De Kluut met zes poten

Natuurlijk had ik de ontwikkelingen rond de Kleine Kokmeeuw gevolgd, zeker omdat tijdens het DBA-weekeinde vorig jaar speciale aandacht aan deze soort werd geschonken. Nu eindelijk echt te zien in Nederland. Vroeg vanmorgen maak ik een plan met Gert Vonk. We "managen" onszelf vrij van verplichtingen en onder het motto "je ziet niks als je niet gaat kijken" reizen we naar Texel.

We stoppen even bij het Robbenoordbos om de Kruisbek op Gert's lijst te zetten. Het zeikt dan nog van de regen en er valt weinig te zien, maar we horen de Kruisbekken.  Ondertussen weten we dat de kleine meeuw nog op Texel is, maar hij is wel uit zicht. Duimen dat hij tegen de avond -net als gisteren- weer de kust opzoekt.

We hebben dus alle tijd. We zoeken voor de derde keer dit jaar de Zwarte Zeekoet op, en rijden naar Utopia. Daar treffen we Jos van de Berg, Ruud van Beusekom en Conny Leijdekker-Winthorst, namen die later een rol zullen spelen. En natuurlijk veel vogeltjes: Dwergsterns, Visdieven, Bergeenden en Kluten met schattige jongen.

Conny wijst me op een aardig tafereel: sommige Kluten hebben te veel poten. Terwijl één ouder meeuwen op afstand houdt, verbergt de ander de jongen onder de veren. Met onderstaand resultaat.

Verder in Utopia een stel Bontjes, wat Bontbekken en een Kleine Strandloper. Aardig, net als het weer op dat moment. Het droogt lekker op.
We rijden naar de Krim, niet ver van de plek waar we de Kleine Kokmeeuw willen gokken, voor een volwassen man Roodmus. We horen hem direct, maar zien de vogel alleen wegvliegen. Tijdens het wachten op de terugkeer vermaak ik me met een stel jonge Fitissen die bijna op me zitten en een paar Grauwe Vliegenvangers die doen waar ze goed in zijn; vliegen vangen.

Dan gaat het spel op de wagen: Frank Derriks staat bij ons en ontvangt een Whatsapp van Conny die meldt dat Ruud de meeuw op aangeven van Jos in beeld heeft. Zo gaat dat tegenwoordig. We springen dus de auto in en zijn met een paar minuten bij het Renvogelveldje waar we op aangeven van Ruud de Kleine Kokmeeuw direct in beeld hebben. Wat eerder dan we hadden gepland, maar we waren wel zo bijdehand om al vroeg in de buurt te zijn.
Missie geslaagd! Soort 330 op de lijst. En dan ook nog met (slechte) foto. Check!

Nog geen tien minuten later jaagt een valkje de meeuw over de dijk, en de vogel verdwijnt uit beeld. Heel wat vogelaars, die net als wij gokten dat de vogel tegen de avond terug zou komen, missen de zeldzaamheid net. Een bootje te laat, iets te ver op het eiland, niet het geluk van moderne media. Balen en blijdschap naast elkaar op een rij.

Gert en ik nemen de boot terug en doen nog een poging om de Kruisbekken in beeld te krijgen. Een wandeling die Gert nog een Fluiter oplevert, nieuw voor hem. We vullen zo lekker onze lijstjes.
We zijn voor het donker weer thuis, maar allebei wel zo afgedraaid dat we niet lang napraten. Gert gaat naar huis, en ik stel het schrijven van dit bericht een dagje uit.

Ondanks de Kleine Kokmeeuw is dit mijn ster van de dag: wat een leuke vogeltjes die Grauwe Vliegenvangers.