Poelepoele

Het regent blogberichten: ik heb, naast het klussen dat deze dagen ook moet gebeuren, lekker de tijd om buiten te zijn. Ook vandaag. Als ik lekker uitgeslapen -maar met wat spierpijn van mijn bouwvakkeractiviteiten van gisteren- opsta, is het na tienen. Ik zie dus ook veel later dan veel anderen dat de Poelsnip in Limburg terug te vinden is, en zich af en toe goed laat bekijken. Ik vraag Cathy een half verlofdagje. Op naar de Maas bij Broekhuizen voor een nieuwe soort op mijn levenslijst.

Toch een eind sturen, maar wel naar een stukje Nederland dat geweldig is. Ruimte, groen, water. Hier en daar al een heuveltje. Limburg dus. Ik kom aan op de plek en vind daar een stuk of twintig vogelaars, met wat regiogenoten die eerder op pad zijn gegaan. En de Poelsnip die slecht verborgen in een strook gras aan de Maas zit.
Nou lijken Poelsnippen niet heel zeldzaam, maar als ze worden gezien zijn ze altijd direct daarna onvindbaar. Deze heeft de kunst van het verstoppen blijkbaar niet heel goed onder de knie. Gelukkig maar!

Zoek de Poelsnip

En een Lepelaar voor de Limburg-lijst

De Poelsnip baltst een enkele keer, en wandelt centimeters, maar komt niet echt tevoorschijn. In de twee uur dat ik de vogel volg, komen gelukkig allerlei bekenden voorbij. Maurice Koevoet, Rob Martens met zijn vrouw, Linda Andeweg en André Strootman en nog wat anderen hebben deze feestdag net als ik niet aan de Koning besteed.

Maurice is via Leeuwarden(Iberisch Tjiftjaf) en Hierden(Griel) naar Limburg gekomen. Dan ben ik zo gek nog niet, al rijd ik via Gennep naar huis. Van Phil Koken, die ook al hier was, hoor ik dat er in Gennep een Hop op foto-afstand zit. Onderweg naar het noorden pik ik die dus nog even mee. Dat wel. 

Mijn schuurdeur komt voor het avondeten nog in de tweede laag lak. Taak volbracht.