Veen

Vroeg op pad! Samen met Gert Vonk naar Drenthe, als aangekondigd. Drie doelsoorten: Het Veenhooibeestje, het Veenbesblauwtje en de Veenbesparelmoervlinder. En twee zekerheden: De Kraanvogel en de Slangenarend. We beginnen in het Fochteloërveen voor het Veenhooibeestje.

Vlak voordat we bij het gebied parkeren, zien we de eerste Kraanvogels van de dag. Een soort die hier broedt en dat is uniek. En deze soort zo makkelijk vinden is niet gewoon: een goed begin dus.

Zoek de Geelgors

Het Fochteloërveen is een bijzonder gebied. Je loopt er op paden waar je ook maar beter op kunt blijven: het verraderlijke veen verbergt een kniediep water onder de begroeiing. Lastig als je een Adder of een vlinder van wat dichterbij wilt bekijken. Maar, mooi is het wel! Zeker vroeg op de morgen met een mooi zonnetje en een graad of twintig. In de struiken wemelt het van de Grasmussen, Paapjes en Roodborsttapuiten. In de bomen zingen de Geelgorzen die ondanks de felgele koppen slecht zijn te vinden.

Het eerste vlindertje dat we goed kunnen bekijken is een Groentje. Voor Gert gelijk de eerste nieuwe levenslijstsoort. Door de wind is het lastig mikken met de macrolens, maar met een beetje geduld en veel ruimte op de geheugenkaart lukt het wel.

Geen doelsoort, maar wel een prachtig vlindertje. Verderop op het pad treffen we een paar Veenhooibeestjes, en ik bekoop een poging om dichterbij te komen inderdaad met een paar natte voeten. Gelukkig heb ik naast de Macro ook een telelens bij me.....

Naast de Kraanvogels is in dit gebied ook de Slangenarend een soort waarvoor je speciaal naar Drenthe rijdt. Wel een uur of twee vliegt en bidt een Slangenarend om ons heen, steeds op grote afstand. Dat levert geen goede plaatjes op, maar de slangeneter die veelvuldig met afhangende poten de grond afspeurt, is vermakelijk om te zien.

Een snelle fly-by van de arend

Naast de Slangenarend zien we veel rovers in dit gebied: Boomvalken, Bruine Kiekendieven en Buizerds vliegen af en aan en vallen elkaar regelmatig lastig. Ondertussen vliegen de Kraanvogels over naar het gebied aan de rand van het park waar we uiteindelijk 11 exemplaren tellen.

In het gebied vliegen vaak veel Libellen, maar het valt wat dat betreft een beetje tegen. Ik leer Gert het verschil tussen de Groene Kikker en de Heikikker, al is dat niet heel lastig. Door mijn natte voeten maakt een beetje water mij al niet meer uit.

 Ik droog mijn sokken door ze tussen mijn raam te klemmen terwijl we naar de tweede lokatie rijden; Een geheime lokatie waar de Veenbesblauwtje moeten zitten, een soort die helaas binnenkort zal uitsterven in Nederland. Het is ondertussen zachtjes gaan regenen dus lijkt het vinden van deze diepblauwe mini-vlinders een onmogelijk doel. Maar, dat valt mee: nadat we een wild en zwaar beschadigd (of natuurlijk...) bos uitlopen, vinden we in een onverwacht stuk hoogveen drie van die kleine vlindertjes. Een meevaller, zeker omdat de foto's redelijk lukken. Het is wel even kiezen tussen de oogjes scherp, of de kenmerkende tekening op de vleugel scherp. Iets wat ik oplos door een serie te maken....

We hebben nog tijd voor de Veenbesparelmoervlinder. Het gebied waar deze soort voorkomt is klein, en verboden. De kunst is om ze vanaf de openbare weg te spotten. Maar dan moeten ze dus wel vliegen. Doordat het ondertussen fors regent, geven we de poging snel op: Met dit weer zal een vlinder niet vliegen.
Dus gaan we onderweg naar huis, in de regen. Na een dag afwisselend vogelen en vlinderen, met een enkele juffer of libel tussendoor. Met afwisselend de tele- of de macro-lens. Met afwisselend heerlijk zonnig weer, en dan weer regen. Een echte Nederlandse dag natuur!