Happy

 

Zonnebrand

Ik mag weer eens een berichtje maken omdat mijn familie klaagt dat het te rustig is hier. Dat komt natuurlijk omdat ik -net als alle goede Nederlanders- zuinig ben met reizen en mij dus vooral werkend thuis opsluit. Nou ja.....

Een weekeindje Weerribben levert vooral blaren en een paar leuke foto's van plantjes en libellen. Een overvliegende Kiekendief is altijd mooi, en een vaartocht op z'n Giethoorn's is voor mij een eerste en laatste keer. Maar wat is het mooi daar op de grens van Friesland, Drenthe en Overijssel.

Vandaag rijd ik na het werk -ik heb een nieuwe auto dus dan mag dat- even naar Bergen waar al een paar dagen een Dougalls Stern zit. Een neefje van de Visdief en heel zeldzaam in Nederland. Samen met vogelaar en reisvriend Pieter krijg ik het kleine sterntje op afstand in beeld, én op de foto. Dat is weer eens een nieuwe soort voor mij op mijn Nederlandse lijst. Fijn!

Pieter zoekt even een bijzonderheidje op

De vogel verdwijnt even plots als hij tevoorschijn kwam. Ik blijf nog even aan de kust om de koelte mee te pakken en plaatjes te schieten van de honderden Grote Sterns in dit gebied die af en aan vliegen met Spiering voor de jongen. De zon brandt, maar het geeft niet.

Fijne avond!

5.55

Een vroege wekker, om 5.55 uur, omdat Gert de Struikrietzanger nog moet op zijn lijst. Ik ga graag mee omdat ik bij een vorige waarneming geen bruikbare foto heb kunnen maken.

Het is prachtig in de Millingerwaard, dicht bij Nijmegen. In alle vroegte zijn er al een paar vogelaars bij de kijkhut waar de Struikrietzanger rondvliegt. Af en toe zit hij in een topje van een jonge boom luid en duidelijk zijn typerende liedje te zingen. En ik klik driehonderd foto's!

Duidelijk de korte handpennen te zien

En de donkere pootjes onderscheidt hem van de Karekiet

Niet altijd feest

Klinkt niet best, die titel. Maar het valt wel mee hoor. Het is gewoon lastig geweest om leuk te vogelen als de meldingen niet worden getoond omdat bijzondere soorten een oploop betekenen waarbij je 1,5 meter wel kunt vergeten. Gelukkig is dat nu weer voorbij, en dat leidde tot een leuke rit naar Zeeland om een Steppearend op mijn lijst te zetten. Maar eerst maar een korte samenvatting van wat de afgelopen tijd voor de lens kwam.

De lol zit niet in de soorten, maar vooral in de heerlijke tochten in het lekkere weer. Tot afgelopen donderdag dus toen Gert mij om acht uur in de avond belde over de Steppearend in Zeeland. Ouderwets twitchen! Net voor het donker nog gauw een foto maken, met de iPhone..... Tja, het is niet altijd feest......

Riet

Weer lekker naar buiten. Alleen, dat moet. Ik sta een poosje langs een rietkraag waar de eerste Rietgors in een pluim hangt, afgelost door een prachtige Pimpelmees. In de omgeving zingt een Cetti's Zanger en waakt een stel Roodborsttapuiten.

Later stop ik even bij een paar struiken waar minstens zeven Tjiftjafs ruzie maken. Een Putter kijkt gelaten toe. Lekker hoor, buiten.

Pas goed op jezelf, en elkaar.

Lente

Barre tijd. Net nu het lente wordt, zitten we allemaal een beetje sociaal terughouden binnen, of alleen buiten. In mijn geval dan. Alle leuke optredens en festivals waarvoor de band zo hard heeft gerepeteerd gaan niet door. Gelukkig hebben we de foto's nog.

Vanmiddag heerlijk het zonnetje in, een rondje Waverhoek. Op zoek naar Baardmannetjes die ik wel hoor, maar niet zie. De plas is leeg, al vliegen de eerste Grutto's over. Bij het fort vind ik een paar Krooneenden, altijd mooi. Dus geen bijzondere zaken, maar wel weer eens lekker buiten. Alles komt goed, Corona of niet.

Pas een beetje op elkaar!