We zijn begonnen.....

Ik heb een beetje een flash-back als ik samen met Gert Vonk eindelijk de Oostelijke Zwarte Roodstaart in beeld heb: De vogel heeft ongeveer dezelfde conditie als de Witkruintapuit van eind 2014. Een beetje pluizig, soms verbazend tam dichtbij, stilzittend op een deurmat en absoluut zorgeloos; als dat maar geen kattenvoer wordt, net als in Oegstgeest......

We moeten best even wachten voordat we de vogel in beeld krijgen, deze neef van onze eigen Zwarte Roodstaart. Normaal een verre neef die uit Rusland naar het Middenoosten trekt. Deze is geland in een leuke nieuwbouwwijk in Barendrecht. Als ondersoort telt hij niet mee op de soortenlijst, maar je kunt hem maar gezien hebben....

De vogel is al een paar dagen aanwezig, dus het is niet meer druk met vogelaars. Wel filmt een ploeg van Hart voor Nederland de vogel(aars) en de vrije zondag van de buurtbewoners wordt besteed aan het informeren bij de Swarovski-brigade. Gezellig dus. Kinderen uit de buurt fotograferen dan ook dapper met hun telefoons als de vogel wordt aangewezen.

De vogel tippelt stiocijns tussen de vogelaars door, letterlijk voor mijn voeten en dus buiten bereik van mijn telelens. Hij lijkt te eten, dus duimen voor de overleving.

Gert en ik nemen de gelegenheid om even bij de Buffelkopeend te kijken. Die eend is al voor het 12e jaar aan het overwinteren op een stadsplasje hier in Barendecht. En als je er dan toch bent, ga je als vogelaar even kijken. Al heeft de eend geen zin in poseren: deze vogel laat ons zijn staart zien.