Kiek 'es

We zijn laat, in vergelijking met veel anderen(177) die de weg naar Lauwersoog hebben gevonden. De jongens Van Der Meer en Rick Schonewille zijn voor dag en dauw al afgereisd, en dat is handig om wat informatie te krijgen. "Ja, hij zit er nog" meldt Rick, "ik zou maar snel deze kant opkomen."

Ik vind het wat ver, en het is op zich geen heel opwindend beest, maar de Kortbekzeekoet is sinds 1900 maar een keer of zeven in Nederland geweest. Gert meldt zich om een uur of tien, en daar gaan we dus.

In het westen prima weer, maar vanaf Lelystad zeikt het, tot diep in Friesland. Als we net over de grens met Groningen rijden is het droog, maar we weten wat er achter ons aan komt. Snel de dijk op, en plaatjes maken van de zeldzaamheid die vrij ver weg tussen de Futen zwemt. Dan in de auto de bui over laten waaien. Een tweede sessie levert niet veel betere foto's op. Het is donker, en de afstand is niet te overbruggen. Voor een zo bijzondere soort jammer, maar zo vaak lukt het nou ook niet om bij de eerste bezichtiging perfecte plaatjes te maken.

Op het wad een stuk of dertig Zeehonden. Ook dat zie ik niet vaak vanaf het vaste land. Samen met de Kortbekzeekoet dus een geweldige dag. Nu al.

We rijden terug naar Ezumakeeg, aan de westkant van het Lauwersmeer. Het is feestelijk druk met vogelaars en vogels. Krombekstrandlopers, Kleine Strandlopers, Tureluurs, heel veel Kemphanen, Zwarte Ruiters, Bontbek- en Kleine Plevieren, en waar je kijkt jonge Gele en Witte Kwikstaarten. En dan nog de eendjes: Slob-, Berg-, Krak- en Wilde eenden. Een heel stel Wintertalingen. Mooi dus. En tussen dat moois een prachtige volwassen Gestreepte Strandloper. Alles op enige afstand, maar met een flauw zonnetje prachtig te zien.

We moeten terug naar Woerden, en stoppen nog even bij de Grauwe Kiekendieven ten zuiden van het meer. We zijn hier eerder geweest tijdens de Top Of Holland. We vinden vijf Grauwe en één Bruine Kiek. Drie jonge Grauwe Kiekendieven zitten braaf in het graan te wachten op de buit van Pa en Ma. Ze zijn werkelijk prachtig, een soort lief voor zulke rovers.

Een Torenvalkje maakt de dag af (zoals altijd, eigenlijk) met een geweldige vliegshow in het -ondertussen- prachtige licht.

Ik stuur weer 220 kilometer naar huis, na een geweldig uitje in het noorden. Je verwacht niks in deze flauwe tijd; maar dit is een prachtig vogeldagje!
Wil je eens zien hoe blij de topvogelaars van Nederland zijn met deze dag, kijk dan eens op de blog van Luuk Punt of klik hier voor een blij filmje (met dank aan "dancing" Luuk).