Overzichten vogels en foto's

zondag 27 februari 2011

Kanarie

Nog maar net bekomen van de ontdekking in Wassenaar vertrekken vrijdagmiddag met de familie naar Limburg. Ter ere van de verjaardag van mijn lieve schoonmoeder zitten we een weekeinde in Arcen. Onderweg maar even stoppen in Rijkevoort om de Europese Kanarie te twitchen. Ik zie het gelige vogeltje wegvliegen als we aankomen. Het kost een kwartiertje, mijn dames geduldig wachtend, voor de Kanarie weer terugkomt en ik een plaatje kan maken. Precies één, want dan is ie weer weg. Maar het is voldoende! Het weekeinde is al geslaagd.
Door naar Arcen waar we het weekeinde doorbrengen. Helaas is er door het weer en de activiteiten niet veel tijd voor vogelexcursies. Nou ja, helaas: ik zie wel kans de hele schoonfamilie te verslaan met Kolonisten! Dat is ook wat waard.
Ik doe mijn rondjes op het park en ontdek een vrouwtje Grote Bonte Specht die vakkundig een dennenappel uit elkaar hakt. Gewoon volgen en klikken.


Verder blijft het een poos beperkt tot het fotograferen van de Zwarte, Staart-, Kool- en Pimpelmezen. De foto's zijn vrij somber door het weer, alleen een paar platen pakken een zonnestraaltje mee en zien er gelijk veel leuker uit. Zelfs als er een Zwarte Kraai op staat.



Tot slot vind ik nog een rare Boomkruiper. Ik stuur 'm maar in voor de hulptroepen: een tweede Taiga in een paar dagen lijkt me sterk, al komt hier wel een ondersoort voor: de Kortsnavelboomkruiper. Ik heb de foto's in elk geval nog..... En -een beetje blasé- maakt het niet zo veel meer uit: Het is een ondersoort en ik was met die Europese Kanarie al heel tevreden!
Naschrift: het blijkt een gewone Boomkruiper. Maar het was toch spannend!

donderdag 24 februari 2011

Details

Een wat sober verhaal: valig bruin, zeg maar. Even naar Wassenaar om een nieuwe soort te fotograferen, de Taigaboomkruiper. Maar eerst nog even proberen om de Taigarietgans op de foto te zetten. Geen nieuwe soort, maar een foto zou voor het eerst zijn. Robert van der Meer, die de ganzen zondag nog gezien heeft, navigeert me naar de goede plek. We vinden een wolk Sijzen, een Buizerd op een hekje en een enkele Koperwiek, maar geen Taiga's.
In de bomen krijst een Halsbandparkiet naar ons: die beesten zie je op steeds meer plaatsen opduiken.

Door naar de Wassenaarseslag voor de volgende Taiga, de Boomkruiper. Robert en ik wandelen wat rond in de duinbossen en treffen een groepje kleine vogeltjes, meestal hoog in de toppen. Zwarte Mees, Kuifmees, Koolmees en een Glanskop trekken aan ons voorbij. Veel Grote Bonte Spechten, en -gelukkig- wat Boomkruipers.

De eerste die ik vastleg, is de Taigaboomkruiper! Niet dat ik dat gelijk weet (maar wel denk) want de verschillen met de gewone Boomkruipers, waarvan er ook een paar met het groepje rondtrekken, zijn nihil.  Hieronder plaats ik eerst de Taiga, en dan de gewone. De verschillen: Wittere buik van de Taiga, het beige trapje op de vleugel is meer verschoven en de oogstreep is duidelijker. Helaas was het somber in het bos, dus de plaatjes zijn niet erg goed.



Duidelijk!?
In het bos klinkt het treurige gezang van een Boomleeuwerik. Robert wijst me er op. Het past erg bij het wat mistroostige weer, al valt het hier aan de kust nog mee. We zien de klager niet.

Op de terugweg naar de auto vinden we nog een Goudhaan-mannetje. Ik leer van Robert dat ook deze oranje op de kop kunnen hebben (ik dacht dat alleen Vuurgoudhanen dat hebben). Het ontbreken van de oogstreep maakt het echter sowieso duidelijk.
Op een plas zwemt nog een familie Brilduikers en in de bomen piept opnieuw een stel Grote Bonte Spechten.
 
Door de mist stuur ik weer naar huis, onderweg nog even op zoek naar een Roodhalsgans. Tevergeefs. Ik zet de plaatjes op Waarneming in afwachting van goedkeuring van de Taigaboomkruiper. Die komt snel: een nieuwe soort op een druildag. Mooi!

zondag 20 februari 2011

The day after

Moe en verkouden (pestweer in Zeeland!) laat ik een tripje naar de Taigarietganzen en Taigaboomkruiper in Wassenaar lopen. Later misschien.

Maar geen reden om niet even in de buurt rond te kijken. Het is koud maar helder. In het weiland ravotten een paar hazen formaatje flinke schoothond. Wat een grote beesten zijn het toch. Een loopje naar de plek van de Steenuilen levert niks op: het is niet mijn week als het gaat om de uilen.....



In de tuinen de gebruikelijke vogels, en ik kies er een paar die er goed voor gaan zitten. De Staartmees zie ik dan weer niet vaak in mijn tuin, dus leuk om die vandaag weer eens te treffen.

Ze zijn dan misschien niet zo bijzonder, maar je kunt ook niet zeggen dat ze minder mooi zijn......

zaterdag 19 februari 2011

Tureluurs

Wachten. En terwijl ik wacht, typ ik dit berichtje vast op mijn mobiel. Ik wacht op het vliegen van de Velduil, in de auto want het regent hier in Zeeland.
Het is de dag dat ik eindelijk die soort eens wil zien. Samen met een heleboel anderen. In een rij staan we op wacht voor de show van de Velduilen. Jammer dat het druilerig is, en het wordt al langzaam donker. Vorige week rond deze tijd hebben Peter en zijn jongens een prachtbeeld op de uilen gehad. Ik sta, na telefonische aanwijzing, precies op dezelfde plek. Wachten maar....

Ik ben niet zo vroeg op pad gegaan. Op de heenweg alleen even gestopt op de Brouwersdam om een hele groep Roodkeelduikers te bekijken. Ze zitten wat ver, maar het is toch bijzonder (voor mij) om zo'n grote groep te zien. Ik tel er 29, maar het zijn er vast meer.


Er zit deze keer veel meer: Wintertalingen, een Kuifduiker, de gewone Fuut, een mooie man Eider-eend, Middelse Zaagbekken, en een paar vluchtjes: Wulpen, Zwarte Zee-eenden, Scholeksters. Leuke pauzeplaatjes. Bij de sluis weer Grijze Zeehonden. Vier deze keer.



Halverweg de middag ben ik dus naar deze plek gereden; de Stolpweg in Haamstede, vlak naast de Stompe Toren in de Koudekerse Inlaag. Ik heb eerst rondgereden en dat leverde leuke beesten op. In de Inlaag veel ganzen en eenden. Rotganzen, Berg- en Slobeenden, een Steenloper, een paar Tureluurs, Brandganzen en een hele rits Kieviten en meeuwen.
Buitendijks in de Oosterschelde zwemt een Dodaars, en opnieuw Middelste Zaagbekken. De Grote Zee-eenden, ook die zouden nieuw voor me zijn, zie ik niet.
En nu sta ik hier. Een Buizerd zit achter een paar Tureluurs aan, maar mist en gaat beteuterd in het gras zitten. Een Blauwe Kiekendief-vrouw en een Smelleken jagen rond. Op een verkeersbord poseert een Torenvalk. Het wordt bijna donker. Een Kleine Zilverreiger vliegt loom over.


De ster van de dag: Torenvalk


Geen uil. Samen met een hele excursie Zuiderburen baal ik. Geen uil. Een paar Veldleeuwerikken, die wel.
Ik ga niet vaak speciaal achter één soort aan, maar vandaag moest het gebeuren. Die uilen zijn niet heel zeldzaam, maar ik heb nog nooit zo'n beestje gevonden. Ook nu niet. In het donker rijd ik naar huis. Een medevogelaar uit Limburg, ook niet naast de deur, zei vanmiddag: "Dat is zo leuk aan vogelen, je weet nooit of je vindt wat je zoekt, maar je vindt altijd wel wat". Zo is het.  Een Tureluur, bijvoorbeeld.
Volgende keer weer een doel!

Bij het bewerken van de foto's tref ik mogelijk toch nog Grote Zee-eenden aan, ver achter de Middelste Zaagbekken. Het oordeel laat ik aan experts (maar of die iets kunnen met slechte foto's....?).

woensdag 16 februari 2011

Verdwaalgast

Het ging om de Grauwe Gors vandaag. Nu te zien vlak over het Eemmeer in de Flevopolder. Normaal vind je ze alleen in het uiterste zuiden van Limburg, dus dit is een stuk dichterbij. Dus op naar de Dodaarsweg.
Nu heeft die weg vier zijstraten die dezelfde naam hebben: sta je dus zo maar een uur naar Ring- en Huismussen te kijken, verwonderd dat het zo rustig is. Juist; de verdwaalgast ben ik. Na een vruchteloos uur rijd ik dus maar weg naar de plek waar een Bonte Kraai is gezien, en dan ontdek ik de juiste weg, vol met vogelaars. Ze hebben de Gorzen wel gehoord, maar niet gezien. We doden de tijd met roofvogels...
Langs dit stuk is speciaal voor de Kiekendieven een groot weiland beplant, en ze maken er gebruik van! Ik krijg minstens vier Blauwe Kiekendieven in de kijker die bijna allemaal bruin zijn. Jonge mannetjes en vrouwtjes dus. Pas later tref ik ook een blauwzwarte man. Mooi, al blijft de afstand groot.


Het landje wordt verder bejaagd door Torenvalken, Buizerds en één Ruigpootbuizerd. Een vlucht Holenduiven vliegt heen en weer en de roofvogels vallen elkaar permanent lastig. Het wordt extra bijzonder als er een jonge Zeearend overvliegt. Mooi cadeau!
Maar ik kwam dus voor die Gors. Na een poos op de goede plek laat ik de zangers aan mijn medewaarnemers omdat in de verte inderdaad een Bonte Kraai is te zien. Ik rijd er naartoe, maar kan de bijzondere kraai niet meer vinden. Als ik terugkom, zijn er nog drie “collega’s” ter plekke. En gelijk de traktatie! Na al die tijd naar Groenlingen gestaard te hebben, vliegen plots drie Grauwe Gorzen over die in een boom in de buurt landen. Weliswaar tegen het licht in, maar met een beetje compenseren komen de vogels best aardig op de plaat.



Na felicitaties over en weer pak ik mijn spullen in en ga nog even naar de Grote Praambult, waar vandaan je prachtig uitkijkt over het oostelijk deel van de Oostvaarderplassen. André Sikkema, de grote man op de foto, gaat mee. Doel: Raven.
Ze zitten er. Op een kadaver van een hert vinden we die enorme vogels. Door de telescoop kunnen we de kenmerkende staart goed zien als ze opvliegen.

Dus nog tijd genoeg om de plassen even rustig te bekijken. De Edelherten, Konikpaarden en runderen hangen rond. Of ze honger hebben kan ik niet vaststellen. De Vos die langs wandelt heeft in elk geval een dikke buik. Zwanger? Of kwam ie van het dode hert?
Verder levert de OVP wat je ervan verwacht: Veel soorten eenden waaronder Nonnetjes, ganzen, Zilverreigers, Buizerds, Kieviten en Goudplevieren. Wat een pracht.

Op de terugweg wil ik nog even IJsgorzen en Fraters vinden in Eemnes, maar als de weg afgesloten blijkt waardoor ik nog een keer de brug naar de polder over moet, geef ik het op. Genoeg gedwaald!