Beter ten halve gekeerd.....

Het kon niet, de afgelopen dagen, maar vandaag vertrek ik na de middag naar Maastricht, naar de Vale Gier die daar nu een paar dagen zit. Een echte wenssoort, de enige soort op dit moment waarvoor ik een "alert" aan heb staan. Volgens Rick Schonewille zit ze (het is een dame) rustig. Ik ben net van mijn werk onderweg naar het station -ik ga met de trein- als de melding komt dat ze naar de andere kant van de Groeve is gevlogen. Geen goed teken. Het is warm, en gieren houden van thermiek.
Net nadat ik vertrek uit Utrecht komt de onheilstijding; Vincent Hart meldt dat de Vale Gier is opgevlogen, hoogte heeft gemaakt en is vertrokken. Ik bel Vincent voor de zekerheid, maar het nieuws verandert er niet door. Ik stap uit in Den Bosch, en keer terug;  .....dan ten hele gedwaald. Voor niks mezelf een breuk gesjouwd aan de fotospullen.

Dan maar even de hond uitlaten bij de natuurplas. Samen met Arwin den Boer onderzoek ik de "wilde nesten" van de aanwezige Oeverzwaluwen, en doe weer eens mijn uiterste best om ze op de foto te zetten.

Goed, dat lukt gelukkig wel. Terwijl de hond wat om zich heen speelt en daarna het water induikt voor de nodige afkoeling, zoek ik de struiken na op wat er allemaal zingt. En dat is na de afgelopen slechtweerdagen best veel.

Kleine Karekieten, Sprinkhaanzanger, Grasmussen, Zwartkoppen, Bosrietzanger, Rietgorzen en Rietzangers. Ze zijn er allemaal, afgewisseld door mezen en Ringmussen. Best een leuke wandeling dus.

Ik stop even bij de uiltjes op de terugweg. Een schrale troost, maar toch fijn dat ze er nog zijn.

Er blijft dus nog wat te wensen over; de gieren komen vast nog wel eens.... Ik ga een biertje drinken bij Hart en Soul, en wordt uiteindelijk weggestuurd omdat ik te veel lawaai maak als ik even inval voor de drummer. Ook jammer, maar ik ben "het wel even kwijt...."