Boze Buurman

Heel soms gooi ik wat oud brood op het dak van de berging, met als resultaat dat meeuwen dat opeten en ik daarvan foto's maak. Klein nadeel is dat de vreetzakken zich wel eens willen ontlasten, wat mijn buren dan -op zo'n lekkere zonnige dag- minder leuk blijken te vinden. Gelukkig heb ik op dat moment al een paar leuke plaatjes van de engelachtige meeuwen.

In de middag loop ik nog een rondje. Geen echte hoogtepunten, al is het best vreemd om alleen de kop (oh nee, hoofd) en benen van een paard te zien: waar is de rest gebleven?

Sjaak van Maastricht

Wat een heerlijke dag! Natuurlijk sla ik de uitnodiging van Marianne en Maria niet af, en rijd vanmorgen de lange weg naar Zuid Limburg. Maar liefst drie doelsoorten op de lijst: Het Dwergblauwtje, de Veldparelmoervlinder en het Scheefbloemwitje. Voor ons alle drie nieuwe soorten voor Nederland. En daarnaast nog wat te sprokkelen voor ieder afzonderlijk. Zoals het Boswitje en de Iepenpage voor Maria en de Plasrombout voor mij.

Maar er komt natuurlijk van alles voorbij, al regent het even en waait het stevig wat voor vlinderen niet goed is, en voor macrofoto's een handicap is. En het is een dag met alleen de macrolens op de camera. Heerlijk als de zomer er weer is en die lens uit de tas komt. Het betekent ook op je buik door het struweel om heel rustig en geconcentreerd een beest tot op een paar centimeter te benaderen om dat gedetailleerde plaatje te maken. Ik weet weer hoe dat er uit ziet, want ik zie Marianne regelmatig door het stof gaan vandaag.

We rijden op coordinaten de soorten langs, maken daarom korte wandelingen in prachtige gebieden, met hier en daar een leuke verrassing. Zoals berggeiten en Rob Martens bij de Dwergblauwtjes, en de Veldparelmoervlinder wordt ons aangewezen door een gezellige Limburger met de fantastische naam Sjaak van Maastricht! De route naar de Iepenpage die Sjaak ons geeft levert geen resultaat: op de plek breekt net een buitje los en dan zijn de vlinders plots verdwenen. Een klein dipje dus.... In de Heemtuin van Maastricht worden we getrakteerd op een koor tijdens de voor ons onbekende open dag. Omdat ik toch een blog moet vullen, maak ik plaatjes van het feest en de bloemenpracht.

De drie doelsoorten worden vlot gevonden, wat ons bijna doet vergeten dat het om heel zeldzame vlinders gaat. Echt van die soorten die we mogelijk nooit meer zullen zien. Dat, de wandelingen en het gezelschap van vandaag maken het een heerlijk dagje Limburg. Omdat het om zeldzame soorten gaat en om kwetsbare plekken, kan ik niet precies vertellen waar we zijn geweest. De Pietersberg beklimmen met deze temperatuur was goed te doen: Dat het Boswitje alleen daar voorkomt, is nagenoeg bekend....

Uit Maastricht? Nee, Van Maastricht!

Boswitje

Moord

DIT BERICHT BEVAT SCHOKKENDE BEELDEN: NIET GESCHIKT VOOR WEEKHARTIGEN.

Een Sperwer die in mijn tuin mussen vangt, dat kennen we wel. Maar voor de tweede keer deze zomer (!) breekt paniek uit onder de mussen als een Gaai een jonge mus weet te vangen. Je kent ze wel: die mooie taupe-gekleurde kraaien met die prachtige blauwe veren die in de herfst met eikel in de bek vliegen. Nou....een musje lusten ze ook!