Klein plezier

Het moest een keer gebeuren, naar de Strypse Wetering bij Rockanje. Daar zit al een poosje een stel Strandplevieren die ik nog steeds niet op mijn lijst heb. Onder Rotterdam door, langs de petrochemie naar de grens van Zeeland.

Nadat ik de eerste voor de hand liggende plaatjes maak, met Lepelaars, Bergeenden en Aalscholvers, loop ik rustig het gebied in, maar dat is een slecht idee. Ik krijg wel de gewenste Strandplevieren in beeld, maar op afstand. Ook Bontbekken en Kleine Plevieren wandelen langs in de nabijheid van een grote groep Brandganzen en Kluten (mooi!).  Je mag het gebied wel in, maar alles vliegt ruim voor je op. Dus terug naar de weg om van een nog grotere afstand te spotten, vooral met de telescoop. Ik krijg een stel Dwergsternen in de kijker, een Oeverloper en de meer gewone soorten als Tureluur, Kievit en Grauwe Gans.
Een hoogtepuntje bestaat uit een paar Kleine Zilverreigers, die zie je bij ons in het midden van het land dan weer niet.

OK, ik plaats nog een paar foto's, maar op de een of andere manier (wind, warmte en afstand, trillende handjes?) blijft er thuis weinig van over. Een off-day.

Jonge Kleine Plevier

Ik ga maar weer, op naar het Oostvoornse Meer en de Maasvlakte. Die laatste blijkt op zondag vrijwel dicht, dus ik doe het met de kanten van het meer. Er vliegt van alles, maar door de drukte is alles ook zo weer weg. Een Kneu is nog het meest bestand tegen het publiek.

Het is wel duidelijk dat we hier te maken hebben met de vermenging van natuur en industrie: hekken en prikkeldraad. Vooral zielig voor een Scholeksterfamilie die door een afrastering wreed uit elkaar is gerukt. Ouders schreeuwend aan de ene kant, jong hulpeloos aan de andere. Het zal wel goed komen, toch?

Geen topdag qua foto's, en ook niet qua waarnemingen. Een matige plaat van een Nachtegaal is misschien wel de meeste troost. Of die plantjes? Of toch die nieuwe soort zonder foto?

NASCHRIFT:
Tijdens het uitlaten van de hond vanavond, zie ik een Steenuiltje parmantig op de bekende plek. Even snel terug om een camera te pakken. Natuurlijk is de uil weg als ik terugkom, maar ik wacht even geduldig achter een plant, zittend in het gras. In een hoekje zie ik plots beweging, en een uil komt tevoorschijn, gevolgd door een tweede. Een kwaaie tweede! Een korte schermutseling volgt waarbij een uil resoluut naar de eigen dakgoot wordt teruggestuurd. Alwaar deze mokkend zijn hoekje weer opzoekt. Ik heb met 'm te doen, maar neem wel een paar leuke foto's mee. Helaas geen jong gezien, misschien komt het nog?