Veen

Vroeg op pad! Samen met Gert Vonk naar Drenthe, als aangekondigd. Drie doelsoorten: Het Veenhooibeestje, het Veenbesblauwtje en de Veenbesparelmoervlinder. En twee zekerheden: De Kraanvogel en de Slangenarend. We beginnen in het Fochteloërveen voor het Veenhooibeestje.

Vlak voordat we bij het gebied parkeren, zien we de eerste Kraanvogels van de dag. Een soort die hier broedt en dat is uniek. En deze soort zo makkelijk vinden is niet gewoon: een goed begin dus.

Zoek de Geelgors

Het Fochteloërveen is een bijzonder gebied. Je loopt er op paden waar je ook maar beter op kunt blijven: het verraderlijke veen verbergt een kniediep water onder de begroeiing. Lastig als je een Adder of een vlinder van wat dichterbij wilt bekijken. Maar, mooi is het wel! Zeker vroeg op de morgen met een mooi zonnetje en een graad of twintig. In de struiken wemelt het van de Grasmussen, Paapjes en Roodborsttapuiten. In de bomen zingen de Geelgorzen die ondanks de felgele koppen slecht zijn te vinden.

Het eerste vlindertje dat we goed kunnen bekijken is een Groentje. Voor Gert gelijk de eerste nieuwe levenslijstsoort. Door de wind is het lastig mikken met de macrolens, maar met een beetje geduld en veel ruimte op de geheugenkaart lukt het wel.

Geen doelsoort, maar wel een prachtig vlindertje. Verderop op het pad treffen we een paar Veenhooibeestjes, en ik bekoop een poging om dichterbij te komen inderdaad met een paar natte voeten. Gelukkig heb ik naast de Macro ook een telelens bij me.....

Naast de Kraanvogels is in dit gebied ook de Slangenarend een soort waarvoor je speciaal naar Drenthe rijdt. Wel een uur of twee vliegt en bidt een Slangenarend om ons heen, steeds op grote afstand. Dat levert geen goede plaatjes op, maar de slangeneter die veelvuldig met afhangende poten de grond afspeurt, is vermakelijk om te zien.

Een snelle fly-by van de arend

Naast de Slangenarend zien we veel rovers in dit gebied: Boomvalken, Bruine Kiekendieven en Buizerds vliegen af en aan en vallen elkaar regelmatig lastig. Ondertussen vliegen de Kraanvogels over naar het gebied aan de rand van het park waar we uiteindelijk 11 exemplaren tellen.

In het gebied vliegen vaak veel Libellen, maar het valt wat dat betreft een beetje tegen. Ik leer Gert het verschil tussen de Groene Kikker en de Heikikker, al is dat niet heel lastig. Door mijn natte voeten maakt een beetje water mij al niet meer uit.

 Ik droog mijn sokken door ze tussen mijn raam te klemmen terwijl we naar de tweede lokatie rijden; Een geheime lokatie waar de Veenbesblauwtje moeten zitten, een soort die helaas binnenkort zal uitsterven in Nederland. Het is ondertussen zachtjes gaan regenen dus lijkt het vinden van deze diepblauwe mini-vlinders een onmogelijk doel. Maar, dat valt mee: nadat we een wild en zwaar beschadigd (of natuurlijk...) bos uitlopen, vinden we in een onverwacht stuk hoogveen drie van die kleine vlindertjes. Een meevaller, zeker omdat de foto's redelijk lukken. Het is wel even kiezen tussen de oogjes scherp, of de kenmerkende tekening op de vleugel scherp. Iets wat ik oplos door een serie te maken....

We hebben nog tijd voor de Veenbesparelmoervlinder. Het gebied waar deze soort voorkomt is klein, en verboden. De kunst is om ze vanaf de openbare weg te spotten. Maar dan moeten ze dus wel vliegen. Doordat het ondertussen fors regent, geven we de poging snel op: Met dit weer zal een vlinder niet vliegen.
Dus gaan we onderweg naar huis, in de regen. Na een dag afwisselend vogelen en vlinderen, met een enkele juffer of libel tussendoor. Met afwisselend de tele- of de macro-lens. Met afwisselend heerlijk zonnig weer, en dan weer regen. Een echte Nederlandse dag natuur!

Straattheater

Het is weer zo ver: het jaarlijkse festival in Woerden. Het Straattheaterfestival is een groot evenement hier bij ons, vaak met leuke bekende acts. Lekker druk ook. Net als vorig jaar ga ik even lekker gekke koppen kijken.

De voorstellingen zijn wat minder fysiek dan vorige keer. Wat wel leuk is, is dat er een sambagroep speelt waarin ik ook nog wel eens op dit evenement heb gespeeld. Lang geleden, maar er zijn nog leden in de band waarmee ik nog heb gespeeld. Dat maakt foto's maken extra leuk, en het levert nog een verzoek op om weer mee te komen doen. Even over nadenken......

Er is veel humor met als hoogtepunt de Chagrijnige Man. Hij doet het met zijn gezichtsuitdrukkingen. Geweldig om te zien.

Of de vrouw die zich door een tennisracket weet te wurmen. Ook fantastisch om te zien, en hilarisch grappig.

Het is prachtig weer, en dus gezellig in onze stad. Cleopatra doet een show met "gewone mensen" uit Woerden, en de bekende steltlopers doen het net even anders met de veren in de stelten. Ziet er gevaarlijk uit, en dat is het ook volgens mij.

Alles loopt op rolletjes, ook dit jaar weer. De wijkagent, waarmee ik door alle ellende op het spoor door de jaren heen een warme band heb, leunt rustig achterover. Een passende actiefoto....

Morgen met Gert naar Drenthe voor natuur.......

Jonkies (2)

Als ik vanavond langs de schuur rijd, zitten de twee jonge Steenuilen vooraan op de dakgoot. Ik breng snel mijn dochter thuis en laad de camera in. Als ik terugben zitten de twee gezusterlijk (?) naast elkaar. Verderop zit een ouder te roepen waarop één van de twee gehoorzaamt. De ander blijft lekker zitten en bekijkt de wereld.

Jonkies

Ondanks druk werk en matig weer, houd ik de uiltjes in onze wijk in de gaten. Gewoon af en toe even langs lopen als de hond toch naar buiten moet. Toch zie ik de uilen de laatste tijd maar zelden. Ze huizen onder een dak en in de dichte bladeren van de bomen.

Twee jaar geleden heb ik een keer een jong gezien, dat door de ouders werd "uitgelaten" op het dak van de schuur. En gisteren zag ik dat opnieuw, met hond maar zonder spullen om dat vast te leggen. En dus post ik vanavond een poosje vanuit de auto, de camera op een rijstzak. Al snel vind ik een ouder, poetsend en spiedend op de dakgoot.

De vogel vliegt een weilandje over en gaat verder weg op een hekje zitten. Ik richt mijn kijker weer op het dak en zie een jong onhandig fladderen op het dak. Al snel verschijnt een tweede onder begeleiding van de andere volwassen vogel die liefdevol de jongen de weg wijst naar een boom, waarin ze na een minuut of wat weer verdwijnen.

Niet de beste foto's misschien, maar wel de eerste keer dat ik vier uiltjes kan tellen, gewoon aan de rand van de wijk. Omdat de kast, die al een paar jaar geleden is opgehangen, niet wordt gebruikt, is het telkens weer lastig om het broedgedrag van deze buurtgenoten te volgen. Dan is het toch leuk om te zien dat er jongen vanonder de dakplaten -want daar lijkt het nest te zitten- de wereld verkennen.

Berm

Het is een rustig weekeinde. Met dit weer is het heerlijk gasten ontvangen, een beetje klussen, ja; zelfs de meubelboulevard bezoeken. Tussendoor loop ik een paar rondjes. Gisteren rij ik even een melding Ralreiger na in Willeskop, samen met Kees de Leeuw en de familie Van Der Meer. Dat levert vooral leuke beelden op van terugkerende steltjes en jonge Visdieven.

Zomertaling en Wintertaling op één plaat, samen met Witgatjes

Vandaag ga ik even bij de Natuurplas Breeveld kijken. Ik ben daar al een poosje niet geweest, en vooral de bermen vallen mij op. Het zijn vast niet allemaal echt wilde planten, maar de bloemenpracht is leuk om te zien, en goed voor de insecten en vogels. Al is een telelens nou niet de meest aangewezen lens voor bloemenfoto's....

Zo tref ik een Grasmus die ongetwijfeld in de struiken een nest heeft. Knorrend geeft de vogel aan mijn aanwezigheid niet te waarderen. Na een paar plaatjes laat ik de vogel dan ook met rust.

Bij mijn ochtendrondje trof ik al een Steenuiltje op de bekende plek, en onderweg naar het diner kijk ik opnieuw of de uiltjes thuis zijn. En ja hoor!

Dansen met Zeelt

De tweede vrijdag op rij dat het lekker tropisch is. Vorige week kon ik pas laat op pad, en scoorde toen wel de Oostelijke Baardgrasmus. Alleen kwam dat verstopte beestje niet bij mij op de foto. Gelukkig zwom er tijdens het aanstormende onweer een Gewone Zeehond voorbij.

Door een ongeluk in de Botlektunnel kunnen we pas laat weer terug. We maken een temperatuurdaling mee van een graad of vijftien, iets wat vandaag uitblijft. Op de dijk van de Maasvlakte was het zo heet dat de voetafdrukken in het asfalt achterbleven, en ook mijn terloops neer gezette camera zakte langzaam de weg in.

Vandaag blijf ik in de buurt. Even proberen om het Porseleinhoen, dat ik gisteren samen met Marianne Wustenhoff steeds hoorde, maar niet in beeld kreeg, alsnog op de plaat te zetten. Wat ook niet lukt. Gelukkig heb ik de opname nog.

Een rondje Ruygenborg en Groene Jonker levert wel leuke plaatjes op van de gewone soorten. De Snor, Blauwborst en vooral Rietgors zingen er op los, en dat plaat ik dus. Net als een Blauwe Reiger die een flinke vis spiest, ik denk Zeelt. De Reiger wordt verjaagd door een boos Meerkoetje, zodat de Reiger onhandig op zijn lange poten ruimte moet maken, zijn zware last meezeulend.

Heerlijk weer, en lekker wandelen. Hier en daar een plaatje van zingende, schreeuwende en schuilende vogels. Voor het echt heet is, ben ik al onderweg naar huis. Lekker rustig "loungen" in de tuin.

Ook de Snor zoekt de schaduw op