De eerste etappe verloopt prima. Bij Numansdorp is het druk met vogelaars, en daardoor is het geen probleem de Ross' Meeuw te vinden. De Blonde Ruiter is echter richting Haringvliet. Ondanks dat het rozige meeuwtje aan de zuidkant van me zit, en er dus flink tegenlicht gecompenseerd moet worden, krijg ik het dier aardig op de plaat. 1 Twitch, 1 dip. Maar wel leuke bijvangst in het prachtige gebiedje: Kluten, Grutto's, Kwikstaarten en Visdieven. Maar de Arctische meeuw is natuurlijk een fantastische vondst.
Terwijl ik terugloop naar de auto, hoor ik iemand in een telefoon roepen dat de Griel is teruggevonden. Nou wist ik al niet dat ie weg was, maar het is geweldige info. Ik krijg de plek en rijd een stukje terug naar Strijen. Ook hier is het al druk, en de Griel is dus snel gevonden. Helaas zit ie een stuk verder dan ik wil, maar ze zitten nu eenmaal niet aan een touwtje. De Griel is een dwaler die wel eens vaker kan worden gevonden in Nederland, maar normaal blijft deze steltloper diep in het zuiden van Europa. Zat niet in het plan, maar is een prima extraatje! Net als de Veldleeuwerik die tijdens mijn wandeling terug een dansje uitvoert.
Ik loop ondertussen hopeloos achter op mijn plan, maar met dit soort afwijkingen kan ik prima omgaan. Ik krijg een melding dat de Blonde Ruiter terug is, en snel dus weer terug naar de Oosterse Bekade Gorzen. Maar, de melding blijkt niet juist. Jammer, en ik vervolg mijn plan richting de Krammersluizen. Bij aankomst hoor ik van "collega's" het bericht dat de Ringsnaveleend niet thuis geeft. Balen.... Ik vermaak me met de zang van twee Nachtegalen en van een Tuinfluiter, die allemaal diep in het struikgewas zitten. Ik zie een Nachtgaal overvliegen, en dat is al heel wat.
Ik maak een paar plaatjes van de aanwezige Tafel- en Kuifeenden, en pik nog een Middelste Zaagbek mee. En dan ga ik stoer de uitkijktoren bij de sluizen op (ik ben niet zo van hoogte). Samen met een stel jongemannen turen we nog wat water af, en vinden de Ringsnaveleend - een Amerikaan- bij de sluis. Ook weer ver weg, maar ik ben vandaag vogelaar! Een bewijsplaatje is dus voldoende.
Het gaat om de eend rechtsboven, in gezelschap van wat Kuifeenden. Toch lekker.
Het is ondertussen halverwege de middag, dus ik laat Zeeland verder voor wat het is (druk!). Ik begin de reis naar huis. Onderweg stop ik nog een keer bij een eilandje waarop een Kleine Zilverreiger zit te poetsen. Ook hier is de afstand groot. Gelukkig komt een Visdief wat dichterbij.Drie nieuwe erg zeldzame soorten gescoord. De Strandplevier en de Grote Stern zijn algemeen, dus die kom ik vast nog wel een keer tegen. Petje op, dak open...naar Woerden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten