Hiep hiep...Hoera

Vlak voordat de vriendinnen van mijn jongste dochter -die is vandaag 16 geworden- binnenvallen, krijg ik logischerwijs toestemming om toch maar even naar Zeeland te rijden. Daar zijn, met een beroemde excursieboot voor vogelaars, vier Kaapverdische Mussen geland. Gelukkig zat de boot vol goede Nederlandse vogelaars, die dan ook gelijk alarm sloegen na het aanmeren in Nederland. Mijn zetje komt van John van Gestel, die mij belt en meldt dat de boot nu toegankelijk is voor vogelaars. Een kans uit duizenden, en een nieuwe soort voor mijn lijst: de tweede in een weekeinde. Lees het verhaal van de herkomst van de vogeltjes helemaal op de dutchbirding - site.

We komen aan bij een haventje in Hansweert. Een heel lange en hoge looptrap naar boot 1, dan via een geïmproviseerd trapje naar de Plancius. Ik ben geen held op hoogte, maar het gaat goed. Op de boot treffen Gert en ik weer wat bekenden. Rick is er alweer, en Herman van de Brand, Luuk Punt, Frank van Duivenvoorde, en zo nog een paar. Het zeikt, dat is jammer.

De mussen verschuilen zich in een ruimte met lamellen, en spieden dan even door de spijlen om dan voorzichtig af te komen op het brood dat door de bemanning is klaargezet. Eenmaal bij het brood zijn ze, na zo'n lange reis met mensen niet verwonderlijk, in het geheel niet bang en pikken de kruimels onder je schoenen vandaan. En daar sta je dan met je telelens....

Leuke en totaal onverwachte nieuwe soort, natuurlijk. Nummer 350 op de officiële lijst van Waarneming.nl. Een mijlpaaltje.
We worden heel vriendelijk uitgezwaaid door de bemanning van de boot. Nog een reden om eens een reis met ze te doen.... Snel naar huis voor deel twee van het feest van Michelle: Lang zal ze leven!