Topdip

 

Normaal maak ik mijn blogs op dezelfde dag, dus direct. Gisteren niet. Omdat ik direct na thuiskomst weer op pad moest om te spelen met de band. En daarna was het alweer de volgende dag.....

Gisteren vroeg op, om alsnog samen met Gert de rit te maken naar Terschelling, naar de Woestijngrasmus die daar een week heeft gezeten. Inderdaad..... Als dit blog begint met foto's van een Vink, een Huismus en een Groenling, dan is er iets niet helemaal volgens plan gegaan.

We reden om zes uur weg, namen de boot van half negen samen met een stuk of tien andere vogelaars die niet eerder konden, en stonden om half tien op de plek waar de vogel zich tot op pasfoto-niveau heeft laten fotograferen. De vogel zat niet meer op die plek.
Samen met Gert heb ik gezocht tot we de boot weer op moesten, uren lang met af en toe pauze omdat het weer soms ook bedroevend was. Allemaal niet best voor een eerste bezoek aan Terschelling. De beste waarneming was een Zeekoet, ver weg in de haven. Al met al een stevige dip; een nat pak, weinig goede foto's en geen nieuwe soort. En gezien het verleden zal de kans om deze soort nog eens in Nederland te zien zo maar jaren op zich laten wachten.

We zijn even na de middag weer op de boot gestapt, de langzame. Dat gaf in elk geval de kans nog wat plaatjes te maken van de vogels op het wad. En van het weer. Een groep zeehonden met jongen op de zandbanken van Vlieland en een grote groep Toppers (nee, niet die: de eenden!) als hoogtepunten.

Koud en nat kwamen we weer aan in Harlingen, met daarna de rit naar Woerden met een enorme file bij Amsterdam. Ik was iets te laat bij de band,  om lekker de dag van mij af te meppen....