Geen Huismus

Het gebeurt wel eens dat iemand beweert dat het fotograferen van een vogel eenvoudig is. Mijn vaste tekst is dan "maak maar eens een goede foto van een Mus". Een Mus bestaat niet, er zijn verschillende mussen en ik heb al een paar soorten kunnen vastleggen. Maar de Italiaanse Mus heb ik nog niet kunnen zien, tot vandaag. Afgelopen week werd zo'n Mus in Garderen gevonden, en dat is best knap aangezien de verschillen niet heel groot zijn: geen loodgrijs, maar een bruin kopje en wat witte vlekjes. Goed opgemerkt dus. Heel vogelend Nederland zoekt het beestje op, want het is de eerste ooit in Nederland. En dus sta ik zelf voor de opdracht een goede foto te maken van een Mus. In de vroege ochtend terwijl de Italiaan druk heen en weer vliegt met voedsel voor de jongen, denk ik. Moeder Mus, een doodgewone Nederlandse, helpt afwisselend mee.

De eerste blik, bovenop het dak

Vette buit

Het bruine kopje duidelijk zichtbaar

Ik maak de plaatjes en ga na een uurtje babbelen met vrienden en bewonders uit de buurt nog even wandelen in Landgoed Bylaer even boven Barneveld. Een Raaf vliegt over, en de Boomleeuwerik baltst. Het is een mooie dag, met een nieuwe soort op mijn Nederlandse lijst! Een Mus, dat wel......

Tuin

Het voorjaar is weer begonnen. Heerlijk om bij aangename temperaturen te wandelen, veelal gewoon in de buurt. Blauwborsten, Rietzangers, Rietgorzen en de eerste Snor of Sprinkhaanzanger op de foto proberen te zetten. Zo ook vandaag; ik struin in de zon Ruygenborg af, een klein rietgebied bij Nieuwkoop. 

Cetti's Zanger

Blauwborst (archief)

Het is heerlijk! Maar erg goede foto's maak ik niet. De vogeltjes zingen als gekken, maar toch nog wat te diep in de begroeiing. Na een rondje Groene Jonker ga ik naar huis, wielrennen kijken...

En dan, zo'n tien kilometer voor de finish, appt Robert van der Meer in de appgroep die we al wat jaren actief hebben in onze Stichtse regio: Zeearend boven zijn huis, zo'n achthonderd meter bij mijn huis vandaan. En dus sprint ik naar buiten met de camera die nog op tafel staat, en inderdaad zie ik boven de wijk waar Robert woont een Buizerd een Zeearend opjagen. Ze vliegen hoog maar langzaam naar noord, en ik kan een paar plaatjes maken. Goed te zien hoe groot zo'n beest is ten opzichte van een Buizerd, toch ook al een best formaat vogel. 

In vogelaarstaal heet dit een tuinsoort, een soort die je dus vanuit de eigen tuin kunt waarnemen. En op dat lijstje is een Zeearend redelijk bijzonder....

Twitch op de grens

Hij zit er al een week, en nu kan ik er naartoe: de Zanggors! Overgewaaid uit Amerika en geland op de grens van Nederland en België, bij Emmadorp. Ik lees dat het beestje mooi zingt, en steeds kort in Nederland verblijft om weer weg te vliegen naar België. En ik wil hem natuurlijk wel op mijn Nederlandse lijst.... Ik parkeer in België.

Als ik aankom is het vogeltje niet gevonden. Met een man of veertig, waaronder wat regiogenoten, wandelen we langs de heggen en struiken in dit verder wat kale gebied naast de nucleaire centrale van Antwerpen. We staan letterlijk op de grens. Het duurt een poosje (in de heerlijke voorjaarszon) voordat de vogel, diep in België wordt gevonden, verraden door de typische zang. 

Eerst ver weg, en in gezelschap van een Buizerd vlakbij. Best mogelijk dat de Gors daarom opvliegt en richting Nederland door de struiken gaat. En uiteindelijk vlak voor mij in een boom, waarbij ik als pure gok de wacht hield, landt. Plaatjes!

Ik neem daarna vrij vlot afscheid en rijd terug naar Nederland om even langs te gaan bij een dot Flamingo's die in deze tijd overwintert in de Grevelingen. Ik heb al eens eerder foto's gemaakt, maar niet van zoveel, en zeker niet in dit zonnetje. Wat een warm plaatje!

Altijd spannend, een twitch, en zo fijn als er resultaat is. 

Kerstkoet

Vorige week snel naar de Alblasserwaard gereden om de eerste Purperkoet in Nederland te kunnen zien, wat lukte, maar na uren blauwbekken geen foto kunnen maken die een beetje herkenbaar de soort weergeeft. Blij dus, en verwonderd ook, dat er nóg een Purperkoet wordt gevonden bij Zevenhuizen. Een stuk dichterbij en dus rijd ik na de kerstlunch naar het Plasdrasgebied in de Eendragtspolder. 

Het eerste beeld

Het is alweer koud. Gelukkig vind ik de bonte Purperkoet na een half uurtje terug, diep in de rietkraag rondstappend. Na nog een poosje stapt het beest -het is best een gekleurd en groot beest- even uit de rietkraag waarin hij zich wonderbaarlijk onzichtbaar weet te maken, en ik druk af. Niet de beste foto's, maar wel fijn voor de fotolijst van soorten in Nederland. 

Als de vogel weer het riet inwandelt, vertrek ik naar een plek een stukje verderop waar regelmatig Baardmannetjes zijn gezien. Toch één van de mooiste soorten van het land. En ik heb geluk dat een paartje zich op niet te grote afstand laat fotograferen, druk foeragerend op de zaden van heen en weer zwiepende stengels. Geen sinecure om een scherpe foto te maken. Maar wat zijn ze mooi!

Onderweg naar de auto tref ik nog een Krooneend in donker water. Ook leuk.....

Mocht het niet meer lukken om dit jaar buiten te spelen: De beste wensen alvast voor het komende jaar!

Arenden

Het valt op als je naar de vorige post kijkt: vandaag scoor ik weer een Arend! De Schreeuwarend om precies te zijn. 

Ik ben helemaal niet aan het vogelen als Gert een appje stuurt met de mededeling dat de Arend ter plaatse is. Gisteren is het beest al gezien, maar alleen vliegend. Daarop ben ik niet gaan kijken, en vandaag zat het beest niet in mijn aandacht. Tot het berichtje. Ik ga, een uurtje voor etenstijd. Naar Waspik.

Ik heb het geluk dat Gert er nog is, en de vogel in de telescoop heeft staan. Een makkie dus. Dan vliegt de Arend, verstoord door vier klassieke vliegtuigen, op en landt een stuk verder in een boom. Leuk om dan een kleine honderd vogelaars heel snel te zien inpakken, een dijkje af te zien scheuren, om vervolgens weer samen te klonteren. Ik zet mijn statief tussen de bekenden en bewonder de prachtig getekende Schreeuwarend, die eigenlijk niet zo groot lijkt in vergelijking met de Kraaien waarmee hij ruziet. Totdat hij de vleugels even kort uitslaat om de pestkoppen weg te jagen..... Toch een indrukwekkende vogel! 

Ik klets ondertussen wat bij. Van deze groep fanatieke vogelaars zal een groot deel volgende week op Texel rondhangen om het eiland af te struinen naar leuke trekvogels. Een leuke opmaat dus, vandaag.