De uilen van de buurt

Ik moest even wat dames naar Bodegraven brengen, en op de terugweg maar even gestopt bij het Fort. Het is al bijna donker maar dat geeft wel een aparte sfeer, ook al is het moeilijk belichten en stilhouden met 400 milimeter.

Een stel Visdieven landt ruziemakend op de paaltjes en in de lucht krijsen twee Purperreigers luidruchtig naar elkaar. Toch bijzonder om er twee tegelijk te zien.

Ik stop in mijn wijk even bij de uiltjes: ik had deze week al een jong ontdekt en wilde in deze duisternis even kijken of er nog meer te zien was. Ik vind één jong, samen met een ouder die vervolgens naar de nok van het dak wandelt. Het jong probeert ook naar boven te komen maar vliegt onhandig terug naar de goot, klagend. Uit de struiken komt direct een andere ouder de zorg overnemen: Voor het eerst zie ik dus drie uilen tegelijk. Het jong wordt weer onder de dakbedekking gestopt en de vader/moeder gaat me op een paaltje wegkijken terwijl de ander mooi aftekent tegen de roze avond.

De plaatjes zijn korrelig door de hoge ISO-waarde, maar het was toch te leuk om niet te laten zien!