Kreta

(Nella parte inferiore della pagina, una parola di ringraziamento a Simona.)

Tien dagen. Tien dagen zon, zee, strand, bergen, stadjes. Na twintig jaar weer eens terug naar Kreta. Heerlijk! Al zijn de romantische kleuren wel wat vervaagd, en het is midden augustus. Het eiland is droog en de kuststrook aan de noordkant van het eiland is opgeofferd aan hotelletjes.  Het is een beetje zoeken naar de typische plaatjes.

In de bergen is het beter, daar staan de olijfbomen vol vruchten. Het binnenland van Kreta is bergachtig, met toppen tot boven de 2000 meter. Dat betekent voor mijn huur-Peugeot soms steil omhoog en omlaag.

Het is stil qua vogels. Rond het hotel hangen een paar duiven en wat Italiaanse Mussen rond. Ik geef snel de hoop op dat het een vogelvakantie wordt. Maar dat geeft niet. Ik houd mijn missie in het oog: Gieren.

Middenin de vakantie beschik ik drie dagen over de auto, en gebruik die om naar de Lasithi-hoogvlakte te rijden, waar Lammergieren broeden en veel Vale Gieren vliegen.
Onderweg helaas een ongelukkige kennismaking met bijzondere dieren: op de weg liggen Marters en zelfs een Das, dood. Triest. In de lucht is het stil. In de bomen hoor je overal de Cicaden, mooie maar lastig te vinden sprinkhanen die heel lang onder de grond blijven, om dan in korte tijd en met veel lawaai een partner te vinden en voor nageslacht te zorgen.

Ergens bij Kera vind ik een plasje, ontstaan door een dam in aanbouw. Diep onder mij zie ik tientallen Libellen, en er vliegen wat zangertjes en Zwaluwen. Een Rüppels Grasmus verschuilt zich in een struik, en om me heen vliegen Boerenzwaluwen en Roodstuitzwaluwen. Ik wil graag naar het plasje, maar op mijn sandalen en in korte broek kan ik in de ruigte niet zo veel uitrichten. Ik ga verder de bergen in.

Ik post een poos rond Avrakontes bij de berg waar eerder de Lammergieren zijn gemeld. Het is midden op de dag, dus totaal verkeerd getimed. Dus de blik maar even naar beneden gericht waar het stikt van de insecten. Niet vreemd om daar ook een Grauwe Vliegenvanger te zien... Behalve Blauwtjes (vooral Bruine en Boomblauwtjes) vliegen er ook wat hele grote vlinders. De Koningspage kende ik al, de Kardinaalsmantel heb ik moeten opzoeken. Het blauw glimmende insect moet nog op naam komen.

Het is prachtig waar ik sta, alleen geen gieren.... Een stel Raven is ook leuk, maar is niet waarnaar ik zoek. Ik ga maar terug, de bergen af naar het noorden.

Bij Pinakiano valt mijn oog op een Deltavlieger waaromheen drie Vale en een Lammergier vliegen. Het is achter in de middag en de groep vliegt tegen mijn richting in terug naar de bergen. Ik heb nauwelijks tijd voor een bewijsplaatje. Ik zal dus terug moeten voor meer.... Maar, de missie is volbracht.

Na een dagje met de familie in Rethimnon (mooi plaatsje!) trek ik op de derde huur-auto-dag via Knossos en Kastelli opnieuw naar Kera. Nu in lange broek en met goede schoenen. Nu kan ik zonder dat ik word opgevreten door de vliegen en zonder schrammen naar de plas.

Het is een feestje daar beneden! Schitterende Zuidelijke Keizerlibellen (hiernaast en helaas niet goed op de foto te krijgen) en gewone Keizerlibellen, honderden Vuurlibellen en Purperlibellen (familie Zonnewijzers) vliegen om me heen. In de schaduw wachten de kikkers op een onvoorzichtig insect.

Ik ga lekker zitten en schiet mijn plaatjes. Wat een plek!

Deze dag verloopt sowieso beter: in de lucht veel Bonte Kraaien, de eerste Zomertortel, opnieuw Raven.

Als ik de kuil weer uit ben, stijgen drie delta's op bij de bergwand waar eergisteren ook al de gieren vlogen. Binnen een paar minuten vliegen tien Vale Gieren met de vliegers mee. Blijkbaar een vast ritueel, zo rond een uur of vijf in de middag.

De volgels zijn opnieuw een eind weg, en een Lammergier zie ik deze keer niet. Maar wat een prachtige vogels! Ze draaien tot grote hoogte en zweven dan richting de Oros Dikti, de hoogste berg van Kreta, voor mij uit het zicht.

Terwijl ik dit tafereel volg, verzamelen de Libellen zich op het droge deel waar ik sta. Ik neem dus nog wat foto's voordat ik weer vertrek naar ons hotel, een half uurtje bochtige wegen hiervandaan.

We hebben nog een paar dagen op het eiland waar we ons vermaken met het animatie-team van Italiaanse komaf en de zee en het zwembad. Gewoon, lekker luieren. Ik beloof Simona, de benjamin van het theatergezelschap dat ik haar de foto's laat zien. Een stukje relatie-onderhoud via dit blog dus.

Ciao Simona,

Spero di continuare a godere il vostro tempo a Creta. Tornato in Olanda ci sono tornato ad alte temperature oltre 30 gradi, e la piscina o animazione ....

Ho trovato molto bello conoscerti (l'unica cosa veramente buona per la squadra!) E il tuo amore qui in Olanda, se mai andare hiet venire. Attraverso questo blog puoi sempre raggiungermi!

A presto, e continuerò a ridere spontaneamente.