Jonkies

Ondanks druk werk en matig weer, houd ik de uiltjes in onze wijk in de gaten. Gewoon af en toe even langs lopen als de hond toch naar buiten moet. Toch zie ik de uilen de laatste tijd maar zelden. Ze huizen onder een dak en in de dichte bladeren van de bomen.

Twee jaar geleden heb ik een keer een jong gezien, dat door de ouders werd "uitgelaten" op het dak van de schuur. En gisteren zag ik dat opnieuw, met hond maar zonder spullen om dat vast te leggen. En dus post ik vanavond een poosje vanuit de auto, de camera op een rijstzak. Al snel vind ik een ouder, poetsend en spiedend op de dakgoot.

De vogel vliegt een weilandje over en gaat verder weg op een hekje zitten. Ik richt mijn kijker weer op het dak en zie een jong onhandig fladderen op het dak. Al snel verschijnt een tweede onder begeleiding van de andere volwassen vogel die liefdevol de jongen de weg wijst naar een boom, waarin ze na een minuut of wat weer verdwijnen.

Niet de beste foto's misschien, maar wel de eerste keer dat ik vier uiltjes kan tellen, gewoon aan de rand van de wijk. Omdat de kast, die al een paar jaar geleden is opgehangen, niet wordt gebruikt, is het telkens weer lastig om het broedgedrag van deze buurtgenoten te volgen. Dan is het toch leuk om te zien dat er jongen vanonder de dakplaten -want daar lijkt het nest te zitten- de wereld verkennen.