Roofvogelworkshop: de resultaten

Wat een plezier: uren heb ik naar de resultaten van de workshop van Steven Ruiter gekeken. Uren tobben over wat nu de mooiste vogel of foto is. Ik heb honderden foto's gemaakt, en er zijn er ook honderden mislukt.

Maar, er zijn ook honderden goede foto's. En als ik de dag even naloop aan de hand van de foto's, kan ik stellen dat er een leercurve was. De laatste foto's zijn, mede dankzij het heerlijke weer maar vooral dankzij de aanwijzingen van Steven, een stuk beter dan de eerste.
Na een leuke introductie op de Roofvogelboerderij, laat Steven -van wie ik in alle pracht vergeten ben een foto te maken- de eerste kennis op ons los. Gelijk blijken al mijn aannames over camera-instellingen niet juist, al probeer ik later in het veld toch eigenwijs het verschil. Natuurlijk heeft Steven gelijk.
In de ochtend krijgen we de gelegenheid om een stuk of vijftien roofvogels te portretteren. Van die schattige Braziliaanse Dwerguil, ongeveer zo groot als een spreeuw, krijg ik niet genoeg. Leuk temperament ook.
Al is voorzichtigheid vooral geboden bij de zwaardere jongens als de Amerikaanse Zee- en de Afrikaanse Vis-arend. Maar ook de poses van de Laplanduil, de Steenarend, de Bateleur, de Arend- en Roodstaartbuizerd en de "kleinere" vogels als de Gier- en Slechtvalk en de "gewonere" Buizerd en Kraai (blijkt een Raaf; dank Ben en Marijke voor de reactie!) zijn leuk om te vangen. De kleur komt van de Kuifcaracara en van de ogen van de Bengaalse en Europese Oehoe's. Ik geef een kleine selectie uit de oogst. (de rest bewaar ik voor een dia-avondje......)

Kraai blijkt toch een Raaf

Na een prima lunch, met hete soep om (ondanks de zon is het 's ochtends koud!) de kou uit het lijf te krijgen, gaan we opnieuw het veld in voor de vliegende platen. Het blijkt gewoon heel lastig om te focussen. Ik schakel wat heen en weer tussen 400 mm vast en 28-300 zoom, waarbij de vaste lens toch wat sneller scherpte geeft. Tenminste, als ik de vogels in beeld kan houden. Met de Oehoe (als eerste, geen succes) en Arenden (wordt beter) oefenen we voor het grote werk: de Gier/Geervalk en de Slechtvalken. Wat een snelheid! Maar met de tips van Steven en goed anticiperen op het gedrag van de valken lukt het een paar goede plaatjes te schieten. En dat het toch om echte rovers gaat blijkt wel als ze zich geen loer meer laten draaien! Eten!

Nu heb ik geen aandelen, en ik schrijf ook geen recensies. Zijn er dan geen aanmerkingen? Ach ja: Het kost wel wat en het "gratis" statief wordt een kado voor vrienden.

Voor een vogelaar storen de riempjes op de foto natuurlijk, maar ze zijn nodig. Een beetje fotoshopper zou er wel raad mee weten. In elk geval zagen de vogels er geweldig uit in vergelijking met wat je in dierenparken ziet. De blik van deze vogels staat op scherp!

Nu had van mij de toegift met de Ooievaars en de Roze Pelikanen (wel de grootste spanwijdte, maar ze liepen.....) niet gehoeven. Maar ach, er waren ook vooral fotografen die die beesten nu eenmaal niet regelmatig tegenkomen.

Hoogtepunt: Kuikens gooien naar Arenden waarbij ze die prooi uit de lucht vangen. Ik herhaal de foto van gisteren, maar dan na behandeling in Lightroom, en voeg de Amerikaan toe, die ook op z'n kop kan vliegen.

En de held van de dag: een Torenvalk. Gewoon, zo'n eentje die telt op Waarneming. Samen met een Zilverreiger vloog ie langs. En ging op een paar meter afstand in een boom zitten terwijl de Arenden langsvlogen. Stoer.....

Kortom (.......), een hele leuke ervaring! Vooral het moment waarop ik, tegen de afspraken in, op een vluchttoren stond voor een beter beeld, en de Zeearend op een meter of anderhalf naast me kwam zitten. Dan is een spanwijdte van ruim twee meter, en de klauwen en snavel, heel, heel groot! Ik ben gevlucht: geen foto......

(Meer foto's van de workshop in de diavoorstelling rechts).