Ik ga natuurlijk deze week nog eens kijken, als de zon schijnt! Want als waarneming is dit prachtig, maar er moet nog een mooi plaatje bij.
Goed begin, op naar de Topper. Gevieren zoeken we het Aarkanaal af, maar geen Topper. Wel een Kuifeend met wat lichte flanken, maar de grijze rug van de Topper zien we niet.
Op de begraafplaats aangekomen eerst maar broer Peter (een andere Peter dus) gebeld: hij heeft eerder de uilen gezien en heeft voor een tentoonstelling in het bezoekerscentrum van het IVN in Alphen, waarover later meer, al uilenballen geraapt zodat de kidsbezoekers die kunnen uitpluizen. Mijn grote broer wijst telefonisch de weg maar het baat niet: geen uilen. Het zit niet mee in mijn bakermat. Nou is een rondje op een begraafplaats op zondag sowieso al een triest ding, maar met dit weer en deze tegenvaller is het ronduit verdrietig. Gelukkig wel de geijkte vogels: Eksters, Kraaien en een enkele Gaai en een Zanglijster.
Opeens toch een leukerd: we horen een parkiet schreeuwen. Nou zitten Amsterdam, Leiden, Rotterdam en Den Haag er tegenwoordig vol mee, een Halsbandparkiet in deze omgeving is toch speciaal. We zien er twee die in de toppen van de bomen naar elkaar roepen.
De familie Van Der Meer neemt afscheid, later zie ik dat ze toch nog even terug zijn naar die yankie. Ik doe een bakkie bij moeder die vlakbij in Alphen woont. Daarna naar het IVN-gebouw de Vlinder waar mede door broer Peter een tentoonstelling is ingericht. Peter heeft daarvoor de familie afgestruind want ik tref daar de opgezette roofvogels van onze nog oudere broer Rob samen met een aantal van mijn foto's!
Nog toevalliger tref ik broer Rob tussen mijn foto's! Leuk! We bekijken samen de tentoonstelling (leuk! allemaal naar de Vlinder op woens-, zater- of zondagmiddag) en kletsen een beetje bij, we zien elkaar niet zo vaak. Samen met Rob wandel ik nog even langs de kinderboerderij waar een stuk of tien Ooievaars lamlendig rondhangen, en we gaan door naar de Zegerplas om toch die Topper nog van een andere kant te bekijken. Tevergeefs. Wel vliegen er een paar Winterkoningen door het riet alsof het IJsvogels zijn. We staan even op het verkeerde been maar stellen alleen die kleine bruine vogeltjes vast. Nog wel even een Dodaars kunnen kieken die, heel schuw duikend maar wel dichtbij, door hetzelfde riet zwemt. Het is al de vierde deze dag, maar dit is wel de leukste!
Ik laat Rob in Alphen achter, en rijd door de polders van Aarlanderveen, Nieuwkoop en Zegveld terug naar Woerden. Ik hoopte nog op een paar Wilde of Kleine Zwanen, maar het zit er niet in. Ik maak maar een plaatje van de plassen van Nieuwkoop die er in dit weer witglimmend en contrastrijk bijliggen. Best mooi, maar geen veer te zien.
Terug thuis tel je dan je zegeningen: veel contact met de familie, een bijzondere ontdekking met vogelvrienden, een lekker dagje buiten, maar geen Topper.... Ach, volgende keer dan maar, net als een levende Ransuil....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten