De uilen van de buurt

Ik moest even wat dames naar Bodegraven brengen, en op de terugweg maar even gestopt bij het Fort. Het is al bijna donker maar dat geeft wel een aparte sfeer, ook al is het moeilijk belichten en stilhouden met 400 milimeter.

Een stel Visdieven landt ruziemakend op de paaltjes en in de lucht krijsen twee Purperreigers luidruchtig naar elkaar. Toch bijzonder om er twee tegelijk te zien.

Ik stop in mijn wijk even bij de uiltjes: ik had deze week al een jong ontdekt en wilde in deze duisternis even kijken of er nog meer te zien was. Ik vind één jong, samen met een ouder die vervolgens naar de nok van het dak wandelt. Het jong probeert ook naar boven te komen maar vliegt onhandig terug naar de goot, klagend. Uit de struiken komt direct een andere ouder de zorg overnemen: Voor het eerst zie ik dus drie uilen tegelijk. Het jong wordt weer onder de dakbedekking gestopt en de vader/moeder gaat me op een paaltje wegkijken terwijl de ander mooi aftekent tegen de roze avond.

De plaatjes zijn korrelig door de hoge ISO-waarde, maar het was toch te leuk om niet te laten zien!

Even macro spelen

Toch maar weer op pad in mijn eigen wijk, waar ze me kennen, dus hopelijk geen politie...

In de brandgang tref ik gelijk een bruine pad. Leuk om even te spelen met de macro, ondanks de schaduw. De pad werkt lekker mee, dus kijk ik het beestje diep in de ogen. Gelijk merk ik dat je toch beter een statief kunt gebruiken, maar met de lens op de grond en ik op mijn buik lukt het toch.

Dan op weg naar de knuffel-uilen. Ik vind er één, en ga verder met de macro. Een paar open deuren als een Lantaarntje en een Soldaatje, en een paar leuke planten.

Het geinige is dat je soms bij het bewerken op de computer weer leuke dingen ontdekt: Ik had 'm bijna weggegooid omdat de bloem niet scherp was, maar ontdek net op tijd de luizen. Toch een leuke foto.....!

Zwartrood en blauw op straat

Op aanwijzing van Frank van der Meer ben ik vanmiddag naar de andere kant van Woerden gegaan: In de wijk Snel en Polanen, vlakbij de natuurplas, vliegen een paar Zwarte Roodstaarten rond. Het werd een aardige zoektocht met een vreemd einde. In elk geval kan ik jullie melden dat de foto's in dit bericht officieel zijn goedgekeurd door bevoegd gezag!

Allereerst de oeverzwaluwen. Ik wist al dat ze de nestelmuur bij de plas links hadden laten liggen, maar dat ze zo massaal een berg aarde van de bouwplaats hadden gekraakt, was toch een verrassing. Zo'n zeventig gaten tel ik, bezet door aanvliegende ouders en hun jongen. Goed dat er een hek omheen staat. Uit de gaatjes loeren de kleintjes mij aan terwijl de ouders onrustig om me heen vliegen, onderweg naar of terugkomend van de jacht boven de plas. Opnieuw is het een hele toer om de snelle vliegers op de foto te krijgen: ik heb uiteindelijk meer dan veertig foto's, en de beste staat hiernaast. Ik heb een nieuwe strategie nodig....

De jonkies zijn makkelijker, al moet ik van behoorlijke afstand mijn plaatjes maken. Natuurlijk tegen niemand zeggen dat die nesten er zijn. Vogelaars houden dit soort dingen geheim!

In de plas zwemmen de gebruikelijke vogels als de Fuut, de Aalscholver en Grauwe Ganzen. Een stel Nijlganzen en badderende Kokmeeuwen leveren nog wat fotomomenten, net als de overvliegende Reigers en de Kleine Mantelmeeuw (te vinden op Waarneming.nl). De ons bekende Zwarte Zwanen zwemmen sierlijk en langgenekt weg.

Rond de bult wandelen een Kleine Plevier en een jonge Witte Kwikstaart, terwijl in de bosjes een stel Kneuen hun tweetonige roepje laat horen. In een rietkraag langs de nieuwbouw zie ik een paar Rietzangers, denk ik. Ik heb even tijd nodig om een scherpe foto te maken en herken in die tijd het veel gevarieerder liedje van de Bosrietzanger. Ik ben blij met een plaatje van één van de zingende mannen.

Uit hetzelfde riet vliegt een zwart vogeltje de bouwplaats op. Het is de Zwarte Roodstaart. Een tweede en derde vliegen richting de plas. Ik besluit de jacht op die beestjes te openen en wandel en rijd door de nieuwbouwwijk. Ik maak plaatjes van de ZR op borden, in de bouw en uiteindelijk vanuit de auto op de grond.

Uiteindelijk vliegt de vogel bij me vandaan, en ik weet niet waarom. Als ik door de voorruit kijk, staat er een politieauto dwars voor me, en ik word aangesproken door een meneer Agent. Ik ben natuurlijk beroepsmatig voor "security-awareness" maar ik had niet verwacht dat buurtbewoners mij aangemeld hadden als enge man. (Nou, eigenlijk gebeurt het wel vaker dat omstanders mij vragen wat ik aan het doen ben. Goed hoor!). Een kinderdagverblijf en een grote lens in één buurt? Dat gaat niet. Dus toon ik vrijwillig de politie de foto's op mijn camera waarna ik word afgemeld als flora- en faunaliefhebber. Je zal maar net de plaatjes van je kinderen niet verwijderd hebben...... Nog een reden om altijd met een geformatteerde schijf op pad te gaan. Scheelt een hoop uitleggen. 

Nieuw vlindertje

Een klein, voor mij nieuw vlindertje: het Kroosvlindertje. Nauwelijks twee centimeter groot met een soort bruidsjurkje aan.

Gewoon een rondje door de bermen en slootkanten levert allerlei leuke planten en beestjes op. Zoals dat Kroosvlindertje, maar ook de verschillende juffertjes en vlinders. Hierboven een Lantaarntje dat achter de grashalmen zit "verstopt", een leuk plaatje, vind ik. Hieronder op een rijtje: Gamma-uiltje, Kleine Vos, Variabele Waterjuffer en Lantaarntje.

Oh ja, en badderende Huismussen! 

Een witte wang

Ik heb bijna altijd wel een verrekijker bij me en vaak ook een camera: niet de vetste maar toch voor het geval dat..... Zoals nu; rijdend langs de Rijn zie ik zijdelings bij Fort Wierickerschans een sterntje met een opvallend witte wang. Eerste reactie is dan toch: Witwangstern? Dus gebruik maken van het geduld van mijn dochter, even de auto uit en een bewijsplaatje maken.

De bermen staan geweldig in bloei. Er vliegen een paar leuke zangers rond en een paar Visdieven. Het donkere onderwerp blijken er twee, en ze vliegen rondjes om het fort. Dus om de paar minuten krijg ik de kans om mijn wens te toetsen.

Het blijkt een Zwarte Stern in de rui: een Zwarte Stern met witte wangen is geen Witwangstern!  Jammer...

Avondwandeling

Gisteren laat thuis: De Vogelwerkgroep Woerden wandelde gisteren door de Groene Jonker met een onverwacht groot aantal leden. Het heerlijke weer zal ermee te maken hebben..... Leuk om te ontdekken dat er zoveel betrokken natuurliefhebbers in de buurt wonen, ieder met een eigen "specialisme". De een bekijkt de plantjes, een ander weet veel van beestjes of vogels, natuurlijk. Handen schudden en netwerken helpt om te leren!

Natuurlijk levert de invallende schemer onder de bewolkte hemel wel problemen op voor de foto's, maar samen met Peter (met een gesponserde trui én pet!) oefenen we onder die lastiger omstandigheden met de instellingen van de camera's. Ik doe de vogels, Peter de bloemen. Frank zorgt er voor dat we ontdekken wat er zit. Ondertussen trekken we langzaam en keuvelend door het gebied. Het is rustig wat betreft de steltlopers, wel veel zangertjes en een paar soorten trekken binnen voor de nacht.

Er zijn een paar duidelijke hoogtepunten: de Zomertaling laat zich leuk zien, een Rietzanger die in het riet een baltsje laat zien, de binnenvliegende Wulpen (wel meer dan 150, volgens Frank) en de Lepelaars die rondvliegen en wandelen, soms simultaan fouragerend. Verder vinden we nog steeds een Bosruiter, horen we de Snor en zingt een Bosrietzanger een prachtig liedje. Liefhebbers scoren dit liedje boven die van de Nachtegaal, twelve points! Een enkele Kleine Plevier charmeert de werkgroep.

Er zijn opvallend weinig Geoorde Futen, toch een uithangbord voor de Groene Jonker. Waarschijnlijk zitten de ruim twintig broedparen thuis op het nest. We krijgen de kans om een dichtbij zwemmende visser duikend en poetsend rustig te fotograferen. Wat zijn ze toch elegant mooi.

Bij de ondergaande zon zie je toch weer andere dingen en kun je met het licht toch ook weer leuke dingen doen. De Kievit in het rode licht is leuk, maar het spektakel van de spreeuwen is adembenemend. Ze vormen vluchten van honderden exemplaren die prachtige patronen vliegen.

Ondertussen ook leuke "bijvangst" op de grond. De Grote Ratelaar met de prachtige gele en paarse bloemen staat er mooi bij, en nog veel meer plantjes komen voorbij, maar in de veelheid vergeet ik de namen. Blaartrekkende Boterbloem; die vergeet je dan weer niet..... Peter zal ze vast op Waarneming.nl zetten.

Maar ook in de lucht gebeurt er van alles. Een Bruine Kiekendief wordt door de verzamelde Scholeksters en Tureluurs verjaagd. Zelfs een Witte Kwikstaart helpt. Een Purperreiger vliegt sloom over, opvallend anders dan het grote aantal Blauwe Reigers. 

Het is uiteindelijk echt te donker om nog iets goed waar te nemen. Het is gewoon de gezelligheid die ons ervan weerhoudt op te geven. Volgende keer ga ik weer mee!