Regen

Ondanks de weersverwachting vertrek ik vandaag achterlijk vroeg. Het zal de hele dag regenen volgens die verwachting, en dat blijkt waar. En toch is het een leuke dag geworden!

Gert Vonk rijdt mee, in de hoop op drie nieuwe soorten voor hem: de Roze Pelikaan in Callantsoog, de Vale Gierzwaluw op Texel en de Turkestaanse Klauwier in de duinen van Castricum. Die laatste is voor mij ook nieuw dus ik chauffeur met veel plezier.

We doen eerst de Pelikaan maar, die aan de rand van een soort vijver in gezelschap van wat kinderboerderij-soorten zit te suffen. Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat dit een wild beest is, maar we vinden geen ringen.

Omdat de Vale Gierzwaluw niet piept, besluiten we niet te gaan varen en rijden terug naar de Kennemerduinen. Daar beginnen we aan een wandertocht van bijna vier kilometer, met paraplu, naar het Hoefijzermeer. Het is ondanks de regen een prachtige wandeling langs de grillige natte Kastanjebomen waarin we regelmatig (vuur)goudhaantjes zien. Als we aankomen op de plek van de Klauwier, zit het beestje op een meter of honderd vrij in een struik. Het is best complex om dan goed vast te stellen welke soort het precies is, maar eerdere waarnemers en een paar meer ervaren medestanders zien in deze meer Turkestaans dan Daurisch. Ik geloof ze graag, want dit zou een nieuwe soort op mijn levenslijst betekenen.

De eerste blik

Na een minuut of tien duikt het beestje het hoge gras in, en we zien de vogel niet meer terug. Na een half uurtje wachten, waarin ik de Aalscholverkolonie maar even bezoek, besluiten we de terugweg maar aan te vangen. Opnieuw, en in een rustiger tempo, een best mooie wandeling.

Omdat het weer maar grauw blijft, rijden we terug naar huis, onder de permanente kadans van de ruitenwissers. Bij mijn dames drogen wij en onze spullen even op, en dan trekken we er toch nog even op uit: P.P. Schets heeft een Ruigpootbuizerd gemeld bij Reeuwijk, en deze soort zou nummer 200 op mijn regio-jaarlijst kunnen zijn.

Opnieuw staan we in de regen, turend over de polder Twaalfmorgen waar we meer dan tien Grote Zilverreigers en honderden ganzen treffen. Op de hekken zitten de rovers, en we vinden een goede kandidaat voor een Ruigpoot, maar die blijkt toch een paar kenmerken (witte staart met een zwarte band, donkere buik) te missen. Het is bijna donker als ik Gert thuis aflever.

Resumé: Voor de foto's hoeft zo'n dag niet, maar twee nieuwe soorten voor Gert, ėén voor mij, een prima wandeling en een actieve invulling van een druilerige dag is alles toch zeer de moeite waard!