Zenuwbeest

Het is mij gelukkig gelukt om de Provençaalse Grasmus te twitchen, één dag voordat de vogel verdween. Fijn dus, want weer een nieuwe soort op mijn Nederland-lijst. Nummer 405 alweer, en daarmee is mijn doel voor dit jaar (400 soorten) ruimschoots gehaald. En ook het verbeteren van het (eigen) jaarlijst-regio-record (stond op 200 soorten) is al gehaald. En met een beetje moeite lukt het misschien het getal(nu 204) nòg verder te verbeteren. Maar er zijn een paar regio-genoten die ook lekker bezig zijn; of ik recordhouder blijf? We zullen zien!

Maar genoeg over lijstjesvogelen. De praktijk, daar gaat het om. En soms is het niet makkelijk. Neem die Grasmus in een duindoornstrook op de Maasvlakte. Vrijwel onzichtbaar, en als hij dan verschijnt is het heel even. Als het beestje omhoog komt uit de begroeiing, vliegt de zuiderling direct op.  Zien gaat dan wel, maar een goede foto maken is een heel ander ding. Ze bestaan wel, kijk hier maar even. Maar mij lukt het zeer matig.... Echte "bewijsplaatjes".

Niks om trots op zijn, maar wel een nieuwe soort en een foto. 

Zo anders is het fotograferen van meer gewone soorten. Vaak kun je daarvoor de tijd nemen, zijn de dieren veel minder schuw en is het gedrag meer bekend en dus beter te voorspellen. Al is een goede foto maken niet vanzelfsprekend eenvoudig. Ik daag de critici van bovenstaande foto's dan ook graag uit om eens een perfecte foto te maken van een Huismus.....

Of van een Meerkoet, met het diepe zwart en het felle wit. Ik ben altijd weer blij als zo'n gewone soort lekker op de plaat komt!

En dan vandaag nog even de hond uitlaten bij het Zaans Rietveld in Alphen aan den Rijn. Vaak een leuk gebied maar nu erg rustig. Een ontmoeting tussen een Ooievaar en een Grote Zilverreiger is leuk om te zien, maar de koebeesten stelen de show. Maar wat een heerlijk weertje!