Groot!

Het loopt plots storm, of het komt doordat ik gewoon even vrij ben. Vandaag weer lekker op pad om de voor mij eerste Grote Trap in Nederland te zien, bij Brielle. Lekker stukje rijden, lekker aansluiten bij een groep die het beest al in beeld heeft, fijn in het zonnetje plaatjes maken van de vogel die op pak 'm beet tweehonderd meter van mij af rustig rondwandelt. Lekker dagje!

 Hoe groot is de kans dat er morgen nog ergens een nieuwe soort landt? Niet zo groot. Dus:

Ik wens alle lezers van dit blog een heel voorspoedig 2020 ! 

John!

Het is al weer een tijd geleden dat ik een berichtje plaatste. Het komt er gewoon niet zo vaak van dat ik in de gelegenheid ben om iets bijzonders te zien. Maar vandaag, zo voor het vieren van het Kerstfeest, rijd ik naar Kolhorn ergens in Noord Holland. Daar zit in één poldertje een Kleine Regenwulp en een Kleine Trap. Beide soorten zijn flink verdwaald, en de Regenwulp wel het meest: Volgens mijn boek had het beestje van Siberië naar Australië moeten vliegen! En die mini-wulp is ook nog een nieuwe soort voor mijn Nederlandse lijst....

Eerst doe ik de Trap omdat ik daar het dichts bij ben. Ik heb deze soort al eens eerder gezien maar toen geen goede foto kunnen maken. En nu ook niet. Het beest zit ver weg en in de begroeiing, dus dat wordt niks. Door naar De Regenwulp, die ook ver weg blijkt te zitten. Dat hoor ik van John van Gerstel, beter bekend als de Grote Kiekeboe, die ik samen met zijn prachtvrouw Marie-José tref. Veel te lang niet gezien, en dus even knuffelen, en dan door naar de nieuwe soort.

Die zit inderdaad ver weg, en de foto's zijn bedroevend, al kun je goed zien hoe zeer de Kleine Regenwulp qua formaat verschilt van de ons bekende Wulpen.

Ik moet nog naar een verjaardag, dus vertrek vrij snel weer, terug naar Woerden. Op de dijk vind ik nog een jagende Torenvalk, mijn geluksvogel. Dus maak ik een paar plaatjes.

Toch genieten op deze dag! Zonnetje, nieuwe soort, Torenvalk en John! Beter wordt het toch niet!

Gorzen zoeken

De herfst is al begonnen, en dat merken we. Prachtige luchten met af en toe een stevige bui, spinnen overal en paddestoelen die uit de grond schieten. En verdwalers overal! Jammer dat ik het druk heb met van alles en nog wat en weinig gelegenheid neem om te vogelen. En om te bloggen...

Zo hebben jullie geen verslag gehad van mijn heerlijke reis door Schotland. Excuus! Een reis vol prachtige wandelingen en bijzondere ontmoetingen, dolfijnen, pubs met muzikanten en meer (alleen never nooit een auto huren bij Greenmotion in Glasgow!). Het leverde in ieder geval een nieuwe vogelsoort op (de Schotse Kruisbek) en een paar mooie platen aan de muur van mijn nieuwe huis.

Maar door naar vandaag! Door de drukte al een paar dagen niet in de gelegenheid geweest om naar Noordwijkerhout te gaan waar een Bosgors is gevonden. Voor mij een nieuwe soort en dus stap ik eindelijk weer eens in de auto, pik Gert Vonk weer eens op en sta vol verwachting een uurtje later op het BAVO-terrein. Wij sluiten ons aan bij een groepje vogelaars die natuurlijk de Bosgors niet in beeld hebben. En we horen dat dat dan ook nog wel een poosje zo kan blijven....

Nu zit op hetzelfde terrein ook nog een Dwerggors. Iets minder zeldzaam en ik heb zo'n vogeltje wel eens gezien, maar ik kan wel een betere plaat gebruiken. Dus eerst maar even die kleine neef opgezocht. Het vogeltje sluipt over de grond, zoals veel van de Gorzen doen, en het duurt even voordat ik kan afdrukken.

Ondanks het sombere weer toch best aardig! Ik ben tevreden en ga de groep ondersteunen bij het opzoeken van de Bosgors. Geen sinecure! Het beest zit waarschijnlijk ergens in een struik, of eronder op de grond. Niet te zien dus. Gelukkig verraadt de vogel soms zijn schuilplaats door een schel piepje en na ruim een uur vinden we de vogel die als een muis door het gewas kruipt. Ik zie het beestje een paadje oversteken en heb een split-second om een foto te maken....

Mis dus, en de zoektocht begint opnieuw. Het duurt echt nog een behoorlijke tijd voordat de dwaler een struikje invliegt en ik een paar foto's kan maken die door de duisternis vooral onscherp zijn. Maar....hij staat op de plaat! Met de kenmerken waardoor het verschil met de kleinere Dwerggors leuk te vinden zijn (kijk naar de tekening op de kop, en de streepjes op de flanken, om maar wat te noemen). 

Door de regen rijden we terug, Gert en ik. Tevreden na een ouderwetse en geslaagde twitch! Erg leuk weer!!

Lange avond

Heerlijk, die midzomer! En lekker warm ook. Precies zo'n avond waarop je makkelijk na het werk nog even naar Friesland kunt rijden om een paar dwaalgasten op te pikken voor de Nederlandse lijst. Gewoon om half zes 's avonds in de auto stappen en gaan! Het licht blijft immers nog wel even aan.

Dat is wat Gert Vonk en ik gisteren deden. Op weg naar de eerste Grijskopkievit in Nederland ooit. Met in de buurt -al is dat relatief- ook nog een Schildraaf. De eerste verdwaald vanuit het verste oosten van Azië, de Raaf vanuit Midden-Afrika. We zetten eerst in op de Aziaat.

Na een kleine twee uur sturen sluiten we aan bij een groep veelal bekende vogelaars, ergens aan een weiland bij Workum. De vogel is snel in beeld maar loopt op afstand tussen de vele weidevogels die in Friesland nog volop aanwezig lijken. Een bijzondere vogel dus, maar niet erg goed te fotograferen. Natuurlijk maak ik toch plaatjes, als bewijs.

We kletsen nog even bij, en besluiten naar de Schildraaf te gaan zoeken bij Burdaard. Ook Friesland, maar toch nog een klein uur verder rijden. En de vogel is al uren uit beeld; een gok dus. Om een lang verhaal met leuke ontmoetingen met lokalen die vertellen hoe de vogel 'net nog hier zat' korter te maken: we kunnen de Schildraaf niet vinden.

Het is net na middernacht als ik de auto weer voor de deur zet. Een echte twitch met succes en een dip. Zo hoort het!

Drukke tijden

Verhuizen en meer andere bezigheden houden mij weg van vogelen. Er zijn ook niet veel leuke twitchbare soorten dus het geeft niet. Maar wel fijn dat vandaag een Dwergaalscholver verschijnt, bij Nijmegen. Een uurtje rijden en dus goed te doen na het werk. Gert Vonk stapt bij mij in en gezellig bepratend rijden we naar de polder bij Keent.

Natuurlijk is de vogel uit beeld als we aankomen, maar moet nog in de buurt zijn. Ik heb de camera -ook lang niet gezien- net klaar als de mini-aalscholver aan komt vliegen en na een poetsbeurt in slaap sukkelt. Nieuwe soort voor mij en Gert in Nederland!

Altijd leuk zo, lekker vlot en ondanks de afstand best aardige plaatjes voor het archief. En hopelijk leuk voor u lezers die zolang op een teken van leven heeft gewacht....

Wauw!

Ik word wakker van een telefoon, een paar uur nadat ik na een nachtdienst in bed ben gekropen. Te laat om op te nemen kijk ik toch even op het apparaat, en zie een melding van een Grijze Wouw bij Lopik: vorig jaar miste ik die soort letterlijk op een paar seconden, en in mijn regio zijn ze heel zeldzaam. Dus ik besluit niet verder te slapen en rijd naar de Lekdijk. Daar word ik opgewacht door een paar bekenden die eerder wakker waren, en ik 'tik' de vogel binnen. Nieuwe soort voor mij in de regio!

Ik zie de Wouw op afstand, en nog geen tien minuten later vliegt de vogel op waarvan ik nog een paar lucky shots maak. Wat ik op dat moment niet weet is dat de Grijze Wouw doorvliegt naar het noordoosten, en niet meer terug komt.

We kletsen nog wat na, en stellen de aanrijdende vogelaars teleur met onze bevindingen. Geluk duurt in dit geval vrij kort!

Cuba

14 februari vertrok ik met een clubje van zes vogelaars naar Cuba. Mijn missie: een foto van de Bee Hummingbird maken, het kleinste vogeltje ter wereld. Lees het verhaal op de pagina 'Cuba 2019'!

2019!

Het jaar is begonnen, alle lezers nog een heel goed en gezond jaar gewenst! Benieuwd wat het allemaal gaat brengen, als weet ik één hoogtepunt al (ijs en wederdienende): een trip naar Cuba om de Bee Hummingbird te zien en te fotograferen. En wat er verder maar voor de lens wil komen.....

In Nederland maar lekker oefenen. Ik ga dit jaar aan geen enkele lijst werken, al zal ik best de landelijk nieuwe soorten proberen. Toch maar even naar de Koereigertjes gereden bij Bodegraven. Dichtbij en het zijn toch leuke reigertjes.

Ik vind vijf van die witte dwergjes met de oranje waas, inderdaad in de buurt van de koeien die hier nog lekker buiten lopen. Maar de mooiste is een Stormmeeuw die dichtbij zich lekker uitrekt. Zo wil je ze zien!