Overzichten vogels en foto's

vrijdag 29 juni 2012

Inhaalslag


Ja? Wat mot dat?
Ik was al van plan om toch de Slangenarend te gaan doen, maar toen gisteren mijn waarneming van juli vorig jaar een verkeerde foto bleek te bevatten, was de motivatie gelijk helemaal toppie. Dus sta ik tegen de middag op de hei van het Dwingelderveld.
Veldleeuwerikken, Gras- en Boompiepers en een enorm aantal Roodborsttapuiten vliegen om me heen. In de bomen een Koekoek en een roepende Wielewaal. De Koekoek kan ik vinden, de ander niet.
Rovers genoeg in dit gebied. Laag overwapperende Bruine Kiekendieven, met daartussen een exemplaar met gekleurde schildjes in de vleugels, die ik alleen ken van de Grauwe Kieken. En in de verte Buizerds die een Arend achtervolgen. Op een andere plek valt een Buizerd een boom aan, waarin ik later een bijna witte Slangenarend ontdek. Allemaal goed te zien door de telescoop, maar voor de foto echt te ver. Ik maak sowieso bijna geen foto's; het is een prachtig uitgestrekt gebied waardoor alles de afstand houdt. In de verte zie ik een kijkscherm, en vlak daarvoor zit een Kraanvogel. Dus fiets ik -in de regen- terug naar de auto (ik gebruik voor het eerst mijn tweedehands vouwfiets!) en rijd om het gebied heen naar wat een kijkhut blijkt te zijn. 


De Kraanvogel vind ik niet terug. Ondertussen is wel de zon doorgebroken, wat bevorderlijk is voor het vliegen van rovers (zie bericht over de Vale Gier....).
In de hut een tafereel dat ik wel vaker meemaak; jonge Boerenzwaluwen schreeuwen om eten, dat dan ook schuchter wordt bezorgd als de ouders wat aan mijn aanwezigheid zijn gewend. Ze houden me wel scherp in de gaten.
In de lucht gaat het inderdaad los: twee grote arenden vliegen het beeld in en beginnen een speels stoeipartijtje, op een paar honderd meter afstand. Te ver natuurlijk voor mooie vogelfoto's, maar het tafereel is fantastisch om te zien. Er zijn er maar twee in Nederland, en die dan samen zo in beeld krijgen is (voor mij in elk geval) een cadeau.



De vogels draaien om elkaar heen zoals ook Buizerds en Kiekendieven wel doen. Ondanks het geschreeuw en de opengesperde klauwen én snavels lijkt het een spel tussen jonge vogels.



Opgelucht dat het toch is gelukt een foto te maken van een Slangenarend, maak ik nog wat plaatjes van de bewoners van de hut. Behalve de Zwaluwen huist er ook een Witte Kwikstaart die nog bezig is met de nieuwbouw. Op de Davidsplassen zwemmen een paar Dodaars en een beste groep Geoorde Futen.


Ik fiets terug naar mijn auto, en tref onderweg de familie Van Der Meer, zo maar in het wild hier in Drenthe. Peter heeft de stoeipartij ook gezien, en is er net zo verbaasd over als ik. 
De familie trekt verder naar het Noorden, ik ga weer naar huis. Het foutje is wat mij betreft meer dan goedgemaakt!

donderdag 28 juni 2012

Zomer

Eén dag zomer! En nog zat verlofdagen. Mooie combinatie, al heb ik even moeite met kiezen. Zal ik naar Drenthe voor een plaat van de Slangenarend, of toch naar het westen voor Baardmannetjes?
Best lastig, want met de roofvogels heb ik deze week niet zo'n geluk, en de Baardmannetjes zitten in deze tijd nogal verstopt.


Ik rijd naar Vlaardingen, naar een geheime plek die iedere vogelaar wel kent. Gisteren maakte Frans van Antwerpen -de broer van- nog mooie plaatjes van Baardmannen (of Baardmannetjes, het mag allebei), en die wil ik ook! En dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan.

Een stel Grote Keizerlibellen begroeten mij bij de toegang tot het gebied. Je kunt 'm maar op de foto hebben! Verder is er niemand in het gebied, heerlijk rustig. Ik schuifel op mijn gemak rond en stuit op van alles, Baardmannen incluis. Op de foto zetten is echter in het rietgebied heel lastig, en de vogels zijn ook met een paar seconden weg.





Erg leuk zijn de jonge Blauwborsten; een jas als een Rietgors maar met een rood staartje. Ze willen alleen niet op de foto.
Verder veel Kleine Karekieten, Rietzangers, Rietgorzen en Fitissen. En nog een vogel die zo verfomfaaid is dat ik niet meer weet wat het is. Ik denk een vrouwtje Blauwborst, maar het kan ook zo maar een Karekiet zijn.

In de lucht patrouilleren Buizerden en een koppel Bruine Kiekendieven. Helpt ook niet als je kleine vogeltjes zoekt... Een volwassen mannetje is wel een machtig gezicht.

Het weer is warm, maar begint steeds drukkender te worden. Daarbij heb ik mijn water in de auto laten liggen. Ik ga hier dus weg, en rijd naar Hoek van Holland om even de Huiskraaien mee te pikken.
Kijk, dat is een makkie. In de buurt van de viskraam is er altijd wel één te vinden. Blijft toch speciaal: deze soort komt voor in India en Hoek van Holland!



En de Baardmannetjes? Ik heb er minstens zes gezien, de meeste jonkies, twee zaten lang genoeg stil voor een foto, er is er één redelijk gelukt. Niet zo mooi als die van Frans, maar wel helemaal zelf in dorstige staat onder de brandende zon gemaakt, terwijl ik helemaal lek werd geprikt door allerlei vliegend onheil (een tip: rits in warm weer niet je broekspijpen af in een moeras, daar krijg je spijt van).


dinsdag 26 juni 2012

Beter ten halve gekeerd.....

Het kon niet, de afgelopen dagen, maar vandaag vertrek ik na de middag naar Maastricht, naar de Vale Gier die daar nu een paar dagen zit. Een echte wenssoort, de enige soort op dit moment waarvoor ik een "alert" aan heb staan. Volgens Rick Schonewille zit ze (het is een dame) rustig. Ik ben net van mijn werk onderweg naar het station -ik ga met de trein- als de melding komt dat ze naar de andere kant van de Groeve is gevlogen. Geen goed teken. Het is warm, en gieren houden van thermiek.
Net nadat ik vertrek uit Utrecht komt de onheilstijding; Vincent Hart meldt dat de Vale Gier is opgevlogen, hoogte heeft gemaakt en is vertrokken. Ik bel Vincent voor de zekerheid, maar het nieuws verandert er niet door. Ik stap uit in Den Bosch, en keer terug;  .....dan ten hele gedwaald. Voor niks mezelf een breuk gesjouwd aan de fotospullen.

Dan maar even de hond uitlaten bij de natuurplas. Samen met Arwin den Boer onderzoek ik de "wilde nesten" van de aanwezige Oeverzwaluwen, en doe weer eens mijn uiterste best om ze op de foto te zetten.



Goed, dat lukt gelukkig wel. Terwijl de hond wat om zich heen speelt en daarna het water induikt voor de nodige afkoeling, zoek ik de struiken na op wat er allemaal zingt. En dat is na de afgelopen slechtweerdagen best veel.

Kleine Karekieten, Sprinkhaanzanger, Grasmussen, Zwartkoppen, Bosrietzanger, Rietgorzen en Rietzangers. Ze zijn er allemaal, afgewisseld door mezen en Ringmussen. Best een leuke wandeling dus.



Ik stop even bij de uiltjes op de terugweg. Een schrale troost, maar toch fijn dat ze er nog zijn.


Er blijft dus nog wat te wensen over; de gieren komen vast nog wel eens.... Ik ga een biertje drinken bij Hart en Soul, en wordt uiteindelijk weggestuurd omdat ik te veel lawaai maak als ik even inval voor de drummer. Ook jammer, maar ik ben "het wel even kwijt...."


zondag 17 juni 2012

Gieren

Ik schrijf dit bericht bij een twee-één achterstand. Jammer. Gelukkig was mijn wandeling eerder vandaag wel de moeite waard. Met een bezoek aan de schraalgraslanden van Zegveld om nu mijn eerdere lessen van Peter van der Meer qua plantjes weer wat op te halen, met de Wateraardbei en het altijd weer fascinerende vleesetende Kleine Zonnedauw. Jeroen Bes reageert gelijk op mijn invoer op Waarneming: of ik gek ben geworden dat ik nu ook plantjes doe? Ik hoop maar dat Peter blijer met me is....






Daarna een rondje Groene Jonker. Het is daar erg rustig, maar een ultieme poging om de rondvliegende Gierzwaluwen te fotograferen lukt aardig (en dat is best moeilijk!) en ik vind een stel Geoorde Futen dat nu eens wel poseert.

Die kant op met volle krop 
En leeg weer terug


Kortom, een heel relaxte manier om de vaderdag te vieren.

zaterdag 16 juni 2012

Libellenles

Het lijkt een dyslectische titel, maar dat is niet zo: Ik heb mij vandaag laten bijscholen door Maria van Antwerpen in de edele kunst van het herkennen van Libellen. Hard nodig, want doorgaans krijg ik op Waarneming.nl een partij commentaar op mijn meldingen.

Daar zat wel eens een hele grote Libel
Nadat ik tijdens het uitlaten van de hond eindelijk weer eens twee Steenuilen vind, rijd ik naar de polder Haarrijn om op zoek te gaan naar de Bruine Korenbout en de Bruine Glazenmaker. Maria praat mij eerst bij want ik heb geen idee waar ik naar zoek.

Het is een beetje bewolkt dus er vliegt nog niet heel veel. Wel vinden we massa's Lantaartjes, Variabele Waterjuffers, Grote Roodoogjuffers en een stel Watersnuffels. Een maatje groter zijn de Viervlekken, Grote Keizerlibel, Vroege Glazenmakers en de Gewone Oeverlibellen. Maria leert me hoe ik behoedzaam heel dicht bij de beestjes kan komen. Nuttige les, want ik heb alleen de 100 mm macrolens bij me.

Die gebruik ik ook voor de bijvangst. Rupsjes, Schorpioenvliegen en nog een heel stel zweefvliegen (waarbij Maria me vertelt dat er 420 soorten van bestaan, dus we brengen die maar niet op naam).  Je zou er wel kriebels van krijgen.


We vinden de zeldzame Bruine Korenbout, die dus niet bruin is. Dat is om het lekker makkelijk te maken. Het lukt om van dichtbij plaatjes te maken, eerst van een mannetje, later ook van een vrouwtje dat gelukkig wel bruin is. Het typerende zwarte neusje en de hemelsblauwe ogen komen er aardig op.





We zien de Bruine Glazenmaker kort vliegen, maar op de foto zetten lukt niet. Jammer, want het zou een mooi bewijs zijn; deze soort is in dit deel van het land nog niet gezien dit jaar.
Ik concentreer me een poosje op de ogen van de Gewone Oeverlibel, gewoon omdat het vrij lastig is zo dichtbij te komen dat de facetogen mooi zichtbaar zijn op de foto. Vooral de dames blijken aardig mee te werken.

Trio Gewone Oeverlibellen



Terwijl ik hier mee bezig ben, lijkt het of Maria me ergens op wijst. Dat is niet zo; Maria probeert een Vroege Glazenmaker uit te nodigen om op haar vinger te gaan zitten. Een kolderiek idee, en het lukt ook niet. Wel een leuk gezicht....


Na een uur of twee door het gras kruipen, geven we het op. Erg leerzaam, zo'n excursie. Op het blog van Maria staat vast een andere versie van dit verhaal...

Libellen zoeken is een serieuze zaak (foto:Maria van Antwerpen)


donderdag 14 juni 2012

Polderreservaat

Gewoon omdat steeds maar voetbal ook niet alles (meer) is, even proberen de Zwarte Sterns die nestelen in het Polderreservaat bij Kockengen op de plaat te zetten. Morgen regent het immers weer.


Genoeg eieren, en een paar jongen. Een Torenvalk die vlak over mijn hoofd vliegt doet alle vogels de lucht in gaan om de rover te verjagen, en dat lukt. Als de rust weerkeert rest de nestrust van de Sterns die er nu niet meer op hun mooist uitzien: ze hebben allemaal al verkering....







De dag begon met een kreet van Keet (Cathy, mijn lief) over een vogel met roze en blauw: aan onze pindaspiraal hangt een Gaai op z'n kop. Door het raam schiet ik deze bijzondere tuinsoort.