Rondje Hondje

Na al dat gejaag om nieuwe soorten te scoren, vandaag eens voor de kwaliteit op pad. Gewoon, in de polder van Woerden waar nu van alles zingt. Vaak verscholen in de rietkragen. Daarnaast beginnen de libellen te vliegen. Dat is weer even wennen; de namen zitten diep in het geheugen... Voor de zekerheid neem ik nu wel mijn macrolens mee.

In ons stadspark zit een Krakeend, en die zie ik daar niet vaak. Op een boterbloem (ik moet ook die planten weer eens ophalen met Peter van der Meer, dit zal wel een Scherpe Boterbloem zijn...?) zit een Grote Roodoogjuffer en in de kant van een sloot vind ik een Gewone Pad die er in het zonnetje toch kleurig opstaat. In dit park nog veel bloeiende Lisdoddes, mooi hoor.

Nou moet zo'n hond meerdere keren per dag, dus 's middags maar even naar de Natuurplas Breeveld. Bij aankomst hoor ik gelijk een Sprinkhaanzanger, een lastig beestje dat goed te horen, maar slecht te zien is. Langs het pad hoor ik de Koekoek roepen, net zo'n lastige klant. Een missie dus!

Eigenlijk ging ik voor de libellen naar deze plek, maar aan deze kant van Woerden is het nog erg rustig. Zal wel de koude kant zijn.... In het moerasstuk wemelt het van de vogeltjes, vooral Kleine Karekieten, Rietgorzen, Rietzangers en Tjiftjaffen. Die laatste tjift rustig door als ik een foto maak.

In de bomen vind ik de Koekoek, eerst ver weg, maar later vliegt de profiteur langs me heen. Fijn! Het lukt maar weinig deze soort op de plaat te zetten.

 Nu die Sprinkhaanzanger nog...

Als ik bij mijn auto terugkom, hoor ik de zanger langs de spoorlijn. Dat maakt het minder eenvoudig, omdat daar ook een weg loopt waarover van alles rijdt. Tussen de treinen en brommers door lukt het me om het beestje te lokaliseren. Ik maak een uurtje foto's als het prachtige gevlekte zangertje af en toe uit het riet komt en in een boompje zijn rateltje zingt. Indrukwekkend mooi. Ik ga dan ook pas weg als mijn camera aangeeft dat het kaartje vol is. Jammer dat de zon regelmatig achter een wolk verdwijnt.

Ren je van hot naar her als je twitchet, dit is het betere werk. Lekker op een plekje wachten tot je een behoorlijke foto kunt maken van een verstopte schoonheid. Spannend en toch veel relaxter.

En de hond? Die slaapt na al dat gewacht.