Beekjes

De thermometer raakt net de 30 graden, daar in het noorden van Zuid Limburg. Het insmeren is vooral tegen de Dazen die Gert Vonk en mij belagen terwijl we door een paar -opnieuw geheime- plekken dwalen. Dit keer op zoek naar het Spiegeldikkopje dat we vorig jaar niet vonden, naar een Gaffellibel en naar de Beekoeverlibel. Allemaal nieuwe soorten voor ons allebei.

Bijtijds rijden we Limburg in, en we wandelen het pad van vorig jaar naar een verborgen plek die gezien het aantal meldingen op Waarneming niet alleen bij ons bekend is. En nu zijn we op tijd, want we vinden een stuk of tien van die prachtige Dikkopjes.

Het is echt ploeteren tussen de bomen, en het is warm. We vinden een totaal versleten Oeverlibel, een Kleine IJsvogelvlinder (niet geplaat), een Koraaljuffer en een mooi beest dat ik niet op naam kan brengen.

We vertrekken na een uurtje of twee zweten, voer voor de Goudoogdaas die bijt!!. We gaan naar de Rur, één van de snelstromende riviertjes. Op zoek naar de Gaffellibel. Na een tochtje door mais en een klimpartijtje tussen het schrikdraad door (spannend!) treffen we een paar vogelaars die ons fijn op weg helpen. Eerst wijzen ze de doelsoort van deze plek aan, dan vinden we samen twee Zuidelijke Keizerlibellen (nieuwe fotosoort!), en tot slot hoort een van de collega's als eerste de Bijeneters die we al snel in de lucht zien verschijnen. Wat een cadeau!

Vooral de Zuidelijke Keizerslibel neemt veel tijd: die beesten vliegen permanent, en snel. De eerste foto's zijn meer kunst al zie je de kenmerkende blauwe vlek op het achterlijf. Latere foto's zijn wat beter, al zijn het geen droomplaten.

We maken nog wat plaatjes van de prachtige Weidebeekjuffer waarvan er tientallen rondvliegen en gaan dan terug langs het prikdraad, en op naar Boukoul (voor ons ook nieuw....) waar de Beekoeverlibel moet vliegen. En dat klopt: we zien er zelfs een paar, waarvan eentje poseert. Voor Gert een nieuwe soort, voor mij een fotosoort erbij.

Op deze plek twee cadeautjes: een Viervlek en een stel Grauwe Klauwieren (we blijven toch vogelaars, hè) met drie jongen. Om die reden is ook deze plek beschermd maar de foto's onthoud ik jullie niet.

We doen op de terugweg nog een poging om de Zuidelijke Oeverlibel te spotten, maar als enige doelsoort komt die niet in beeld. We zijn door het water en het voedsel (gevulde koeken van Gert!) heen, en gaan echt op huis aan. Eten, en douchen. En een zalfje smeren op de beten die we hebben verzameld. Jeuk! Maar wat een lekker dagje in het prachtige Limburg!