Kleine vogeltjes

Eigenlijk ben ik op zoek naar de Groene Specht, die zich in al die tijd maar niet door mij wil laten vastleggen. Een rondje door het Brediuspark in Woerden dus: ik hoor de specht bijna meteen als ik het park inwandel, maar vinden, ho maar.

Het is nesteltijd: ik volg een tijdje een Winterkoning die druk allerlei spul het nest in sleept. Ondertussen schreeuwt een Zwartkop om de aandacht van zijn vrouwtje en vliegen Tjiftjafs, Pimpelmezen en Staartmezen zingend rond. Ik krijg ze ondertussen door de nieuwe bladeren niet al te best meer op de foto. Gelukkig zitten de Roodwangschildpadden, die hier blijkbaar door een onverlaat zijn losgelaten, rustig op de plek waar ze al weer jaren zitten.

Bij de educatieboerderij staan een paar bijenkasten waar het nu een gaan en komen is van de Honingbijen. Op een paar meter afstand maak ik een paar foto's, maar het gezoem geeft toch wel kriebels. Leuk te zien dat deze bijen bijdragen aan de bestuiving: de bolletjes stuifmeel aan de poten zijn goed te zien.

Een oude bekende zogenaamde Parkgans poseert nog even protesterend voordat ik een stukje verder ga.

Een paar honderd meter buiten het park, op een begraafplaats, huist al jaren een Bosuil.Het beestje zit meestal heel suf te slapen, maar deze keer is ie zowaar wakker. Eindelijk de ogen op de foto!

Ook hier zoek ik nog even naar spechten want in de bomen zitten veelbelovende gaten. Maar ik moet het doen met Boomkruipers en Boomklevers. En met een uit volle roodborst zingende Roodborst.....

Het zijn vandaag dus weer allemaal "gewone" vogeltjes. En waarom ook niet?

Ruzie

Grote stapelwolken trekken traag over de Groene Jonker, waar ik vanmiddag voor het eerst dit jaar een rondje wandel. Mooie luchten dus, maar ook steeds wisselende belichtingen. Er zit ongewild wat veel variatie in de helderheid van de foto's.

Onderweg bij Nieuwkoop nog even gestopt om de Aalscholverkolonie te bekijken en -wie weet- een trekkende Visarend vast te leggen. De Aalscholvers vliegen af en aan, en in de plas vind ik mijn eerste jonge Grauwe Ganzen van dit jaar. Geen Arend...

Ik ben eigenlijk naar de Jonker gegaan voor de zangers. De eerste Blauwborsten zijn al gehoord, maar ik zie alleen Rietgorzen. Het waait waarschijnlijk wat te hard om de kleintjes bovenop de rietkragen te vinden.

In de plas is het een drukte van jewelste: vooral Meeuwen, maar ook heel veel eenden. Wilde, Krak- en Slobeend voeren de boventoon terwijl in de kanten de Wintertalingen en de Zomertalingen te vinden zijn. Een enkele Brilduiker vliegt op tussen de Futen en Meerkoeten.

Pracht van dit gebied is al jaren de Geoorde Fuut die nu zijn zomertooi al op heeft. Doordat ik aan de verkeerde kant van de zon sta én omdat ze vrij ver weg zitten; geen hele beste foto's. De baltsende Futen zijn makkelijker.

Ik tref een stel Lepelaars die helaas niet blijven zitten en ver in het gebied landen. Blijft toch een fraai beest met zijn hoofdtooi (zie eerste foto). 

 Aan de rand van het gebied is de nesteldrang groot. Grutto's maken in groepjes ruzie met elkaar, wat een aardige serie oplevert. 

Op hetzelfde eiland ontmoeten de Tureluur en de Zwarte Ruiter elkaar, soorten die je 's winters makkelijk verwart tenzij je ze zo naast elkaar kan zien. Zeker nu de ruiter inderdaad zwart aan het worden is, en hij heeft een veel langere snavel.

Er vliegt en loopt van alles. Kleine Plevieren, Kwikstaarten en talloze Scholeksters en Kievitten. Vandaag ben ik vooral blij met de plaatjes van de twee soorten talingen.

Winter

 

Zomer

Als ik wegrij vliegt er een grote groep Kneuen over. Ze landen in een akker aan de andere kant van de dijk. Met wat moeite kan ik de kleurige vogels ontdekken tussen de omgewoelde aarde. Het levert geen goede foto, maar wel een mooi beeld van hoe kleurig deze zangertjes de lente in gaan.

Ik laat de Zilverreigers, Kiekendieven, Torenvalken en Buizerds vandaag even weg, maar ze waren er allemaal....

Kolimus

Een rustig weekeinde dus, lekker rond het huis een beetje spelen met het fototoestel. Geen nieuwe soorten of bijzondere ontdekkingen. Maar, de vogels in de buurt leveren dan toch leuke momenten.

Zo gluurt het bekende stel Steenuilen over de dakgoot naar mij en de hond. Met 560 millimeter op de camera lukt een plaatje net.

De andere uil is wat parmantiger als ik een poosje rustig achter de camera schuil. Leuk om de twee uilen weer te zien, zeker nu ze interesse lijken te hebben voor de vorig jaar opgehangen nestkast. Ik ga ze in de gaten houden. Een overvliegende Blauwe Kiekendief doet de uilen in hun schuilplaats verdwijnen.

In de tuin veel kabaal van de nestklare Huismussen. Ze snoepen van de laatste vetbollen maar zijn blijkbaar wat bezorgd over hun tenen; als een Kolibrie zweeft een jonge man voor het boogje, in een poging een hapje mee te pikken. Een leuk gezicht en een leuke oefening om de beweging in de foto te krijgen.

Samen met een paar Spreeuwen hangen de damesmussen om mij onbekende reden wél aan de spiraal. Het lijkt vreedzaam, maar dat is het zelden.

Een Groenling kiest liever voor de voerschaal, maar de altijd strenge blik lijkt afkeurend.  Vanaf het nestkastje achter in de tuin vliegen de Koolmezen ondertussen heen en weer. Ik hoor nog niets in de kast, maar wellicht krijgen we weer kleintjes dit jaar..... 

Plevierenplezier

Na een dagje testen is één ding zeker: de lens is echt opgeknapt. Tijdens een tochtje langs de natuurplas wil ik 'm graag richten op de Buidelmees die daar is gezien, maar het wordt een brodeloze onderneming. Te druk met wandelaars vind ik bijna niks. Een Buizerd en een stel Tjiftjafs. Een Rouwkwikstaart in de lucht maakt het een beetje goed, maar die is al weer weg voor ik kan fotograferen. Een paar Grauwe ganzen en een Kleine Mantelmeeuw moeten dan maar op de plaat om de scherpte te bewijzen.

Zelfs de Huismussen in de tuin moeten meewerken. 's Avonds vind ik tijdens een wandelingetje met mijn Keet de Kleine Plevier terug die ik gisteren bij ons in de polder voor het eerst zag. Het is ver na het avondeten, maar op ISO 400 komt de kleine vogel ondanks de afstand en dankzij fors croppen toch nog best op de plaat. Ook een overvliegende Buizerd is bij dit licht weer goed te doen.

Vanuit onze tuin aanschouwen (en horen!) we de lentekriebels van een stuk of tien Turkse Tortelduiven, die nu best fraai zijn met de blauwe waas op de vleugelbochten. Vandaar ook maar eens een plaat van deze zo gewone duif.



Thuis

Mijn 400 milimeter is terug! Helemaal opnieuw afgesteld is het nu technisch in elk geval mogelijk nog scherpere plaatjes te maken met die lens. Ik heb 'm gemist de afgelopen weken, dus vanmiddag even testen. Gewoon rond huis met best aardige resultaten met gewone modellen. Als het even kan dus snel op pad om weer eens iets bijzonders te fotograferen (toch die Velduil nog een keer goed, bijvoorbeeld....). Maar voor nu deze scherpere voorbeelden. Calibreren helpt! Nu dat ding nog stilhouden....

 Ondertussen heb ik me natuurlijk best aardig gered met de reservespullen, zoals de compact van Samsung. Zeker als macro best aardig:

Met de macro van de Samsung 5500WB