Koninginnedag

Het gaat maar door. Was vorige week eigenlijk wat saai, deze week is het hard werken. Nou ja…. ik heb weer een dag vrij, het is best lekker weer dus ik kan er weer op uit. Met een vol programma: Bij Utrecht zit een Ortolaan die ik nog niet goed op de foto heb, in Waverhoek zit een Steenloper en in de Groene Jonker huist een Reuzenstern. Die laatste twee worden aangereikt door Rick Schonewille die nu toch lekker op gang komt. En als uitdager voor de regio-jaarlijst moet ik hem complimenteren: hij is sportief genoeg om de meldingen van deze voor onze regio bijzondere soorten gewoon door te geven!

Eerst naar Utrecht waar ik een stuk of tien vogelaars vind die naarstig naar de Ortolaan speuren. Een stel Grasmussen verstoren het zoeken nogal, maar zijn wel mooi te zien. Het kost een uurtje maar dan komt het vogeltje tevoorschijn. Wat een leukerd! Maar wel lastig. Door het gras sluipend valt hij af en toe een Paardenbloem aan. Het lukt de vogel op de plaat te zetten, van enige afstand.

Grasmus

Blij met de waarneming rijd ik door naar Waverhoek. De steltlopers zitten ver achterin, maar het zijn wel veel verschillende; Kemphaan, Bosruiter, Groenpootruiter, Zwarte Ruiter, Tureluur, Grutto en een mooi groepje Kluten komen in beeld. Nog meer soorten eenden, waarbij de Winter- en de Zomertaling samen in een groepje huizen. Foto's maken heeft met de afstand niet heel veel zin.

Door naar de Groene Jonker, net aan de andere kant van de Kromme Mijdrecht. Hier vliegen opvallend veel Gierzwaluwen, wat wel klopt met de dag: deze vogels arriveren al jarenlang massaal op de oude Koninginnedag!
Rick heeft nauwkeurig aangegeven waar ik moet zijn om de Reuzenstern in beeld te krijgen, als de vogel is blijven zitten…..
Ik staar een poosje naar de plek, en kan pas na een kwartier (of zo) de vogel vinden. Al die tijd heeft de stern lekker zitten slapen en dan lijkt hij toch erg op een slapende Kokmeeuw. Pas als hij de enorme oranje snavel uit de veren haalt, valt hij op.

Terug wandelend geniet ik nog even van de baltsvluchtjes van de Rietzangers, die luid en brutaal in de rietstengels het hoogste "lied" zingen. Jammer dat het zonnetje weg is.

Vanavond lekker spelen met de Buurmannen, op die nieuwe drumkit. 30 April is nog steeds een feestdag!

Kwak

Het is "the day after" het weekeinde, en ik voel de stramheid. Ik ben er wel beter aan toe dan mijn 7D die door het vocht van gisteren de geest heeft gegeven. Duimen maar dat drogen helpt. Voor mij helpt een vrije dag!
Gelukkig heb ik nog een 5D waarmee ik mij prima kan redden: ik moet nog de door Martijn de Jong ontdekte Kwak terugvinden voor de regio-jaarlijst, en daar neem ik maar eens een middagje de tijd voor.

Maar eerst klus ik wat in de muziekstudio aan mijn nieuwe tweedehands drumstel. Ik ben er wel trots op: Via via heb ik in België een drumstel weten te bemachtigen van Mel Gaynor, de drummer van de Simple Minds. Leuke handel (hoop ik) en tot er iemand komt die de waarde van zo'n collectors-item ziet, speel ik er lekker zelf op…. En dat mag van mij even duren…

's Middags op jacht naar de Kwak, die ik vlotjes vind omdat het beest opvliegt uit het riet. Ik klik wat foto's, ook van de hele gewone soorten en ga met Russel even naar Zaans Rietveld.

Het is nog steeds lekker weer, tegen de verwachting in, en in schril contrast met gisteren. Een Zomertaling, wat Groenpootruiters, Kleine Plevieren en een in deze regio niet erg voorkomende veel Roodborsttapuit maken het een leuke wandeling.

Kwak met mooie pronkveren

Groenpootruiters

Kleine Plevier op bezoek bij de Kluut 

Zomertaling

Precies: Meerkoet!

Tijd om uit te rukken

Ik ben vroeg opgestaan om eindelijk eens op een telpost te gaan staan, regent het als een gek. Goed moment om de auto te wassen, maar vogelen is niet erg leuk met dit weer. Totdat Gert Vonk belt: "Tijd om uit te rukken…"

In het Noordhollands Duinreservaat is een Roodborstlijster gevonden. Een Amerikaanse soort die nog nooit in Nederland is gezien. Terwijl Gert met Rick Schonewille in de auto springt, pik ik anti-twitcher Marianne Wüstenhoff op bij een carpoolplek. Op naar Heemskerk. In de regen.

Rick is eerder in het duingebied en meldt de vogel, met als bijzin dat hij hoog is weggevlogen. Hoog, meestal betekent dat dat zo'n vogel weg is. Ik sta op dat moment bij de fietsverhuur, samen met veel vogelaars die ik ook gisteren al zag. Iedereen een beetje in de war, want…wat nu? Marianne en ik stappen op de huurfiets om maar het gebied te verkennen. Je weet nooit.

Van Pim Julsing: PW heeft 'm!

Na een kilometer of vijf komen we op de plek waar de Roodborstlijster het laatst is gezien. Samen met John en Marie-José van Gestel, de familie Doorn, Wouter Teunissen, OV-fietser Pim Julsing en nog wat grootheden zoeken we de omgeving af maar vinden alleen grote aantallen Nachtegalen. Zingende Nachtegalen. Leuk, maar daar komen we niet voor. We gaan uit elkaar met de afspraak snel te "piepen" als de vogel tevoorschijn komt.

We zijn ondertussen nat tot op het hemd, maar als de piep komt -zo'n vijftig meter van waar Marianne en ik zijn- maakt dat niet meer uit. Snel vormt zich een groep vogelaars waarbij opvalt dat de emotie hoog oploopt, bij sommigen dan. Dit gedrag is waarom Marianne twitchen niet zo leuk vindt, maar het is ook vermakelijk als je zelf net wat minder fanatiek bent. Ondertussen maak ik in het gedrang en uit de hand een paar foto's van de vogel die door de telescoop goed te zien is, maar die veel te ver weg zit voor een goede foto. Maar hij staat er op….. Ook leuk om te zien hoe Marianne zich in dat geweld staande houdt, en net zo adrenaline-gedreven probeert het beest op de plaat te krijgen, met beslagen bril en natte foto-spullen.

We fietsen rustig weer terug naar de auto, zeiknat en toch gelukkig. Dit is twitchen zoals het hoort: zware omstandigheden, een lastig doel en met heel veel bekenden. En met als resultaten een soort erbij op de levenslijst en een slechte foto. Wat een leuke hobby!

Van Marianne krijg ik een betere foto toegestuurd, het gevolg van het gebruik van een statief (dat ik de hele tijd op mijn rug heb meegezeuld, dus heb ik de helft van de rechten…..). Net even wat beter te zien dat het een vogel is…..

Foto: Marianne 

Witstaartkievit

Schrijf ik gisteren een soort klaag blog, vandaag is er nieuws: In Noord Holland is een Witstaartkievit geland. Deze Aziaat is nu een keer of tien in Nederland geweest, en voor mij is hij nieuw.

Ik zou eigenlijk naar het Koningsfeest met Cathy, maar die vindt het niet erg als ik even naar Den Helder ga…. Gert oppikken en gaan.

Maar net voor ik de deur uit wil, wordt de vogel afgepiept (vogelaarstaal voor "hij is weg"). Dus eerst maar even een rondje in de buurt. In Nieuwkoop zijn ook leuke dingen te zien.

Halverwege de middag wordt de bijzondere Kievit weer gevonden, en dus gaan we naar Mariendal, een natuurgebiedje onder Den Helder. Als we aankomen staat er al een beste rij bekenden en dus is de vogel snel in ons beeld. Wat een mooie vogel, en wat ver weg ook. Regelmatig verdwijnt de Witstaartkievit achter pollen en af en toe vliegt het beestje een stukje. Maar hij komt niet echt lekker op de foto.

Er komt nog een cadeautje langs vliegen; opgejaagd door een paar stoere steltlopers komt een Visarend over. Leuk!

Ook de Witstaart vliegt wat, en dan kan de autofocus net even beter werken. De vogel komt ook net wat dichterbij, maar het blijft niet best, al is het voor een nieuwe soort al prima als er een plaatje van is!

Ik mis het optreden van Nick en Simon in Woerden. Ach…..

Vis

Het is niet dat ik niet vogel. Tochtjes om de Fluiter, de Kwak of de Bonte Vliegenvanger te spotten mislukken schromelijk. Dat is het verhaal van deze week: Dippen! De enige die harder dipt is de eigenaresse van de oude Porsche 924 die voor mijn ogen uitfikt.

Ondertussen komen er best leuke vogels voorbij, dus maar een berichtje met een soort overzicht. Zo hebben we een poosje kunnen volgen hoe een Fuut een te grote vis naar binnen probeert te krijgen. De vis is uiteindelijk weer "terug gezet".

Vandaag ook nog een aardigheidje: een Gaai. Niet erg bijzonder maar wel schuw en dus lastig op de foto te krijgen. En de jagende Visdief is ook altijd weer de moeite waard. Ach, je moet de leuke kant maar belichten….

Voor wie wil: een kleine minuut visworstelen:

Plevieren

Op zoek naar een vlinder -de Grote Vos- rijd ik even naar Nieuwegein. In het IJsselbos vliegen inderdaad veel vlinders en ook al de eerste juffers en libellen. Maar geen bijzonderheid, al is een Boomblauwtje altijd leuk.

Leuke plek, maar voor het echte werk toch nog maar een paar weekjes wachten. Ik ga door voor een rondje Breeveld in Woerden, heerlijk in het zonnetje met een best windje. Een uil vliegt uit de ruigte op en land een stukje verder. Een Velduil, denk ik, maar mijn zicht op de uil is te kort om het zeker te weten. Dat wordt een keer schemeren daar.
Ganzen genoeg nog op deze plek. Een oppasklas Grauwe Ganzen vertedert de vele wandelaars. Een stel Kleine Plevieren speelt verstoppertje met mij en in het moerasgedeelte zingen de Putters en Rietzangers mij toe. Fijn wandelen zo!

Nachtegaal

In het kader van "daar moet ik nog eens een plaatje van maken" staat de Nachtegaal al jaren op mijn lijstje. Steeds is het wonderlijk als je het idee hebt een paar meter van dit zangertje af te zijn, en hij blijkt maar niet te vinden. Laat staan te fotograferen.

Vanavond laat ik de hond uit in de Reeuwijkse Hout. Meteen als ik het park in loop hoor ik twee Nachtegalen tegen elkaar op zingen. Het kost een half uurtje zoeken en een nat pak van een enorme bui, maar uiteindelijk vind ik de vogel diep in het struikgewas. Dan snel de camera op handbediening want de takken leiden de focus te veel af. En zo lukt het eindelijk een plaatje te maken van dit verstoppertje.

Ik heb snel even contact met Gert Vonk -het is zijn achtertuin- die komt meegenieten van de zang. Een Zwartkop komt de boel verstoren wat de Nachtegaal niet bevalt. Bij het ruziën komt de Nachtegaal even vrij te zitten waarvan ik dankbaar gebruik maak. Door het licht is de sluitertijd te langzaam voor de zingende ondersnavel, maar ik zit er niet mee. Eindelijk een Nachtegaal op de plaat!