Niet altijd feest

Klinkt niet best, die titel. Maar het valt wel mee hoor. Het is gewoon lastig geweest om leuk te vogelen als de meldingen niet worden getoond omdat bijzondere soorten een oploop betekenen waarbij je 1,5 meter wel kunt vergeten. Gelukkig is dat nu weer voorbij, en dat leidde tot een leuke rit naar Zeeland om een Steppearend op mijn lijst te zetten. Maar eerst maar een korte samenvatting van wat de afgelopen tijd voor de lens kwam.

De lol zit niet in de soorten, maar vooral in de heerlijke tochten in het lekkere weer. Tot afgelopen donderdag dus toen Gert mij om acht uur in de avond belde over de Steppearend in Zeeland. Ouderwets twitchen! Net voor het donker nog gauw een foto maken, met de iPhone..... Tja, het is niet altijd feest......

Riet

Weer lekker naar buiten. Alleen, dat moet. Ik sta een poosje langs een rietkraag waar de eerste Rietgors in een pluim hangt, afgelost door een prachtige Pimpelmees. In de omgeving zingt een Cetti's Zanger en waakt een stel Roodborsttapuiten.

Later stop ik even bij een paar struiken waar minstens zeven Tjiftjafs ruzie maken. Een Putter kijkt gelaten toe. Lekker hoor, buiten.

Pas goed op jezelf, en elkaar.

Lente

Barre tijd. Net nu het lente wordt, zitten we allemaal een beetje sociaal terughouden binnen, of alleen buiten. In mijn geval dan. Alle leuke optredens en festivals waarvoor de band zo hard heeft gerepeteerd gaan niet door. Gelukkig hebben we de foto's nog.

Vanmiddag heerlijk het zonnetje in, een rondje Waverhoek. Op zoek naar Baardmannetjes die ik wel hoor, maar niet zie. De plas is leeg, al vliegen de eerste Grutto's over. Bij het fort vind ik een paar Krooneenden, altijd mooi. Dus geen bijzondere zaken, maar wel weer eens lekker buiten. Alles komt goed, Corona of niet.

Pas een beetje op elkaar!

Groot!

Het loopt plots storm, of het komt doordat ik gewoon even vrij ben. Vandaag weer lekker op pad om de voor mij eerste Grote Trap in Nederland te zien, bij Brielle. Lekker stukje rijden, lekker aansluiten bij een groep die het beest al in beeld heeft, fijn in het zonnetje plaatjes maken van de vogel die op pak 'm beet tweehonderd meter van mij af rustig rondwandelt. Lekker dagje!

 Hoe groot is de kans dat er morgen nog ergens een nieuwe soort landt? Niet zo groot. Dus:

Ik wens alle lezers van dit blog een heel voorspoedig 2020 ! 

John!

Het is al weer een tijd geleden dat ik een berichtje plaatste. Het komt er gewoon niet zo vaak van dat ik in de gelegenheid ben om iets bijzonders te zien. Maar vandaag, zo voor het vieren van het Kerstfeest, rijd ik naar Kolhorn ergens in Noord Holland. Daar zit in één poldertje een Kleine Regenwulp en een Kleine Trap. Beide soorten zijn flink verdwaald, en de Regenwulp wel het meest: Volgens mijn boek had het beestje van Siberië naar Australië moeten vliegen! En die mini-wulp is ook nog een nieuwe soort voor mijn Nederlandse lijst....

Eerst doe ik de Trap omdat ik daar het dichts bij ben. Ik heb deze soort al eens eerder gezien maar toen geen goed foto kunnen maken. En nu ook niet. Het beest zit ver weg en in de begroeiing, dus dat wordt niks. Door naar De Regenwulp, die ook ver weg blijkt te zitten. Dat hoor ik van John van Gerstel, beter bekend als de Grote Kiekeboe, die ik samen met zijn prachtvrouw Marie-José tref. Veel te lang niet gezien, en dus even knuffelen, en dan door naar de nieuwe soort.

Die zit inderdaad ver weg, en de foto's zijn bedroevend, al kun je goed zien hoe zeer de Kleine Regenwulp qua formaat verschilt van de ons bekende Wulpen.

Ik moet nog naar een verjaardag, dus vertrek vrij snel weer, terug naar Woerden. Op de dijk vind ik nog een jagende Torenvalk, mijn geluksvogel. Dus maak ik een paar plaatjes.

Toch genieten op deze dag! Zonnetje, nieuwe soort, Torenvalk en John! Beter wordt het toch niet!