Zo kan het ook...

Zo gaat het dus soms: gisteren plaats ik een bericht omdat het tijd was, vandaag omdat er echt een reden voor is. In de Groene Jonker, toch een soort thuis, vliegt een Waterrietzanger. Niet nieuw voor mij, ik ontdekte immers op 3 augustus 2011 zelf zo'n vogeltje op bijna dezelfde plek. Maar toch bijzonder genoeg om na het eten even te gaan kijken.

Ik ontmoet veel vogelaars, waaronder de bekende regiogenoten. Sander Haak en Gert Vonk hebben de soort nog niet, en speuren fanatiek mee. En met succes. Het vogeltje met de "tramrails" op de rug en de extra streep op de kruin vliegt af en toe een stukje, maar verstopt zich vooral "skulkend" in het riet. Het lukt tijdens de twee uur durende zoektocht een paar keer om het diertje vrij in beeld te krijgen, en het lukt mij om in totaal vier foto's te maken. Normaal heel schamel, nu effectief. Alle kenmerken zijn gelukkig goed te zien op de niet helemaal scherpe plaatjes. Best prettig op een zomeravond.

Na een paar uur stop ik ermee: goed is goed genoeg. Doordat er steeds ook "gewone" Rietzangers rondvliegen en het licht alleen maar minder wordt, is het ook steeds lastiger de goede vogel te zien.
Voor de vergelijking hieronder de gewone Rietzanger, heel gangbaar in dit gebied. Zoek de verschillen.

Dicht bij huis...

Al weken geen blog. Het valt op, bij sommige lezers. Gelukkig eindelijk weer eens wat beleefd waarvan ik redelijke plaatjes kon maken.

Een paar dagen Texel levert eigenlijk niet heel veel nieuws op, al mis ik de Aziatische Goudplevier door gewoon niet goed op te letten en mijn tijd te verdoen aan het strand, op het terras, in de zon. Maar het was dan ook geen vogeltrip..... De bekende bootmeeuwen, een meeuw die wantrouwend het dakterras van de B&B in de gaten houdt en een prachtige ondergaande zon boven de Slufter leveren wat kopij voor dit blog.

Vandaag samen met Gert Vonk,en zijn lief even naar Willeskop: een Zwarte Wouw en een paar Steltkluten leveren samen met het heerlijke weer voldoende motivatie om weer eens lekker te wandelen. Onderweg kom ik ook Kees de Leeuw tegen die mij de Wouw laat zien: in de verte, in de luchttrillingen die er met dit warme weer nou eenmaal zijn. Als jaarsoort in onze regio zeker de moeite waard! De foto is redelijk triest, natuurlijk.

Een stukje verder werken de Steltkluten veel beter mee. Een klein gezin, mannetje, vrouwtje en 1 jong foerageren rustig langs de kant van de grote plas. Op enige afstand, maar de prachtige slanke vogels op de tere lange poten zijn weer prachtig om te zien. Het is sowieso lekker druk: Bosruiters, Oeverlopers, Witgatjes, Kleine en Bonte Strandlopers wandelen tussen de Kieviten en Grauwe Ganzen.

Een fijne trip naar Texel, en een heerlijke wandeling dicht bij huis. Genoeg voor een blog!

Boze Buurman

Heel soms gooi ik wat oud brood op het dak van de berging, met als resultaat dat meeuwen dat opeten en ik daarvan foto's maak. Klein nadeel is dat de vreetzakken zich wel eens willen ontlasten, wat mijn buren dan -op zo'n lekkere zonnige dag- minder leuk blijken te vinden. Gelukkig heb ik op dat moment al een paar leuke plaatjes van de engelachtige meeuwen.

In de middag loop ik nog een rondje. Geen echte hoogtepunten, al is het best vreemd om alleen de kop (oh nee, hoofd) en benen van een paard te zien: waar is de rest gebleven?

Sjaak van Maastricht

Wat een heerlijke dag! Natuurlijk sla ik de uitnodiging van Marianne en Maria niet af, en rijd vanmorgen de lange weg naar Zuid Limburg. Maar liefst drie doelsoorten op de lijst: Het Dwergblauwtje, de Veldparelmoervlinder en het Scheefbloemwitje. Voor ons alle drie nieuwe soorten voor Nederland. En daarnaast nog wat te sprokkelen voor ieder afzonderlijk. Zoals het Boswitje en de Iepenpage voor Maria en de Plasrombout voor mij.

Maar er komt natuurlijk van alles voorbij, al regent het even en waait het stevig wat voor vlinderen niet goed is, en voor macrofoto's een handicap is. En het is een dag met alleen de macrolens op de camera. Heerlijk als de zomer er weer is en die lens uit de tas komt. Het betekent ook op je buik door het struweel om heel rustig en geconcentreerd een beest tot op een paar centimeter te benaderen om dat gedetailleerde plaatje te maken. Ik weet weer hoe dat er uit ziet, want ik zie Marianne regelmatig door het stof gaan vandaag.

We rijden op coordinaten de soorten langs, maken daarom korte wandelingen in prachtige gebieden, met hier en daar een leuke verrassing. Zoals berggeiten en Rob Martens bij de Dwergblauwtjes, en de Veldparelmoervlinder wordt ons aangewezen door een gezellige Limburger met de fantastische naam Sjaak van Maastricht! De route naar de Iepenpage die Sjaak ons geeft levert geen resultaat: op de plek breekt net een buitje los en dan zijn de vlinders plots verdwenen. Een klein dipje dus.... In de Heemtuin van Maastricht worden we getrakteerd op een koor tijdens de voor ons onbekende open dag. Omdat ik toch een blog moet vullen, maak ik plaatjes van het feest en de bloemenpracht.

De drie doelsoorten worden vlot gevonden, wat ons bijna doet vergeten dat het om heel zeldzame vlinders gaat. Echt van die soorten die we mogelijk nooit meer zullen zien. Dat, de wandelingen en het gezelschap van vandaag maken het een heerlijk dagje Limburg. Omdat het om zeldzame soorten gaat en om kwetsbare plekken, kan ik niet precies vertellen waar we zijn geweest. De Pietersberg beklimmen met deze temperatuur was goed te doen: Dat het Boswitje alleen daar voorkomt, is nagenoeg bekend....

Uit Maastricht? Nee, Van Maastricht!

Boswitje

Moord

DIT BERICHT BEVAT SCHOKKENDE BEELDEN: NIET GESCHIKT VOOR WEEKHARTIGEN.

Een Sperwer die in mijn tuin mussen vangt, dat kennen we wel. Maar voor de tweede keer deze zomer (!) breekt paniek uit onder de mussen als een Gaai een jonge mus weet te vangen. Je kent ze wel: die mooie taupe-gekleurde kraaien met die prachtige blauwe veren die in de herfst met eikel in de bek vliegen. Nou....een musje lusten ze ook!