Overzichten vogels en foto's

zaterdag 31 december 2011

Toch nog!

Nu is het Tubular Bells dat me weer aan het vogelen zet: het is mijn ringtone. Peter van der Meer belt met de mededeling dat hij weer in Waverveen is, en nu een Roodhalsgans in beeld heeft. Tussen de bedrijven voor de jaarwisseling door, rijd ik naar hem toe.


Met deze gans complementeer ik het setje bijzondere ganzen dat de laatste tijd in ons gebied is gezien. Het jaar is rond.

Met 60 nieuwe soorten op mijn lijst, een vijfde plaats in de regiolijst, mijn eerste DBA-weekeinde, een eerste publicatie van een foto in Dutch Birding, de eerste zeetochten en heel veel plezier met veel collega vogelaars, is 2011 een mooi jaar. Iedereen die heeft geholpen hartelijk dank!

Het jaar begon op 2 januari met een Grote Geelpootruiter. Het plan is om maandag naar Zeeland te gaan om dat te verbeteren met een Giervalk.... We gaan het zien.


Hoe dan ook: iedereen een heel gezond en gezellig Nieuwjaar!!

vrijdag 30 december 2011

Ironic

Op zo'n dag als vandaag heb je wel eens een liedje in je hoofd, in dit geval van Alanis Morissette.


In de ochtend verkoop ik mijn trouwe 40D, in de veronderstelling dat de inruil van een 7D een 5D oplevert. Snappie? Helaas zakt de inruilwaarde van de 7D enorm in 1 week, de week die Canon nodig had om 'm te maken. Daar trap ik dus niet in. (Iemand op zoek naar een tweedehands 7D, net uit onderhoud!?).

Ik rijd door naar Strijen omdat ik de Dwerggans nog eens op de plaat moet zetten, en daar zitten ze nog wel eens. Helaas wordt net de A29 afgesloten als ik daar overheen wil. Gezien de uitrukkende hulpdiensten vermoed ik een groot ongeval (blijkt achteraf waar volgens het nieuws), en sluip dus een andere route. Kost me wel een uurtje extra, want de grote rivier oversteken kan niet zo maar.

Ik sta net met die gansjes in beeld, op zo'n driehonderd meter afstand, als Robert van der Meer belt: hij staat in Mijdrecht met een....Dwerggans in de kijker. Ik rijd dus honderd kilometer voor Jan Ironie. En omdat de ganzen in Strijen niet op de plaat komen, trap ik vijf liter benzine weg richting huis.

Gelukkig staan de mannen Van Der Meer nog op de goede plek, samen met Kees Janmaat. Als eindejaarsverrassing gunnen ze mij een blik op de gans door een splinternieuwe Swarovski 80HD, waarmee dus de eerste vangst is gedaan. Met glunderende ogen tonen de jongens mij de eerste digiscoopplaatjes die met de nieuwe aanwinst zijn gemaakt. Dat wordt genieten in de toekomst.

Ik probeer van alles om het wegwandelende Dwerggansje goed vast te leggen, maar zelfs een extender helpt niet. Dan maar bewijsplaatjes....




Ach, het is een nieuwe fotosoort, dus niks te klagen. Al had ik mijn plan heel anders bedacht. Volgend jaar beter!

woensdag 28 december 2011

Zoo

Iedere vakantie probeer ik met mijn jongste een dierentuin te bezoeken, een soort van oude traditie. Deze keer naar Amersfoort, een wat compacte Zoo met vooral leuke kleinere dieren die je elders niet ziet. De spinnen, kakkerlakken, slangen en luiaards bijvoorbeeld. En sommige mag je zelfs vasthouden. Voor de jongste de kans om haar grote zus te evenaren met het hanteren van een vogelspin.




Stoer, voor een jongedame! Een andere traditie is het knuffelen van een Giraf. Het lukt haar iedere keer weer, ondanks de risico's.



Michelle is ook een enthousiast fotografe, en dat maakt een bezoek aan een dierentuin extra leuk. Ze wringt zich in allerlei bochten om plaatjes te schieten, maar vergeet ondertussen niet te genieten van de dieren. En die hoeven niet heel bijzonder te zijn....


En soms moeten vaders lijden....




Bijzonder zijn de beverratten met de rode tanden, en het is extra leuk als ze dan bieten blijken te eten. Bijzonder voor het plaatje.



Heel anders dan onze Afrikaanse dwergmuizen, die het ondertussen prima naar het zin lijken te hebben bij ons thuis. Regelmatig ligt ons gezin op tafel om de mini's -echte nachtbrakers- te zien ontwaken.



Kortom, naar de dierentuin is een prima manier om samen op te trekken, en het zwart-wit-grijze fotoweer te negeren. Natuurlijk staan de tijgers, olifanten en andere aansprekende dieren ook op de foto, maar de andere dieren zijn op hun manier veel bijzonderder.

Beer, wolf.....blijven lachen!
De fotograaf

dinsdag 27 december 2011

Kleine Zwanen


Opnieuw op zoek naar de Roodhalsgans, nu in de polder bij de Groene Jonker. Gisteren belde de familie van der Meer met de gans in de kijker, maar ik had mijn familie beloofd om naar Nova Zembla te gaan. Goede keus, hoor! Mooie film, en je moet toch de eerste Nederlandse 3D-film (gemaakt door Arnie) gezien hebben....

Dus vandaag op pad. Ik kijk misschien wel tienduizend ganzen af, maar die rode zit er niet tussen. Door naar de Hollandse Kade om de Klapekster te zien. Dat lukt, maar een Slechtvalk verjaagt het beestje voordat ik in de buurt ben.


Ik rijd, net als de familie VDM gisteren, terug door de Meije.  Ik stop af en toe als er wat langs vliegt, zoals een grote groep Putters met een enkele Sijs in de gelederen. Op een boom zingen twee Boomkruipers naar elkaar, terwijl een stel Meerkoeten juist probeert elkaar te verzuipen. Een Winterkoning maakt fotografisch de dag draaglijk.



Richting de Hazekade, waar een grote groep Kleine Zwanen graast. Ook al ontdekt door Peter en Zonen. Het is inderdaad een indrukwekkende groep, maar de 140 van gisteren haal ik niet.



Het is toch een mooie afwisseling tussen de tientallen Ooievaars en Knobbelzwanen (meestal geleewiekt)  die in onze polders zitten.

zaterdag 24 december 2011

Wit

Blauwe lucht als ik opsta! Veel meer heb ik niet nodig voor een goede start na zo'n dag als gisteren. Rondje hondje met de camera levert gelijk een lekker plaatje van een Pimpelmees. Zo eenvoudig kan je lekker voelen zijn!


Ik heb contact met Marianne die al vroeg op pad is op de plekken waar ik gister was. Ze belooft me te bellen als de Roodhals- of Rotgans in beeld komt, maar het blijft stil. "Alleen maar Kollen", SMS't Marianne later.


Ik ga nog een poging doen bij Reeuwijk: de Witoogeend staat immers nog niet op de foto. Eerst naar de plas waar het druk is met vogelaars. Daarmee is het wel makkelijk de Witoog te vinden, op de plek waar vorige week de Witkop zat, die nu wat verder op de plas zit, in gezelschap van tienduizenden andere eenden, voor al Smienten, Tafeleenden, Kuifeenden en een enkele Slobeend. In de buurt zwemt ook een Rosse Stekelstaart die nogal op de Witkop lijkt, maar een nu wittere kop heeft......

Witoogeend (3x)


Rosse Stekelstaart
Witkopeend
Ik rijd binnendoor terug naar Driebruggen zodat ik nog even kan kijken bij Twaalfmorgen, een moeras langs de spoorlijn tussen Woerden en Gouda. Het is wat leeg, maar onderweg tref ik wel talloze ganzen, net als gisteren. Een Knobbelzwaan poseert trots, en een vlucht Wulpen tegen de zon levert een mooi beeld, maar wel is daarop duidelijk dat het goede weer weer bijna over is.




Er huizen tientallen Grote Zilverreigers in deze polders, en nu, zo achter in de middag, vliegen ze allemaal richting een pluk bomen midden in de polder.
Het gekrijs luidt het einde van de dag in. Lekker naar huis, aan de koffie onder de kerstboom.

Vorig jaar viel met Kerst de Grote Trap Zeeland binnen, bij ijskoud en levensgevaarlijk sneeuwweer. Dit jaar geen witte Kerst. En weer goed gevulde familiedagen..... Maar als ie komt, dan .....

Ik wens iedereen een prettige Kerst!! Wie weet komen we elkaar nog ergens tegen......

vrijdag 23 december 2011

Troosteloos

Op zoek naar twee ganzen die bijzonder zijn voor ons gebied, de Roodhalsgans en de Rotgans, rijd ik een poosje in de omgeving van Mijdrecht rond. Hopelijk vliegt de Zeearend nog een rondje....

Marianne Wustenhoff woont in deze omgeving, en heeft ze allemaal al gevonden. Ik tuur duizenden ganzen af, maar niks. En het is ook nog Hollands prutweer!


Gelukkig tref ik nog een Kleine Zwaan, waarschijnlijk dezelfde die Marianne deze week ook al mooi op de plaat zette. Het beest heeft een afhangende vleugel, dus zal niet te mobiel zijn.

Eén goed plaatje... Het is niet altijd feest.

Van Gert kreeg ik een update van de Roodkeelduiker:

"Aloha,
Heb net met de dierenambulance gebeld en geinformeerd naar de toestand van de roodkeelduiker.
De roodkeelduiker zit nog steeds in de vogelopvang, die bij de dierenambulance is gevestigd.
Hij/zij komt goed op krachten en eet goed.
Zodra zij de tijd rijp achten wordt de vogel weer losgelaten.
Het is op dit moment niet te zeggen hoe lang dat nog gaat duren.
Prettige feestdagen en goede jaarwisseling allemaal toegewenst!
vriendelijke groeten,
gert"

zondag 18 december 2011

Redding

De redding is geslaagd, de Roodkeelduiker zit in de opvang om een haak te verwijderen en bij te komen. Hulde aan Gert, Jaap, de Surfclub Reeuwijk en de Dierenambulance Gouda.


Het was vroeg dag: Gisteren heeft Gert Vonk alle hulptroepen gemobiliseerd en stipt om negen uur begint dan ook de actie om de Roodkeelduiker van het vistuig te ontdoen. Terwijl ik samen met Robert en Frank op de plek van de vogel arriveer, komt Gert met Niels de hoek om in de snelle rubberboot van de windsurfclub.


Binnen een paar minuten weet Gert de duiker uit het water te vissen, en Niels racet naar de kant. Zie de beelden, gefilmd door de gebroeders Van Der Meer, door op deze link te klikken: Redding Roodkeelduiker.


Ik vang het net op aan de kant, en wandel met een Roodkeelduiker onder mijn arm naar de Dierenambulance. Het beest probeert mij natuurlijk te bijten, maar ik ben hier handig in! Nadat we de meeste draden hebben verwijderd, blijkt dat er mogelijk toch een haak naar binnen is gegaan. Reden om de vogel in te pakken, en met piepende banden naar de opvang te brengen. Later horen we dat er inderdaad een haak in zit, en dat de snavel een barst heeft, waarschijnlijk van het snijden van het visdraad. Het beest blijft dus even in het hospitaal. Duimen maar dat het goed afloopt.


Na de actie hangen we nog wat rond, zien veel oude bekenden die op de Witkopeend afkomen, maar de eend blijft een beetje verder uit de buurt dan gisteren. Het levert me wel de vraag op om de foto van gisteren te laten publiceren in de Dutch Birding van januari. Leuk!

Ik breng de jongens thuis, rijd nog even langs Gert om hem te complimenteren en vertrek naar mijn oude moeder in Alphen.

Onderweg stop ik even bij Zwammerdam waar opnieuw Ransuilen roesten. Negen, dit keer. Tussen de buien door krijg ik af en toe het zonnetje op de uilen, die mij nauwkeurig volgen. Dat is fijn, want dan staan de ogen op scherp. Ik schiet mijn plaatjes terwijl een stel Gaaien het opneemt tegen de uiltjes en een Roodborstje meegeniet van een helder moment.

Opvallend is dat de uilen een "soort eigenheid" hebben. Lang en smal, dikker en lomer. Het heeft natuurlijk te maken met de acceptatie van een kale man met een fototoestel. Sommigen hebben de druppels van de winterse buien in de veren, wat ook wel weer een aardig beeldje is.






Na moeders rijd ik nog even naar Capelle om een nieuwe camera te scoren. De 7D is alweer defect..... Niemand die heeft gemerkt dat de oude 40D de afgelopen dagen de plaatjes heeft gemaakt, maar ook die heeft vast het eeuwige leven niet. Ik ga nu dus lekker spelen met mijn nieuwe speelgoed: laat maar komen die Kerstweek!

Nota bene: vele aardige reacties over de redding. Dank daarvoor. Gert heeft veel redactiewerk verzet voor het clubblad van KNNV, de site van de windsurfclub en David Rietveld heeft BEET (vissersblad) voorzien van het verhaal.
Zodra er meer nieuws is over het lot van het slachtoffer, meld ik dat natuurlijk meteen!