Voor alle lezers

Staart

Het jaar loopt op zijn eind. Fijn! Nog even en de dagen worden weer langer en dat maakt het leven leuker, vind ik. Sowieso is het geen topjaar. Vogelen is er te weinig van gekomen, en de lijsten waarover ik wel eens rapporteer zijn matig. Ook de lijst met nieuwe soorten is bedroevend klein. Op naar 2018 dus!

Een voorbeeld van dat het niet meezat is de IJseend bij Vleuten. Drie keer sta ik in het gure weer aan de Haarrijnseplas te blauwbekken zonder dat ik die eend vind. Tot vandaag: ik ben vrij en het zonnetje lijkt even door te breken en dus ga ik nog een poging doen. En vind de IJseend vissend en poetsend. Een mooi beest. En ik weet niet hoe dat beestje het doet, maar ik zie hem zelfs een vis verschalken. Ik maak plaatjes en vind zelf de foto van de staart tijdens het onderduiken het leukst.

De Noordelijke gast poetst na het vissen de veren, schudt zich uit en gaat slapen. Gelukkig is er meer te zien: Maria van Antwerpen en Huib de Rooij bijvoorbeeld. Lang niet gezien en heel gezellig dus. Maar ook twee neefjes die zich lastig uit elkaar laten houden in de winter: de Geoorde Fuut en de Kuifduiker. Het verschil zit 'm in het zwart aan de zijkant van de kop en in de nek. En in de manier van duiken: de Kuifduiker duikt met een elegant sprongetje. Het is in dit geval ook de Kuifduiker die duidelijk makker is, of juist wilder omdat hij geen angst heeft voor mensen. Het levert een paar leuke foto's op.

Geoorde Fuut

Scherp zwart en wit onder het oog: Kuifduiker.

Samen met Andre Prins loop ik nog een rondje om de plas om een Bokje te vinden, maar dat lukt niet. De laatste vogel van vandaag is de Grote Zilverreiger die krijsend ons verwenst.

Het weer zal weer druilerig zijn, de komende dagen. Of vogelen nog lukt? Ik weet het niet. Daarom nu alvast een fijne Kerst gewenst, en alle voorspoed in het nieuwe jaar!

Duimen

Het is zo'n soort die bijna altijd ontsnapt blijkt te zijn: de Kokardezaagbek. Maar het is -daarom- ook een soort die nog niet op mijn Nederlandse lijst staat. En dus rijd ik op deze zonnige morgen even naar Zwolle om het nog maar eens te proberen.

Er zijn behoorlijk wat vogelaars, dus er zijn meer mensen die gokken op een wild exemplaar. De vogel laat zich helaas slecht zien in het toch sombere weer hier. Maar met wat nabewerking lijken het toch nog aardige plaatjes.

Terwijl ik de Zaagbek fotografeer, duikt een Roerdomp op in het riet; altijd lastig te vinden. Probeer het eens.

Ik neem op de terugweg een kleine omweg om even in de Flevopolder de jonge Steppekiekendief te bezoeken. De rover vliegt jagend rond maar komt niet echt in de buurt. Een paar plaatjes tonen duidelijk de "boa" en de helder witte stuit. 

Door -ook hier- het slechte licht (en mijn beperkte techniek) levert het geen wonderplaatjes op, maar je kunt 'm maar op de plaat hebben! Ik ga tevreden weer naar huis. Nu maar afwachten of ik echt een nieuwe soort op mijn lijst heb gescoord. Duimen dus!

Uiltje knappen

Na het werk toch even naar Schalkwijk, ergens aan de Lek. Daar zitten twee Bruine Boszangers, verdwaald op hun weg van Siberië naar het zuidoosten van Azië. Dat gebeurt deze soort wel vaker, maar ze zijn toch heel zeldzaam in Nederland, en zeker in het binnenland. Ik heb de soort al eens heel even gezien in IJmuiden, maar hoop op een betere foto.

Het is even afwachten voor ik één van de vogels te zien krijg. Gelukkig zijn ze wel vocaal zodat ik in ieder geval een idee heb waar ze zitten. Maar zien is een groot woord..... Heel snel, heel klein en altijd diep in de struiken zie ik een vogeltje, en druk af.

Geen wereldplaten, maar herkenbaar. En dus kan ik weer naar huis. Onderweg langs de rivier vliegen nog grote groepen Kramsvogels die vanuit de auto -ze zijn heel schuw- mooi in beeld zijn.

Dan "piept" Pascal Wink: of ik thuis ben? Aan het eind van de straat waar ik woon zit een Kerkuil in de boom! Nou heb ik onlangs zo'n uil door mijn tuin zien vliegen dus heel verrast ben ik niet, maar het is wel heel bijzonder dat deze soort in een woonwijk, overdag, in een boom zit te slapen. En dus rijd ik iets te snel naar Woerden.

Samen met een paar plaatselijke vogelaars en wat gebiologeerde schoolkinderen bekijk ik de uil die ik zó nog nooit op de foto heb kunnen zetten. Lekkere middag!

Cultuur!

Een kleine week Zuid Spanje, naar Sevilla en Cordoba, nu eens zonder verrekijker of telescoop. Zelfs geen grote lens. Gewoon de 5D Mark II en de 24-105 lens mee om lekker de toerist uit te hangen. Veelal wandelend naar de prachtige kerken en paleizen van de steden. Met alleen een reisje heen en weer tussen de steden met een hoge-snelheidstrein.

Talloze hoogtepunten, en veel terrasjes waarlangs de muzikanten de Spaanse toon zetten en waar ik mij de tapas en drankjes goed laat smaken, bij temperaturen boven de 25 graden! Een verkoelende fontein is dan welkom.

En tussen al die cultuur zie ik af en toe toch vogels: Oude of decoratieve, en met het blote oog ook wel echte. Al wandelend kom ik toch nog Gieren tegen, en Arenden. En heel veel Halsbandparkieten en Stadsduiven.

Vredesduiven te over in Sevilla

Voor het bebouw van de lokale KNNV

Drie Vale Gieren, een Ooievaar en iets kleiners

Decoratie zwaluwen 

Vlinders

Echt....oud

En een Spaanse Keizerarend, denk ik. Dan mis je de kijker toch wel.....