Kibbeling

Ik zit nog in mijn badjas aan mijn eerste bakkie koffie als Gert Vonk een berichtje stuurt met de uitnodiging om een "visje te gaan eten" in Den Oever. Nu weet ik wel dat daar een Amerikaanse Zilvermeeuw zit, maar de status van dat wat saai ogende beest is nog zo vaag dat ik niet van plan was daar naartoe te gaan. Maar ja, een visje eten....

Dus rijden we om half elf weg, lijnrecht naar de haven van Den Oever. Alle bekende fotografen zijn er, dus voor de beste foto hoeft het niet. Die staan hier. Natuurlijk doe ik wel mijn best en krijg de Yankie best goed op de foto. Maar leuker is de vierdejaars en bijna volwassen Grote Burgemeester. Wat een spectaculair beest is dat. Eric Menkveld strooit af en toe brood, wat aardige beelden oplevert. Het lukt zelfs om de Amerikaan en de Burrie in een plaatje te vangen.

Op de achtergrond rechts de Grote Burrie

In de menigte ontwaren we John van Gestel met zijn lief: effe knuffelen dus. John gaat net als wij nog even naar Camperduin om de groep Dwergganzen te zoeken, dus treffen wij de familie van Gestel vandaag nog een paar keer.

Maar eerst nog even de haven van Den Oever. Een Gewone Zeehond, Aalscholvers, een paar Middelste Zaagbekken en natuurlijk de andere meeuwen houden ons nog even bezig, voordat ik me laat trakteren op het visje (dank Gert!).

Mijn ster is de Grote Burgemeester.

Onderweg naar de ganzen horen we dat er in Petten nog een Grote Burgemeester zit, een jonkie. Leuk om de verschillen te kunnen zien op één dag. Dus even het dorp in waar de veel meer crème-gekleurde meeuw gewoon in een wijk op een dak zit.

In de polders bij Petten en Camperduin struinen we wat groepen ganzen af. Brandjes en Kollen te over, en het duurt even voordat we de groep Dwergganzen vinden, helaas op grote afstand. Beter lukt het de Witbuikrotganzen en de Toendrarietganzen te vinden en te fotograferen. Leuke vondsten, maar de foto's halen het niet bij de eerdere plaatjes.

We genieten nog even van de mooie groep Goudplevieren en de Wulpen die tussen de ganzen rondwandelen, en kijken nog even over de Hondsbossche Zeewering naar de Scholeksters en Steenlopers. Tijd om in het verwarmde leer (best koud aan de kust) richting huis te gaan. Het wordt ook al wat heiig dus de timing is prima!

Van Jeroen Bes kreeg ik nog een verklarende woordenlijst voor de amateur-vogelaar. Leuk om eens in te zien. Volgende week stuit ik vast weer op Jeroen bij de volgende dip van de Giervalk, of zal ik die maar eens stringen........

Nagekomen: op basis van een analyse door de Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna (CDNA is de Amerikaanse meeuw toch een Zilvermeeuw. 

Bezoekje

Even naar Alphen aan den Rijn om mijn moeder op te zoeken, en na een flinke hap taart en een bakkie thee weer naar Woerden. Dit keer even stoppen bij Zwammerdam om even te zien hoe het met de Ransuilen gaat.

Vanmorgen eerst even de hond uitgelaten bij de natuurplas Breeveld. Ik was daar al een poosje niet geweest, en toen tijdens mijn ontbijt de melding van Jeroen de Bruijn binnenkwam dat er Nonnetjes waren, was de uitlaatplek gauw beslist.
De eenden zitten wel vrij ver, maar prachtig in beeld. Net als de Pijlstaart die ook rondzwemt; leuke soorten bij onze plas. Een IJsvogeltje flitst aan me voorbij, en ik ben al blij dat ik het prachtige vogeltje nog terugvind op een foto. Wel bagger, maar ook bewijs.

In Zwammerdam hoor ik het subtiele fluitje van een stel Boomkruipers vlak in mijn buurt. Prettig, want tot die tijd geen uil te vinden. Ik schiet wat plaatjes want deze soort heeft de neiging om altijd aan de andere kant van de tak te gaan zitten en laat zich meestal niet makkelijk vastleggen.

Tijdens mijn wandeling vind ik nog een Grote Bonte Specht, en precies één uil. Maar die kijkt me dan wel heel open en brutaal aan: Lekker voor de foto!

Zowaar best leuk.

Wind

Telkens als ik even voorbij Stellendam de A15 oprijd, overvalt de Randstad mij. Ook vandaag. Het afscheid van Zeeland en de eilanden is in het zicht van de Botlek altijd zwaar.

Het is half twaalf als wij onze spullen bij elkaar hebben gepakt om op de Brouwersdam een fijne wandeling te gaan maken. Ongeveer om die tijd komt het bericht dat de Giervalk weer terecht is, maar een uur rijden heen, en dan weer twee terug doe ik mijn dames maar niet aan. Toen ik vanavond de plaatjes zag.... enige wroeging, maar gedane zaken nemen geen keer.

Onderweg laat ik de familie de Velduilenplek zien, en de jongelingen beklimmen de Plompe Toren, terwijl ik gauw wat ganzen en weidevogels spot. Hoogtepunten zijn de Wulpen en een stel stoeiende Kieviten.

Een leukerd is wel de Tureluur die ik tegen het licht in zie: Niet de mooiste foto, maar hoe roodtransparant kan een poot zijn?

Dan door naar de Brouwersdam waar het redelijk druk is, de wind stormachtig, maar waar weinig bijzonderheden te zien zijn. Gelukkig wel de door mij beloofde Zeehond, een Grijze. En natuurlijk de patat-minnende meeuwen, waaronder een Kokmeeuw die al in zomerkleed komt.

Na een bakkie koffie gaan we door naar huis, waar ik dan eindelijk de foto's van gisteren op de computer kan zetten. Zoals verwacht, nadat we lang hadden gedaan over de Giervalk-dip, door het matige licht en de sterke wind, geen topplaatjes. Wel is op de plaatjes van de drie Burgemeesters en een Merel de teint van de roze ondergaande zon te zien.

Vandaag dus niet veel bijzonders, dus de inhaalslag van gisteren dan maar. Gert en Jeroen nog dank voor het gezelschap. En ik weet dat Gert binnenkort ook een weekeinde in Zeeland zit...

De vreemde gans

Beetje winderig, Gert?

Binnenkort mijn beurt om Gert naar de Giervalk te leiden?

Ritje

"De mooiste waarneming ooit" of zoiets. De tekst van Luuk Punt bij de waarneming van de Giervalk tegen de grens bij Belgie is stuitend te noemen. Uren turen Gert Vonk en ik naar de plek waar Luuk het beest heeft gezien.

Gert pikt me op in Kamperland, vlak na die melding van Luuk. Met gezwinde spoed rijden we naar Westdorpe waar we ons bij een clubje andere twitchers voegen, maar veel verder dan een paar Buizerds en Pijlstaarten komen we niet. Dus besluiten we maar wat rond te rijden en gelijk de Koereiger maar te gaan zoeken. Wat ook al niet lukt. Tel daarbij op dat ik gisteren door mijn rug ben gegaan toen ik aan een bankstel stond te trekken, en je begrijpt onze gezichten als we ons weer melden op de plek van de verdwenen Giervalk.

Jeroen Bes leidt ons af. Lekker ventje om je op af te reageren. En dan nog die man die al weet waar die reiger zit (andere kant van de weg....). Als excuus stoppen we Jeroen achter in de auto om alsnog die Koereiger te vinden. Hij zit tussen de PAARDEN. Toch nog wat.

Ten derde male komen we terug op de valken-plek, maar het enorme beest laat zich niet zien. We dippen dus de "mooiste waarneming ooit". En met al dat gezoek is de dag ook al grootendeels stuk. We gaan.

We pikken nog een rare gans mee onderweg (kruising Sneeuwgans en Brandgans, of zo) in gezelschap van een paar Brand- en Indische Ganzen. Thuis nog wat uit te zoeken dus. Een ruim half uur later scoren we nog de IJsduiker in het Veerse Meer, in gezelschap van tientallen Geoorde Futen. Ook weer leuk. Jammer dat we op dat moment horen dat de Giervalk weer is aangetroffen, aan de andere kant van het kanaal en van de Westerschelde. We kunnen het nooit meer halen voor het donker, en nog eens tien euro voor de tunnel...... Door naar Neeltje Jans waar we in de striemende wind dit keer twee Kleine Burgemeesters (één met een mank pootje) en een Grote Burgemeester tussen de Kok-, Storm-, Mantel- en Drieteenmeeuwen vinden. Met mijn nieuwe 5D Mark II full frame camera experimenteer ik op de meeuwen die ik twee weken geleden al lekker op de foto had. Benieuwd hoe dat probeersel op een scherm uitkomt!

Al met al geen slechte dag en een plaatje van de Koereiger is uniek voor Gert en mij. Dat we ook de Grauwe Gorzen dippen is bijzaak. Daarvoor reden we niet naar Zeeuws-Vlaanderen.
Bij Cathy worden we weer opgepept met snert en broodjes knakworst. Dan weet je weer hoe onbelangrijk alles eigenlijk is. Niet het doel, maar de reis. Niet het weggaan, maar het thuiskomen. (Burrrp). Gert vertrekt, en ik ga aan de foto's.....

Nog één klein minpuntje: een blogbericht zonder foto's. Ik zit nog in Zeeland, op een oude laptop met een oude versie van Lightroom, op een ongemakkelijke stoel. Niet dat ik naar huis verlang, maar wel naar dat USB-kabeltje dat daar nog in de Mac steekt....

De foto's komen later, dus.

Model

Even pauze van het werken. Ik rijd naar Lopik om te zien of de Koereiger die daar is gezien tevoorschijn wil komen. Maar, zoals bijna altijd bij die soort, geen succes....

Ganzen zat, en een Grote Zilverreiger vind ik ook wel. Veel eenden, een paar Buizerds en wat zangertjes. In de lucht jagen twee Torenvalkjes voor me uit, en die probeer ik op de plaat te zetten. Dat lukt, maar het is vrij lastig met het zonnetje dat vanaf de Lek voor stevige contrasten zorgt. Dus een beetje compenseren en spelen met de instellingen. Ook als ik tegen het licht in uiteindelijk vier valkjes in een boom probeer vast te leggen.

Het is al een feestje, maar één van de valken vliegt vlak voor mijn autoraam langs naar een paaltje aan de bijrijderskant, en gaat op een meter of vier naast mijn auto zitten. Ik verwacht dat het openen van mijn raam het beestje wel zal opjagen, maar het blijft rustig zitten.

Ik heb geen steun, en kan vanwege het bereik van de 400mm-lens niet op de raamstijl vanaf de rijstzak fotograferen. Uit de hand maak ik dus tientallen bewogen foto's, maar ook wat goede. Een minuut of vijf geniet ik van dit Torenvalkje dat zich rustig laat bekijken en fotograferen.

Tja, hoeveel foto's moet je dan plaatsen? Genoeg om te zien dat het prachtige dieren zijn, ze vlees eten (let op de snavel) en bruine ogen hebben. En slapen in een kast, als je de staarten ziet.