Ik vind de vogel echt toevallig op de eerste dag, een paar seconden hoog in een boom. Het beestje is nauwelijks vocaal en is dus lastig te vinden. Ik moet het doen met een paar net niet helemaal scherpe foto's.
En dus ga ik gisteren nog een keer. Maar zonder succes. Samen met een paar andere vogelaars hoor ik de vogel deze keer wel roepen, maar het vogeltje blijft uit beeld.
Inderdaad: vandaag nog maar eens terug. Het is druk in het park, dus ik verwacht er niet veel van, maar het is lekker weer dus hang ik toch een paar uur rond. De Bladkoning zie of hoor ik niet. Wel piepen een paar Zwarte Mezen en Goudhaantjes om mij heen, en dus richt ik mijn lens daarop. Lastig zat, die kleine beestjes! Verscholen in de bladeren kijken ze naar mij, en het duurt een beste tijd voordat ik eindelijk een paar behoorlijke foto's kan maken.
Die Zwarte Mezen zijn echt wel speciaal in onze regio, en dus heb ik een prima middag zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten