Plakken

Lekker weer, even naar buiten. Ik besluit een plaatje te gaan maken van de Sprinkhaanzanger. Gewoon omdat het kan. In de Groene Jonker zingt er één, staat op Waarneming.

Ik kan hem niet vinden, klets wat bij met Hans Russer en Wouter Kortleve, maak plaatjes van een Snor en de luidruchtige Rietzangers, en ga op zoek naar twee Koereigers die in de buurt rondhangen.

Ik vind ze vrij vlot, maak een filmpje van het stel dat de koeien lijkt te pikken en rijd vervolgens achter een melding van een Zeearend aan, bij Nieuwkoop. Net als ik besluit om naar huis te gaan, piept Wouter een Grote Grijze Snip, in de Groene Jonker.... Dat zou wel heel bijzonder zijn, en ik rijd dus terug. Nog maar één keer eerder zag ik deze vogel in Nederland, en dan ook nog in het saaie winterkleed. Binnen tien minuten sluit ik mij opnieuw aan bij Wouter die de vogel nog steeds in beeld heeft.

Ik kan ruim een half uur genieten van de vogel die normaal in Siberië en Noord Amerika verblijft. Het beestje loopt samen met wat Kemphanen en een Grutto rustig te eten. Dan vliegt de Snip op, samen met een prachtige Zwarte Ruiter in zomerkleed, ver het gebied in. Gelukkig heb ik de foto's nog...... Al zijn ze vanaf grote afstand gemaakt.

De Sprinkhaanzanger vind ik niet (ook daarvan heb ik gelukkig nog een foto, hieronder), en ik moet nu echt naar huis. Voor een uurtje vogelen ben ik wel een beetje te lang blijven plakken, maar een beter excuus dan een Grote Grijze Snip bestaat bijna niet......

Cetti's zat

Samen met Russel loop ik de plas Broekvelden in Reeuwijk rond. Een beste wandeling voor onze hond met zijn korte pootjes. Gelukkig kunnen we onderweg genoeg pauzeren: het stikt van de Cetti's Zangers. Een paar jaar geleden nog best zeldzaam, nu vind ik zeven stuks tijdens de wandeling. De zuiderlingen rukken duidelijk op hier.

Wat meestal niet lukt, is de vogeltjes in beeld te krijgen. Ze zingen hardrock, maar zien is er meestal niet bij. Zo ook nu, op één na. Die gaat op de foto, de tweede ooit.

Op de plas zwemmen verspreid veel mannen Krooneend, prachtig mooi. En verder zingt, vliegt en zwemt er van alles rond. Vooral soorten die je nu kunt verwachten. Ik maak dus plaatjes van jonge Wilde Eenden, de Fitis, de Tjiftjaf, Boerenzwaluwen, Knobbelzwanen, een jagende Sperwer, Zwarte Sterns, Visdieven, en tot slot van een Beflijster die plots in mijn zichtveld komt.

Zere voeten: die plas is best groot. Maar door gewone en minder gewone soorten zeer de moeite waard!

In de war?

Het eten staat nog net niet op, dus ik kan nog even weg: een Steppekiekendief in onze regio! En dan ook nog een bijna volwassen beestje, mooi bijna wit met zwarte vleugelpunten. Een soort waarvoor ik zo naar Groningen zou rijden.

Maar dat hoeft dus niet. 't Weegje bij Gouda is ver genoeg. En als ik aankom en mij aansluit bij Garry Bakker, Gert Vonk en later ook Martijn de Jong en Rick Schonewille kan begroeten, dan is het zeker: dit is bijzonder.

Ik zie de vogel eerst op grote afstand in een boom zitten, en het duurt echt best lang voordat hij een beetje in de buurt komt. En dat meestal op hoge snelheid waarbij de vogel baltst met een man Bruine Kiek die hier schijnbaar zijn territorium heeft. Of is het toch ruzie? De Steppekiek draait moeiteloos om zijn as terwijl hij naar beneden duikt, en weer tot op grote hoogte optrekt. Het is machtig om te zien. Maar of het biologisch nou helemaal in orde is....?

Af en toe vliegt de vogel weg en tijdens het wachten vermaak ik me met de Bruine Kiek die stoer door het gebied vliegt. Ook mooi, hoor!

Fotografisch is het wat lastig: de witte vogel geeft in het avondlicht net te weinig contrast voor een heel scherpe foto. Maar het lage licht in de ogen van de doortrekker is betoverend.

Morgen eerst nog maar een poging wagen voordat de Koning zijn feest geeft.....

Lentebode: Marianne

Eindelijk is de lente begonnen, al zou je dat door het weer niet zeggen. Maar, het is een zekerheid: Marianne Wustenhoff staat bekend om het vinden van de Roodhalsgans, én de eerste Steltkluut in onze regio. En ze maakt het weer waar.

Ik ben met de hond mijn SOVON-telgebied aan het doen, voor de wetenschap.... De Oeverzwaluwen graven gaten in het zandbed voor de verbreding van de A12, want het is geen oogstrelend gebied waar ik loop. Een Witte Kwikstaart en een mooi geel oogringetje van de Kleine Plevier maken het nog net de moeite waard maar dat is het dan ook wel.

De "piep" van Marianne is dan ook welkom: "Casarca bij Nieuwkoop!" En even later: "Steltkluut!" Nog even later: "Twee!"

Ik zet de hond thuis af en rijd naar Marianne, die mij de vogels wijst. En nog een hele rij lentebodes als Kleine Strandloper, Bonte Strandlopers en Bontbekplevieren. Jammer dat het net even regent. Dat is voorbij als ik even voor de Steltkluten ga zitten: Wat zijn ze gracieus met die breekbare lange rode pootjes..... Als er dan ook nog een groepje Zwarte Sterns door mijn beeld vliegt, weet ik het zeker: Het is lente!

Hoe lang is een....Haas

Een heerlijke lentedag! Even met de hond naar het Doove Gat en Polsbroek. Lekker wandelen en vogeltjes kijken. In de berm van de A12 zijn de Oeverzwaluwen al begonnen met het maken van een nest. Die aanleg gaat dus nog even duren. De Visdieven verleiden elkaar met een visje, en een Haas rent uitbundig door de wei.

Ik ga op de terugweg nog even langs de uilen in Oudewater en plof thuis in de loungeset in de tuin. Fijne zondag zo!