Na het werk toch even op pad om de jonge Kraanvogel, die al een paar dagen in de buurt van Kockengen wandelt, op te zoeken. Eerst lui vanuit de auto de vogel opgespoord om met de telescoop een paar volledig mislukte foto's te maken. Dat wordt niks, en dus besluit ik toch de Hollandse kade af te wandelen om dichter bij de Kraan te komen. Na een paar kilometer sjouwen vind ik de vogel terug, samen met Maria van Antwerpen. Helaas, de deugniet zit ongeveer in het midden van het weiland, dus precies halverwege hier en mijn vorige standpunt. Terwijl Maria met haar Panasonic automaat met 24 keer zoom heel behoorlijke plaatjes maakt, schiet mijn 400 millimeter eenvoudig te kort. Lekker..... Maar goed, een bewijsplaat lukt dan weer wel. De Kraanvogel gaat lekker in het gras liggen en verroert zich niet meer, soms zijn kop tonend.
Nu is de wandeling niet voor niets geweest. Onderweg heb ik heel veel Spotvogels gehoord en gezien. Even de uitdaging aangaan met die gele verstoppers! Een keer of tien sta ik voor een struik waaruit onmiskenbaar de zang klinkt. Een paar keer zie ik de zangers, maar slechts één keer krijg ik handmatig wat scherpte. Natuurlijk zit er dan wel een blaadje in de weg. Maar het was spannend!Gelukkig zijn de Grutto's er nog: vier jonge of aanstaande ouders proberen mij luid roepend weg te jagen. Een mooie kans om een een paar vluchtplaatjes te maken. Het licht is niet al te goed onder de bewolkte lucht, dus Lightroom moet wel even helpen. Op een paar foto's kijk je zo door de neusgaten door de vogel heen. Best leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten