Fluiten in het bos

Het is toch herfstweer, dus neem ik eens rustig de tijd om mijn optiek te up-graden. Bij een winkeltje in Maarssen zoek ik een nieuwe verrekijker uit, ook omdat mijn dochter komende week mijn oude wil lenen, terwijl we samen op reis gaan naar de Grote Trap op de poesta in Hongarije. Mooi excuus...

Ik rijd door naar Hilversum, en na kilometers file en een omleiding door het centrum kom ik uiteindelijk in het prachtige Spanderswoud. Ik heb nog een schaamsoort op te lossen, en hier kan dat.
Ik wandel rustig rond in het vertrouwen dat ik het geluid genoeg heb geoefend om de vogel op zang te herkennen. Ondertussen geniet ik van de lekkere temperatuur in het windloze bos, waar veel Grote Bonte Spechten me de kans bieden te focussen tussen de takken.

En dan hoor ik hem, het snelle liedje van de Fluiter. Lekker als het zo duidelijk is, maar ik moet het beestje ook nog vinden. Ik raak dus van het pad af, en sluip behoedzaam tussen de bomen door richting het geluid dat gelukkig aanhoudt. Hoog in een boom tref ik de zanger, en ondanks het licht neem ik foto's; je kunt het plaatje maar hebben...

Bagger, natuurlijk. Ik kies voor de luie, maar verstandig tactiek. Ik zet me op een boomstam en ga rustig wachten. Het vogeltje vliegt een beetje om me heen, steeds verder afzakkend richting de lagere takken. Veel licht is er niet, en ik heb de 7D bij me die het op hogere ISO-waarden niet heel geweldig doet, dus het is wachten op hét moment. Ongeduldig schiet ik toch maar foto's met ISO 3200. Dat wordt klussen bij thuiskomst....

Het moment komt niet, en ik ben al met al een dik uur bezig met de Fluiter, die heerlijk om zich heen zingt. Voor een nieuwe soort staat de vogel er best acceptabel op, besluit ik, en ik wandel terug naar de auto. Ondertussen tref ik Zwartkoppen, Glanskoppen (of toch Matkoppen?), Boomkruipers en -klevers en luid protesterende Roodborsten. Ik krijg ze niet best op de plaat, wat het geluk met de Fluiter dus alleen maar verhoogt.

Ik rijd binnendoor terug richting huis, en sla bij Waverveen toch maar even af om te zien of de Steltkluut daar nog zit. Ik tref Cees Struijk en Dirk Huizing die allebei aangeven dat de Steltkluut niet meer hier zit (blijkt in de Jonker te zitten, morgen dan maar). Wel heel veel leuke andere steltjes: Groenpootruiter, Zwarte Ruiter, Bonte Strandloper, Kemphaan, Tureluur en tientallen Kluten. Vooral die laatste vind ik geweldig, zo mooi.

Verder natuurlijk de eendjes en de ganzen. Honderden nog hier. Wintertalingen zwemmen prachtig rond in deze polder waar het ondertussen regent, waait en vreselijk koud is. Heel anders dan in het bos.

Gisteren trof ik boven mijn huis de eerste Gierzwaluw, eigenlijk een dag of drie te vroeg want al jaren zie ik de eerste op Koninginnedag. Ook hier vliegen er een stel, in een groepje met Boeren- en Huiszwaluwen. Ik doe mijn eerste poging dit jaar om de vliegensvlugge vogeltjes te fotograferen in vlucht, als het even kan terwijl ze waterhappen. Het lukt bijna goed (ietsje onscherp).

Op een mooie dag nog maar eens overdoen. Op het pad terug vliegen twee Gele Kwikstaarten op die ik toch maar even meepik, net als de Witte Kwikstaart die bij mijn auto op een paaltje piept.

Ach, een nieuwe soort, en ook nog op de plaat, en twee lekkere wandelingen in een snel veranderend klimaat. Niet slecht voor een druilerige zaterdag.