fanatieke vogelaars zal een groot deel volgende week op Texel rondhangen om het eiland af te struinen naar leuke trekvogels. Een leuke opmaat dus, vandaag. 

Nieuwe soort!

Eindelijk lekker weer, en eindelijk tijd om een poosje te zwerven door het Nationaal Park de Hoge Veluwe. Al maanden vliegt daar een majestueuze Steenarend die iedereen al heeft gezien, behalve ik..... Een inloper dus. En ik hoef maar een paar uurtjes te zwerven voordat de vogel boven de bomen verschijnt, helaas hoog en van mij af vliegend. Maar een waarneming is een waarneming! Met bewijsplaat! 

Weekje Weerribben

Een klein weekje struinen door de Weerribben, op zoek naar de paar bijzondere soorten die bijna alleen in dit gebied leven: de Grote Vuurvlinder en de Kempense Heidelibel. Allebei niet nieuw voor mij, maar vooral de vlinder is nooit goed op de foto gezet, door mij dan.

Hotelletje midden in het gebied geboekt, en elke dag op zoek. Sowieso heerlijk om te doen. Met steeds maar grote aantallen libellen, in grote verscheidenheid. Van de normale soorten Heidelibellen, tot aan de prachtige Sierlijke Witsnuiten. En op dag 3 vind ik de Grote Vuurvlinder, precies één en dan ook nog een mooi mannetje. Verschillende gesprekjes met mensen van Natuurbeschermingsorganisaties in het gebied vertellen mij dat het echt heel bijzonder is geworden dat de soort in beeld komt. Ik ben dus een gelukkig mens. 

Met leuke gestreepte sokken...

Na het behalen van mijn doel, kan ik in alle rust lekker dwalen. Ik probeer nog een van de vele Wielewalen in beeld te krijgen, maar dat lukt niet. Wel een stel jonge IJsvogels, vissend en zonnend, en ook de Kempense Heidelibel komt fijn in beeld. Ik plaats maar wat plaatjes van wat zoal voorbijkwam.

Het proces van een visje eten......

De Grote Weerschijnvlinder is ook een nieuwe "fotosoort" 

Grote Oeverspin bij een nest

Kortom: een fijne tijd, lekker bruin en uitgerust, weer eens heerlijk op pad met de camera. Kan best in eigen land! 

Zaterdag

Maanden schieten voorbij, en ik kom langzaam weer wat op gang met foto's maken. Lekker weer, en de tuin begint fijn in bloei te komen. Leuk voor de macrolens. 

En dan deze zaterdag. Ik had geen plannen. Als de melding van een Zwarte ooievaar bij Haarzuilens komt is het lekker om weer naar buiten te gaan, dus dat doe ik. Ik kan de "Zwooi" makkelijk vinden, en tref weer eens wat regiogenoten. Gezellig. Ondertussen komt er een melding van een Monniksgier aan de rand van de regio. We kijken een poosje verwachtingsvol naar de lucht, maar zien niks belangrijks. Dus boodschappen doen. 

Als ik terugkom, staat Gert een paar keer in mijn scherm. Ik bel terug en zit binnen een paar minuten weer in de auto, onderweg naar Oud Aa. Daar tref ik weer de regiegenoten, en nog een paar meer, en een kleine honderd andere vogelaars die naar de Monniksgier kijken, in een weiland, best ver weg, en met de A2 op de achtergrond. Niet ideaal, maar wel een nieuwe soort voor mij in Nederland. 

Even lekker bijkletsen met wat mensen waarmee ik jarenlang in binnen- en buitenland avonturen heb beleefd, en dan weer naar huis. Met een heerlijk ouderwets gevoel: het Twitchersgevoel. Lekker! 

Op zoek....

Om acht uur, vlak voor zonsopgang staan wij met vijf man/vrouw op de hei. Niet helemaal met ons vijven want er zijn meer mensen op de hoogte van een uitkijkpunt waar volgens de geruchten de roedel Nederlandse Wolven wel eens gezien zou kunnen worden. Zou kunnen.... maar niemand van de aanwezigen bevestigt een waarneming, en die komt er vandaag ook niet. Maar, wat een mooi gebied! Met de rijp in de bomen en in het gras een feestje. 

Geen wolven dus..... We wandelen een kilometer of tien door mooie oude bossen waarin we af en toe leuke groepjes meesachtigen spotten: Glanskoppen, Kuifmezen, Vuur- en gewone Goudhaantjes, wat spechten en talloze Boomklevers. Helaas wil niets van dat spul lekker op de foto. Zie de achterkant van een Kuifmees....

Wat ook nog heel leuk was, was het vinden van IJshaar. Een zeldzaam verschijnsel en dus gaan wij door de knieën. Mooi spul! 

Onderweg naar de auto vindt vriend Gert drie Goudvinken. Bijzonder, en bijzonder mooi. Altijd een toppunt als deze soort in de kijker komt. Helaas zit er een hekje voor wat de natuurlijkheid van de foto verziekt. Maar anderzijds; dit is natuurbeleving in Nederland.....

Na een paar uur struinen rijd ik naar huis. Ik ga nog even langs Schoonhoven waar een Kokardezaagbek langs de Lek zwemt. Een nieuwe soort voor mijn regiolijst, als dit een wild exemplaar blijkt (wat meestal niet zo is). Enfin, een heerlijk dag, en weer eens een blog. Tot snel!