Redding

De redding is geslaagd, de Roodkeelduiker zit in de opvang om een haak te verwijderen en bij te komen. Hulde aan Gert, Jaap, de Surfclub Reeuwijk en de Dierenambulance Gouda.

Het was vroeg dag: Gisteren heeft Gert Vonk alle hulptroepen gemobiliseerd en stipt om negen uur begint dan ook de actie om de Roodkeelduiker van het vistuig te ontdoen. Terwijl ik samen met Robert en Frank op de plek van de vogel arriveer, komt Gert met Niels de hoek om in de snelle rubberboot van de windsurfclub.

Binnen een paar minuten weet Gert de duiker uit het water te vissen, en Niels racet naar de kant. Zie de beelden, gefilmd door de gebroeders Van Der Meer, door op deze link te klikken: Redding Roodkeelduiker.

Ik vang het net op aan de kant, en wandel met een Roodkeelduiker onder mijn arm naar de Dierenambulance. Het beest probeert mij natuurlijk te bijten, maar ik ben hier handig in! Nadat we de meeste draden hebben verwijderd, blijkt dat er mogelijk toch een haak naar binnen is gegaan. Reden om de vogel in te pakken, en met piepende banden naar de opvang te brengen. Later horen we dat er inderdaad een haak in zit, en dat de snavel een barst heeft, waarschijnlijk van het snijden van het visdraad. Het beest blijft dus even in het hospitaal. Duimen maar dat het goed afloopt.

Na de actie hangen we nog wat rond, zien veel oude bekenden die op de Witkopeend afkomen, maar de eend blijft een beetje verder uit de buurt dan gisteren. Het levert me wel de vraag op om de foto van gisteren te laten publiceren in de Dutch Birding van januari. Leuk!

Ik breng de jongens thuis, rijd nog even langs Gert om hem te complimenteren en vertrek naar mijn oude moeder in Alphen.

Onderweg stop ik even bij Zwammerdam waar opnieuw Ransuilen roesten. Negen, dit keer. Tussen de buien door krijg ik af en toe het zonnetje op de uilen, die mij nauwkeurig volgen. Dat is fijn, want dan staan de ogen op scherp. Ik schiet mijn plaatjes terwijl een stel Gaaien het opneemt tegen de uiltjes en een Roodborstje meegeniet van een helder moment.

Opvallend is dat de uilen een "soort eigenheid" hebben. Lang en smal, dikker en lomer. Het heeft natuurlijk te maken met de acceptatie van een kale man met een fototoestel. Sommigen hebben de druppels van de winterse buien in de veren, wat ook wel weer een aardig beeldje is.

Na moeders rijd ik nog even naar Capelle om een nieuwe camera te scoren. De 7D is alweer defect..... Niemand die heeft gemerkt dat de oude 40D de afgelopen dagen de plaatjes heeft gemaakt, maar ook die heeft vast het eeuwige leven niet. Ik ga nu dus lekker spelen met mijn nieuwe speelgoed: laat maar komen die Kerstweek!

Nota bene: vele aardige reacties over de redding. Dank daarvoor. Gert heeft veel redactiewerk verzet voor het clubblad van KNNV, de site van de windsurfclub en David Rietveld heeft BEET (vissersblad) voorzien van het verhaal.
Zodra er meer nieuws is over het lot van het slachtoffer, meld ik dat natuurlijk meteen!