Zakynthos

Net weer terug van vakantie op het schildpaddeneiland Zakynthos zit je dan toch een dag in de boeken en op het internet om uit te zoeken wat je nou eigenlijk allemaal hebt gezien. Gelukkig zijn er fora waarop je hulp kunt vragen! Ik heb in elk geval de foto’s nog……

Voor zover het over fotograferen en natuur gaat zijn er een paar dingen van belang: Omdat ik geen zin had met een pak spullen op reis te gaan, had ik compact de Samsung WB5500 mee. Een compactcamera met een bereik van supermacro tot ruim 600 mm zoom. Licht van gewicht dus makkelijk meenemen, al is scherpstellen dan wel lastig bij grote zoomgetallen zonder statief. Ook is de autofocus gericht op gemiddelden voor leuke huis-, tuin- en keukenplaatjes, dus bewegende vogels tussen de takken…. In vergelijking met de Canonspullen die ik normaal gebruik enigszins teleurstellend, maar het kost dan ook maar een fractie en het ging om het gemak.

En dan het weer: het was heet! We gingen voor 30 graden, maar het werden er bijna veertig. Geen temperatuur om over dat (toch wat kale) eiland te trekken. De observaties zijn gedaan binnen het bereik van het terras van ons verder prima appartement, gelegen aan een beschermd strand waar 40% van de Dikkopschildpadden van de Middellandse Zee hun eieren leggen. Gelukkig staan er een paar bomen, dus vogelen –in de zin van wat er in de boom vliegt, is gezien- was mogelijk! Uiteindelijk waren een stel hagedissen en gekko’s de sterren van de vakantie.

Onderweg van het vliegveld naar het resort valt me de leegte in de lucht op. Een paar Boerenzwaluwen en een paar Huismussen, dat is alles. Samen met een stel Huiszwaluwen zijn dat gelijk de meest voorkomende vogels die ik te zien krijg. Wel leuk dat die zwaluwen tussen de zwembadgasten in knappe duikvluchten water slurpen uit het zwembad. Maar verder vliegt er weinig rond. Wel wordt ik 's nachts wakker gehouden door de roep van waarschijnlijk twee Dwergooruilen die een geluid maken alsof je de deurvergrendeling van je auto aanklikt. Heel leuk én irritant, want eigenlijk wil je maar één ding: dat beest vinden! Ik doe ook wel een poging om de locatie te vinden maar dat leidt naar een bos met naaldbomen naast het park: een onmogelijke taak in het donker. Ik wen aan de gedachte en laat me dus iedere nacht in slaap roepen door de uiltjes.

’s Avonds blijken er vier Gekko’s ons terras te bevolken. Spanners en muggen vangend huizen ze rond het lampje dat ik de volgende avonden trouw aansteek om toch met de macro de beestjes te platen. Overdag huizen ze in de boom voor het terras, snel wegduikend in een spleet waar ook wijngaardslakken blijken te wonen. Opvallend donker overdag en licht in het donker passen ze hun kleur aan aan de omstandigheden.

Rond de bomen kruipen Muurhagedissen in alle maten rond en op een vaste plek vind ik dagelijks een Levendbarende Hagedis. Diezelfde boom bevat ook een breed scala aan insecten, van sluipwespen tot enorme wantsen. Bij gebrek aan beter maak ik er foto’s van… Een Koninginnepage vliegt in vol ornaat voorbij, een hoogtepunt…maar geen focus....

Tot ik een rateltje hoor, boven het constante geluid van de Cicaden. Dagenlang tuur ik vervolgens in de bomen naar een Kleine Zwartkop die onrustig tussen de takken beweegt. En wel zo dat mijn camera (en ik dus) er geen scherp plaatje van kan maken. Uiteindelijk film ik de vogel maar, en maak screenshots van de scherpe momenten (ik mis mijn 400mm). En als je dan toch bezig bent, komt het ook gewoon naar je toe!

Een geel vogeltje landt in de boom, en thuis determineer ik door het masker een Cirlgors. Ik zie hem later nog een keer samen met een vrouwtje, maar ook nu zit een plaatje er niet in. Op de laatste dag tref ik een soort Nachtegaal of Karekiet. Die zet ik maar even op een forum, maar houd het voorlopig maar op een Kaspische Karekiet, de directe neef van onze Kleine Karekiet. Maar, vogelgewijs, heb ik dan de hoogtepunten wel gehad….

De echte attractie van het eiland is de Dikkopschildpad: we stappen dus in een bootje en varen uit, zo’n driehonderd meter de zee op. Mocht je dit ooit gaan doen, ga dan aan de kant van het stuurwiel zitten waarvandaan de kapitein naar de schildpadden zoekt en manoeuvreert: wat hij ziet, zie jij dan ook. In dit geval ziet onze stuurboordzijde acht Caretta’s, de andere kant een stuk minder. Na het ontdekken van de donkere vlekken in het water volgt de boot de schildpad tot het moment dat ze –het zijn dames die of nog eieren gaan leggen, of wachten op het uitkomen ervan- een seconde of twee lucht hapt. Spannend, en het zijn echt prachtige dieren om te zien zodra ze boven water zijn. We doneren dan ook voor het behoud van het strand en de schildpadden en onderdrukken de neiging om ’s avonds het dan afgesloten strand te betreden om de reuzen op het land te zien. Meer weten: http://www.archelon.gr/index_eng.php geeft alle info. Archeon is bijvoorbeeld ook verantwoordelijk voor het afschermen van de nesten op het strand met speciale rekjes. Fijn dat alle gasten deze eenvoudige bescherming respecteren!

Kortom, als vogelaar moet je in de zomer niet op Zakynthos zijn, als fotograaf moet je niet gemakzuchtig een klein zogenaamd allround-cameraatje meenemen. Maar als vakantieganger of faunaliefhebber in bredere zin was het een heerlijk vertoeven!

Dus toch maar naar Lesbos in het voorjaar voor een echte vogelreis!