Onderweg naar Assen bel ik mijn oudste (niet mijn grootste) broer; hij woont een kilometer of tien van Assen en heeft een bovengemiddelde belangstelling voor mijn ondernemingen. Mooi moment om samen op zoek te gaan naar een nieuwe soort: de Witstuitbarmsijs is gezien in een park in het noorden van de stad.
Het is triest weer. Van dat weer waarbij het niet lijkt te regenen terwijl je toch nat wordt. Het weer waarbij alles min of meer zwart-wit toont. Alleen de vondst van de Witstuit kan de dag kleuren, zo lijkt het.
Bij aankomst -Gert Vonk en Robert van der Meer zijn meegereden- treffen we Toy Jansen en de familie Doorn. Met trieste gezichten. Niks gezien….. En ook broer Gerrit komt aanlopen, een stuk vrolijker. Een rondje door het park levert een paar Geelgorzen en wat Grote en Kleine Barmsijzen op, maar geen Witstuit. Samen met Gerrit vind ik een Grote Zilverreiger en later nog een Boomklever, maar daarvoor hoef je niet naar Drenthe.
Een stuk of twintig medevogelaars zoeken de wijk en het park af, maar het blijft bij de gewone Barmsijssoorten. Jammer voor mijn grote broer die nu dus niet de kick van het vogelen meemaakt, maar de dip. Na een uurtje druipt hij dan ook bijna letterlijk af, zich waarschijnlijk afvragend of vogelen ooit leuk kan zijn. Zijn gezicht past in elk geval bij het weer.
We doen nog een poging, maar het blijft niks. Op weg naar huis dus maar. Bij Zwolle lijkt het even op te klaren waardoor we toch maar even op bezoek gaan bij de landelijke ster: de Sperweruil. Tegen de tijd dat we de vogel in de ogen kijken, is het alweer betrokken. Toch weer leuk, deze uil. Vliegend en poetsend, spiedend vanaf de tak waarop de vogel nu al een hele tijd zit. Was Gerrit maar hier….
De uil vliegt uiteindelijk naar een verdeelstation en gaat lui op een paal zitten. Misschien wel de laatste keer dat ik deze soort in het "wild" zie, troosteloos op een industriële paal. Wat een dag…
3 opmerkingen:
Leuk hè, een oude man afzeiken. Ik snap wel dat je een slachtoffer zoekt als je voor joker naar Assen rijdt. À propos: onze bonte huisspecht zat me thuis op te wachten. Was nou maar op de koffie gekomen. Groeten.
Ach, afzeiken..... Beschrijven zou ik zeggen! Ik had je een leukere excursie gegund, en sowieso leuk je te zien. Groeten terug.
Misschien de laatste keer....? Volgens mij blijft die Migrant zitten t/m februari! Zwolle heeft iets..vooral muizen.
Toch weer hele mooie platen heb je gemaakt hoor. Zeker met dit licht!
Jammer dat je die Witstuit niet hebt gevonden. Enneh een dip meemaken heeft ook iets ;-)
groetjes,
Maria
Een reactie posten